Κόσμος
Τις τελευταίες μέρες κλιμακώνονται οι παρεμβάσεις της νέας διοίκησης των ΗΠΑ υπό τον Τραμπ, που ουσιαστικά αφορούν σχέδια εδαφικής επέκτασης, αύξησης της γεωπολιτικής και οικονομικής επιρροής σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Στο επίκεντρο, μέχρι στιγμής, έχουν μπει η Γροιλανδία, ο Καναδάς, ο Παναμάς, η Μέση Ανατολή και προφανώς η ίδια η Κίνα. Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι τα όσα επίσημα λέγονται ή διαρρέουν για τα «ειρηνευτικά του σχέδια» στην Ουκρανία, μόνο ως τέτοια δεν πρέπει να εκλαμβάνονται, ενώ σε κάθε περίπτωση μέχρι στιγμής η Ρωσία τα έχει «απορρίψει».
Αυτές οι παρεμβάσεις δεν είναι καθόλου «χαοτικές», δεν είναι καθόλου «αλλοπρόσαλλες» και καθόλου «απρόβλεπτες», όπως συνήθως παρουσιάζονται από αστικά μέσα ενημέρωσης.
Είναι το ξεδίπλωμα μιας πολιτικής που, όπως και η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ, όμως πιθανόν με αναπροσαρμογή προτεραιοτήτων και ενεργειών επί του πεδίου, θέτει στο επίκεντρο τη «νίκη» των ΗΠΑ στη μάχη με την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Τα φερέφωνα της ευρωατλαντικής προπαγάνδας κάνουν τους «χάνους» και μιλώντας για την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που εκφράζει και η πολιτική Τραμπ, «διαγράφουν» τα όσα έχουν δει τα μάτια τους από όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Τι να πει κανείς για τη Μέση Ανατολή; Ο Τραμπ αναγνωρίζει τα συμφέροντα της ΝΑΤΟικής Τουρκίας στη Συρία και απειλεί με κόλαση όλη την περιοχή αν δεν υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ και του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ. Τι διαφορετικό κάνουν η ΕΕ και η κυβέρνηση Μπάιντεν; Μόλις πριν από λίγες μέρες ο Μπάιντεν έδωσε νέο πακέτο «βοήθειας» στο Ισραήλ αξίας 8 δισ. και η ΕΕ έκανε συνάντηση με τους τζιχαντιστές στη Συρία.
Το ζήτημα, φυσικά, στο παρόν κείμενο δεν είναι να σχολιάσουμε «ομοιότητες» και «διαφορές» μεταξύ της δεδομένης κλιμάκωσης των αντιπαραθέσεων τόσο ανάμεσα σε τμήματα της αστικής τάξης των ΗΠΑ όσο και ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ.
Το θέμα είναι πόσο υποκριτική και χυδαία είναι η ευρωατλαντική προπαγάνδα και στη χώρα μας.
Δηλαδή, οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί της ΕΕ και ειδικά της Γαλλίας, σε σύγκρουση με Ρωσία και Κίνα στην Αφρική, δεν είναι «χαοτικοί» και «αλλοπρόσαλλοι», αλλά, σύμφωνα με τα φερέφωνα, είναι κατά «της τρομοκρατίας, με επίκεντρο την ανθρωπιστική βοήθεια και την αντιμετώπιση του Προσφυγικού»! Αν στείλει και η Ελλάδα, στο πλαίσιο της σχετικής συμφωνίας με τη Γαλλία, στρατό στο Μάλι, θα μιλάνε για ενίσχυση του γεωστρατηγικού αποτυπώματος της χώρας!
Στην Ουκρανία, δεν συγκρούονται οι ιμπεριαλιστές και από τις δύο πλευρές, δηλαδή ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με Ρωσία για το υπέδαφός της, τη γεωστρατηγική της θέση, τις αγροδιατροφικές της δυνατότητες κ.λπ., αλλά, σύμφωνα με τα φερέφωνα, συγκρούονται «ο αυταρχισμός και η δημοκρατία»!
Ας περάσουμε, όμως, στο θέμα της Γροιλανδίας και στο αποκαλυπτικό «λιώσιμο» των ιμπεριαλιστικών προσχημάτων. Των «προσχημάτων» δηλαδή που, για παράδειγμα, για το ευρωατλαντικό τόξο «ισχύουν» στην Ουκρανία και αφορούν υποτίθεται την «υπεράσπιση του αμυνόμενου από τον επιτιθέμενο», αλλά δεν ισχύουν στην Παλαιστίνη, δεν ισχύουν στην Κύπρο που η ΝΑΤΟική Τουρκία κατέχει το 40% του εδάφους της, δεν ισχύουν στη Συρία που εδάφη της κατέχουν η ΝΑΤΟική Τουρκία, το Ισραήλ, οι ΗΠΑ κ.λπ.
Γροιλανδία, λοιπόν! Το κρίσιμο αρκτικό νησί, που ανήκει στη Δανία και ο Τραμπ δεν απέκλεισε τη στρατιωτική δράση για να το «ενσωματώσει» στις ΗΠΑ!
Τη Γροιλανδία, πέρα από τον Τραμπ που ήθελε να την «ενσωματώσει» και πάλι στην προηγούμενη θητεία του ως Προέδρου, ήθελε να την αγοράσει και ο Τρούμαν το 1946. Οπως γράφεται σχετικά, στο υπέδαφος της Γροιλανδίας βρίσκονται πάνω από 50 «στρατηγικά μέταλλα», για τα οποία αυτήν τη στιγμή στο εμπόριό τους το μονοπώλιο έχει η Κίνα.
Τα μέταλλα αυτά είναι εξαιρετικά κρίσιμα τόσο για τις βιομηχανίες όπλων όσο και για τα «πράσινα» αρπαχτικά. Είναι ενδεικτικό ότι στη Γροιλανδία έχει επενδύσει και ο μεγιστάνας «πράσινος» - «δημοκρατικός» ιδρυτής της «Microsoft», Μπιλ Γκέιτς, με σκοπό να εντοπίσει σημεία πιθανής εξόρυξης των μετάλλων (μια διαφορετική απόχρωση του «πρασίνου» στο φόντο των πάγων...).
Στη Γροιλανδία, οι ΗΠΑ διατηρούν ήδη στρατιωτική βάση που στοχεύει Κίνα και Ρωσία.
Μετά από όλα αυτά, πρέπει να τεθεί ένα ερώτημα προς τα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου και στη χώρα μας: Θα ζητήσει η Ελλάδα μια αντίστοιχη με τις «Aspides» επιχείρηση για τη στήριξη της Δανίας ύστερα από επίθεση των ΗΠΑ στη Γροιλανδία; Θα στείλουμε φρεγάτα να υπερασπιστούμε το «διεθνές δίκαιο» και τους «στρατηγικούς» μας συμμάχους στην ΕΕ;
Δύσκολα ερωτήματα για τις πλύστρες του ευρωατλαντισμού. Πάντως, χτες, η φρεγάτα «Υδρα» απέπλευσε για το στόμα του λύκου στην Ερυθρά προκειμένου να συνεχίσει την υπεράσπιση των συμφερόντων των εφοπλιστών και των ομίλων της διαμετακόμισης.
Ποιος ξέρει; Σε έναν κόσμο που βράζει και φλέγεται, και η «αστάθεια» προκύπτει από τη «σταθερότητα» του καπιταλισμού να προκαλεί όλεθρο, ίσως δούμε καμία Belharra στον Αρκτικό Κύκλο... Και αν όχι για την υπεράσπιση της Δανίας, ίσως για την υποστήριξη των ΗΠΑ...
Σ. Μπ.
Πηγή: rizospastis
Η Σφήκα: Επιλογές
Τις τελευταίες μέρες κλιμακώνονται οι παρεμβάσεις της νέας διοίκησης των ΗΠΑ υπό τον Τραμπ, που ουσιαστικά αφορούν σχέδια εδαφικής επέκτασης, αύξησης της γεωπολιτικής και οικονομικής επιρροής σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Στο επίκεντρο, μέχρι στιγμής, έχουν μπει η Γροιλανδία, ο Καναδάς, ο Παναμάς, η Μέση Ανατολή και προφανώς η ίδια η Κίνα. Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι τα όσα επίσημα λέγονται ή διαρρέουν για τα «ειρηνευτικά του σχέδια» στην Ουκρανία, μόνο ως τέτοια δεν πρέπει να εκλαμβάνονται, ενώ σε κάθε περίπτωση μέχρι στιγμής η Ρωσία τα έχει «απορρίψει».
Αυτές οι παρεμβάσεις δεν είναι καθόλου «χαοτικές», δεν είναι καθόλου «αλλοπρόσαλλες» και καθόλου «απρόβλεπτες», όπως συνήθως παρουσιάζονται από αστικά μέσα ενημέρωσης.
Είναι το ξεδίπλωμα μιας πολιτικής που, όπως και η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ, όμως πιθανόν με αναπροσαρμογή προτεραιοτήτων και ενεργειών επί του πεδίου, θέτει στο επίκεντρο τη «νίκη» των ΗΠΑ στη μάχη με την Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Τα φερέφωνα της ευρωατλαντικής προπαγάνδας κάνουν τους «χάνους» και μιλώντας για την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που εκφράζει και η πολιτική Τραμπ, «διαγράφουν» τα όσα έχουν δει τα μάτια τους από όλες τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Τι να πει κανείς για τη Μέση Ανατολή; Ο Τραμπ αναγνωρίζει τα συμφέροντα της ΝΑΤΟικής Τουρκίας στη Συρία και απειλεί με κόλαση όλη την περιοχή αν δεν υλοποιηθούν οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ και του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ. Τι διαφορετικό κάνουν η ΕΕ και η κυβέρνηση Μπάιντεν; Μόλις πριν από λίγες μέρες ο Μπάιντεν έδωσε νέο πακέτο «βοήθειας» στο Ισραήλ αξίας 8 δισ. και η ΕΕ έκανε συνάντηση με τους τζιχαντιστές στη Συρία.
Το ζήτημα, φυσικά, στο παρόν κείμενο δεν είναι να σχολιάσουμε «ομοιότητες» και «διαφορές» μεταξύ της δεδομένης κλιμάκωσης των αντιπαραθέσεων τόσο ανάμεσα σε τμήματα της αστικής τάξης των ΗΠΑ όσο και ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ.
Το θέμα είναι πόσο υποκριτική και χυδαία είναι η ευρωατλαντική προπαγάνδα και στη χώρα μας.
Δηλαδή, οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί της ΕΕ και ειδικά της Γαλλίας, σε σύγκρουση με Ρωσία και Κίνα στην Αφρική, δεν είναι «χαοτικοί» και «αλλοπρόσαλλοι», αλλά, σύμφωνα με τα φερέφωνα, είναι κατά «της τρομοκρατίας, με επίκεντρο την ανθρωπιστική βοήθεια και την αντιμετώπιση του Προσφυγικού»! Αν στείλει και η Ελλάδα, στο πλαίσιο της σχετικής συμφωνίας με τη Γαλλία, στρατό στο Μάλι, θα μιλάνε για ενίσχυση του γεωστρατηγικού αποτυπώματος της χώρας!
Στην Ουκρανία, δεν συγκρούονται οι ιμπεριαλιστές και από τις δύο πλευρές, δηλαδή ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με Ρωσία για το υπέδαφός της, τη γεωστρατηγική της θέση, τις αγροδιατροφικές της δυνατότητες κ.λπ., αλλά, σύμφωνα με τα φερέφωνα, συγκρούονται «ο αυταρχισμός και η δημοκρατία»!
Ας περάσουμε, όμως, στο θέμα της Γροιλανδίας και στο αποκαλυπτικό «λιώσιμο» των ιμπεριαλιστικών προσχημάτων. Των «προσχημάτων» δηλαδή που, για παράδειγμα, για το ευρωατλαντικό τόξο «ισχύουν» στην Ουκρανία και αφορούν υποτίθεται την «υπεράσπιση του αμυνόμενου από τον επιτιθέμενο», αλλά δεν ισχύουν στην Παλαιστίνη, δεν ισχύουν στην Κύπρο που η ΝΑΤΟική Τουρκία κατέχει το 40% του εδάφους της, δεν ισχύουν στη Συρία που εδάφη της κατέχουν η ΝΑΤΟική Τουρκία, το Ισραήλ, οι ΗΠΑ κ.λπ.
Γροιλανδία, λοιπόν! Το κρίσιμο αρκτικό νησί, που ανήκει στη Δανία και ο Τραμπ δεν απέκλεισε τη στρατιωτική δράση για να το «ενσωματώσει» στις ΗΠΑ!
Τη Γροιλανδία, πέρα από τον Τραμπ που ήθελε να την «ενσωματώσει» και πάλι στην προηγούμενη θητεία του ως Προέδρου, ήθελε να την αγοράσει και ο Τρούμαν το 1946. Οπως γράφεται σχετικά, στο υπέδαφος της Γροιλανδίας βρίσκονται πάνω από 50 «στρατηγικά μέταλλα», για τα οποία αυτήν τη στιγμή στο εμπόριό τους το μονοπώλιο έχει η Κίνα.
Τα μέταλλα αυτά είναι εξαιρετικά κρίσιμα τόσο για τις βιομηχανίες όπλων όσο και για τα «πράσινα» αρπαχτικά. Είναι ενδεικτικό ότι στη Γροιλανδία έχει επενδύσει και ο μεγιστάνας «πράσινος» - «δημοκρατικός» ιδρυτής της «Microsoft», Μπιλ Γκέιτς, με σκοπό να εντοπίσει σημεία πιθανής εξόρυξης των μετάλλων (μια διαφορετική απόχρωση του «πρασίνου» στο φόντο των πάγων...).
Στη Γροιλανδία, οι ΗΠΑ διατηρούν ήδη στρατιωτική βάση που στοχεύει Κίνα και Ρωσία.
Μετά από όλα αυτά, πρέπει να τεθεί ένα ερώτημα προς τα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου και στη χώρα μας: Θα ζητήσει η Ελλάδα μια αντίστοιχη με τις «Aspides» επιχείρηση για τη στήριξη της Δανίας ύστερα από επίθεση των ΗΠΑ στη Γροιλανδία; Θα στείλουμε φρεγάτα να υπερασπιστούμε το «διεθνές δίκαιο» και τους «στρατηγικούς» μας συμμάχους στην ΕΕ;
Δύσκολα ερωτήματα για τις πλύστρες του ευρωατλαντισμού. Πάντως, χτες, η φρεγάτα «Υδρα» απέπλευσε για το στόμα του λύκου στην Ερυθρά προκειμένου να συνεχίσει την υπεράσπιση των συμφερόντων των εφοπλιστών και των ομίλων της διαμετακόμισης.
Ποιος ξέρει; Σε έναν κόσμο που βράζει και φλέγεται, και η «αστάθεια» προκύπτει από τη «σταθερότητα» του καπιταλισμού να προκαλεί όλεθρο, ίσως δούμε καμία Belharra στον Αρκτικό Κύκλο... Και αν όχι για την υπεράσπιση της Δανίας, ίσως για την υποστήριξη των ΗΠΑ...
Σ. Μπ.
Πηγή: rizospastis
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου