Η αναλογιστική μελέτη που κατέθεσε η κυβέρνηση δείχνει αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης μέχρι το 2030
Νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης έως το 2030, αν όχι και νωρίτερα, μικρότερες συντάξεις, αλλά και περισσότερα χρόνια εργασίας και ασφάλισης για τους νέους εργαζόμενους προδικάζει η αναλογιστική μελέτη της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής, που χρησιμοποιήθηκε για την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία εξετάζει το δημογραφικό και τις δημοσιονομικές συνέπειές του στις οικονομίες της ΕΕ.
Ετσι, 8 χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου 4387/2016 (νόμος ΣΥΡΙΖΑ) και 15 μετά την εφαρμογή των άλλων αντιασφαλιστικών νόμων (ΝΔ/ΠΑΣΟΚ) που όλοι τους «έσπρωξαν» τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στο 67ο έτος και το δικαίωμα για πλήρη σύνταξη στα 40 χρόνια Ασφάλισης (με προϋπόθεση τη συμπλήρωση του 62ου έτους), οι εργαζόμενοι θα βρεθούν σύντομα ξανά μπροστά σε μια νέα ανατροπή.
Αυτήν τη φορά, σύμφωνα και με τη στρατηγική που έχει χαράξει η Ευρωπαϊκή Ενωση για τις συντάξεις, το όχημα είναι το λεγόμενο «πρόβλημα του δημογραφικού» και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής.
Με τον τρόπο αυτό, πότε με πρόσχημα τα δημόσια οικονομικά, πότε με το δημογραφικό και πάντα υπό την υψηλή επίβλεψη και «καθοδήγηση» της ΕΕ, οι ασφαλισμένοι στη χώρα μας και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση εξαναγκάζονται να εργάζονται μέχρι τα βαθιά γεράματα - αν βρίσκουν εργασία και συνεπώς περισσότερα χρόνια, και να λαμβάνουν όλο και πιο μικρές συντάξεις.
Σύμφωνα με τη σχετική μελέτη, το γενικό όριο ηλικίας από 67 έτη που είναι σήμερα θα φθάσει σε 68,5 έτη το 2030 και τα 72,5 έτη το 2070. Αντίστοιχα, στην περίπτωση των 40 ετών εργασίας και ασφάλισης, το ηλικιακό όριο των 62 ετών που ισχύει, θα αυξηθεί στα 63,5 το 2030 και στα 67,5 έτη το 2070!
Ετσι, 8 χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου 4387/2016 (νόμος ΣΥΡΙΖΑ) και 15 μετά την εφαρμογή των άλλων αντιασφαλιστικών νόμων (ΝΔ/ΠΑΣΟΚ) που όλοι τους «έσπρωξαν» τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στο 67ο έτος και το δικαίωμα για πλήρη σύνταξη στα 40 χρόνια Ασφάλισης (με προϋπόθεση τη συμπλήρωση του 62ου έτους), οι εργαζόμενοι θα βρεθούν σύντομα ξανά μπροστά σε μια νέα ανατροπή.
Αυτήν τη φορά, σύμφωνα και με τη στρατηγική που έχει χαράξει η Ευρωπαϊκή Ενωση για τις συντάξεις, το όχημα είναι το λεγόμενο «πρόβλημα του δημογραφικού» και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής.
Με τον τρόπο αυτό, πότε με πρόσχημα τα δημόσια οικονομικά, πότε με το δημογραφικό και πάντα υπό την υψηλή επίβλεψη και «καθοδήγηση» της ΕΕ, οι ασφαλισμένοι στη χώρα μας και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση εξαναγκάζονται να εργάζονται μέχρι τα βαθιά γεράματα - αν βρίσκουν εργασία και συνεπώς περισσότερα χρόνια, και να λαμβάνουν όλο και πιο μικρές συντάξεις.
Σύμφωνα με τη σχετική μελέτη, το γενικό όριο ηλικίας από 67 έτη που είναι σήμερα θα φθάσει σε 68,5 έτη το 2030 και τα 72,5 έτη το 2070. Αντίστοιχα, στην περίπτωση των 40 ετών εργασίας και ασφάλισης, το ηλικιακό όριο των 62 ετών που ισχύει, θα αυξηθεί στα 63,5 το 2030 και στα 67,5 έτη το 2070!
...και ακόμα μικρότερες συντάξεις
Η επίθεση δεν σταματά εδώ, καθώς μαζί με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης επιβάλλεται και η μείωση των συντάξεων. Ετσι, σύμφωνα με τη μελέτη, ενώ το 2022 το ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων ήταν στο 76% του εισοδήματος, αυτό θα περιοριστεί στο 65% το 2040 και στο 53% το 2070.
Δηλαδή, ένας εργαζόμενος που μπαίνει σήμερα στην παραγωγή, στο τέλος του εργάσιμου βίου του, μετά από 40 ολόκληρα χρόνια, θα λαμβάνει σχεδόν το μισό εισόδημα ως σύνταξη, απ' αυτό που είχε ως εργαζόμενος.
Αυτό αποτυπώνεται άλλωστε και στο μερίδιο του πλούτου που θα λαμβάνουν οι συνταξιούχοι μετά από πέντε δεκαετίες. Ετσι, ενώ το 2022 τα 2,5 εκατομμύρια συνταξιούχοι έλαβαν ως συντάξεις το 12,6% του ΑΕΠ, το 2070 η αναλογιστική μελέτη δείχνει ότι θα λαμβάνουν μόλις το 10,6% του ΑΕΠ.
Με δυο λόγια, τα επιτελεία της ΕΕ, στη βάση των αντιασφαλιστικών νόμων που έχουν ψηφίσει οι κυβερνήσεις και της αντιλαϊκής στρατηγικής για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, προδικάζουν ότι οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν περισσότερο και ως απόμαχοι της δουλειάς θα έχουν χειρότερες συντάξεις, παρά την αύξηση του πλούτου από την άνοδο της παραγωγικότητας και τη ραγδαία εισαγωγή της τεχνολογίας στην παραγωγή, που διαμορφώνει προϋποθέσεις και δυνατότητες για μείωση του εργάσιμου χρόνου και εργάσιμου βίου, όπως και για αξιοπρεπείς συντάξεις με ευθύνη κράτους και εργοδοσίας.
Μας «έσωσε» η ...πανδημία!
Σχολιάζοντας το ζήτημα που προκύπτει από τη μελέτη για την νέα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Παναγιώτης Τσακλόγλου, επιχείρησε να υποβαθμίσει το θέμα και να διασκεδάσει τις εντυπώσεις. Ετσι, αφού ανέφερε ότι «στη νομοθεσία μας - όπως έχουν ακόμη 10 ευρωπαϊκές χώρες - είναι συνδεδεμένο το όριο συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο της επιβίωσης στα 65 χρόνια... Αυτή η εξέταση του αντιστοίχου ορίου γίνεται κάθε 3 χρόνια. Το κάναμε αυτό το πράγμα από πέρυσι. Και αυτό που είχαμε διαπιστώσει ήταν ότι το προσδόκιμο της επιβίωσης στα 65 έτη δεν αυξήθηκε στην Ελλάδα. Και μάλιστα είχαμε μια υποχώρηση σε σχέση με το υπόλοιπο διάστημα αναφοράς που είχε ειδικά η Ελλάδα κυρίως λόγω πανδημίας». Για να συμπληρώσει: «Οπότε η επόμενη επανεξέταση θα γίνει το 2027 και μέχρι τότε δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα απολύτως...».
Δηλαδή, ο υφυπουργός επιβεβαιώνει πως τα σημερινά όρια ηλικίας θα ισχύουν μόνο μέχρι το τέλος του 2026, ενώ από το 2027 θα επανεξεταστούν με βάση το προσδόκιμο ζωής και όπως προκύπτει από την αναλογιστική μελέτη αυτά θα αυξηθούν και σε κάθε περίπτωση μετά το 2030 θα διαμορφωθούν στα 68,5 έτη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου