Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Από καρδιάς με την Τούλα Μπαρνασά

Της Ελένης Ζάχαρη


Χρόνια Πολλά και Καλά σε Όλους σας καλοί μας φίλοι ! Διαλέξαμε να αποχαιρετήσουμε το.. πονεμένο 2012 με μια αγαπημένη και ιδιαίτερα σημαντική παρουσία. Μιλώντας μάλιστα και λίγο προσωπικά ….με μια Γυναίκα – σταθμό στη ζωή μου , Φίλη , Δασκάλα , Συνεργάτιδα…. ό,τι και να πω λίγο θα είναι πάλι… Με μια Γυναίκα που εκπροσωπεί επάξια το γυναικείο φύλο , μια θύελλα , αφού με ό,τι καταπιαστεί φέρνει τα πάνω κάτω μέχρι να το πραγματοποιήσει , μια Γυναίκα με πάθος για τη Ζωή , για την Τέχνη , για την Ποίηση , κυρίως όμως για τον τόπο μας …Τη Γυναίκα που γέννησε το «Αίτιον» καταθέτοντας εκεί την ύπαρξή της , την ψυχή της…. Κι αν ακόμα δεν καταλάβατε …μαζί μας είναι η αγαπημένη μας Τούλα Μπαρνασά…

-Τούλα μου, Χρόνια Πολλά, Καλή Χρονιά, Ευλογημένη και Δημιουργική. Είναι πολύ μεγάλη η χαρά, τόσο η δική μου όσο και της Μαρίας και της Αγγελίνας , που σήμερα, Παραμονή Πρωτοχρονιάς, κλείνουμε το χρόνο μαζί, εδώ στο "Από Καρδιάς". Καλώς μας ήρθες !!!!

-Χρόνια Πολλά Ελένη, Μαρία, Αγγελίνα και εύχομαι πάντα επιτυχίες στο «Λόγων Παίγνια» και να συνεχίσει να εκφράζει πρωτοτυπία ,αισθητική και πολιτισμό.

-Ευχαριστούμε πολύ! Σήμερα είσαι εδώ για να κάνουμε μια κουβέντα "Από Καρδιάς" .....που σημαίνει πως θα μιλήσουμε για την άλλη Τούλα Μπαρνασά , αυτή που δε γνωρίζει ο πολύς κόσμος και που θα θέλαμε να την ακούσουμε να μας μιλά μ' αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο που έχει και περιγράφει πράγματα και καταστάσεις!!! Τούλα... γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Καλαμάτα.. Έρχεσαι στην αρχή της εφηβείας σου στην Αθήνα και;;;

-Ήρθα μικρή στην Αθήνα τον καιρό της χούντας .Έζησα την εποχή της μεταπολίτευσης και αγγίχτηκα από πολιτικά ,φιλοσοφικά και καλλιτεχνικά ρεύματα. Στα 16 μου χρόνια είχα την τύχη να γνωρίσω έναν ξεχωριστό και πολυδιαβασμένο άνθρωπο που του οφείλω την πνευματική μου εξέλιξη και τις ιστορικές μου γνώσεις. Εν συνεχεία χάραξαν τη σκέψη μου δυο μεγάλες μορφές των ελληνικών γραμμάτων. Ο Δημήτρης Λιαντίνης , που του χρωστώ τη δίψα μου για γνώση και αργότερα ,προς το τέλος της δεκαετίας του 80, ο Νίκος Καρούζος και η ποίησή του . Από την άλλη στην Αθήνα κατέφθαναν τότε μπουλουκηδόν τα πλήθη από την επαρχία και γέμιζαν την σιδερόφραχτη πόλη, ελπίζοντας σε μια καλύτερη ζωή. Ήταν ένα συνονθύλευμα από ανάμικτους ανθρώπους με εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις. Ανάμεσα σε φοιτητές αγωνιστές και στα παιδιά των λουλουδιών που παραδίδονταν στα μουσικά ακούσματα της ποπ , και του Τζίμυ Χέντριξ ,θυμάμαι χωριάτες με καμπάνες που διασκέδαζαν στα μπουζούκια της παραλιακής , δίχως αίσθηση της κατάστασης στην οποία βρισκόταν η χώρα. Γρήγορα με κατέκτησαν οι φοιτητές με την αντιχουντική δράση.

-Είμαστε στην εποχή της Χούντας δηλαδή... εσύ; Μαθήτρια; Πας σχολείο; Τι κάνεις όταν έρχεσαι εδώ;

-Ένοιωσα ανασφαλής και χαμένη στη μεγάλη πόλη λόγω ενός φοβερού αυτοκινητιστικού ατυχήματος που συνέβη στους γονείς μου .Έμεινα μόνη μου με δυο μικρότερα αδέλφια. Αυτό το γεγονός με ωρίμασε απότομα. Σύντομα ανάρρωσαν οι γονείς μου και όταν τελείωσα το σχολείο, ασχολήθηκα με την ενδυματολογία αναπτύσσοντας σύντομα επιχειρηματική δραστηριότητα .

-Είναι αλήθεια πως πολλοί δε γνωρίζουν τη δραστηριοποίησή σου στο χώρο της ενδυματολογίας. Θα ήθελες να μας πεις δυο λόγια γι' αυτή;

-Ασχολήθηκα πολλά χρόνια στο χώρο της μόδας όχι μόνο ως ενδυματολόγος αλλά και επιχειρώντας. Διατηρούσα σειρά καταστημάτων, στην οδό Ερμού ,στην Μητροπόλεως , στην Αγία Ειρήνη και στις αρχές της λεωφόρου Συγγρού όπου βρίσκεται και το τωρινό κατάστημά μου.

-Έχεις φτιάξει κοστούμια για το Θέατρο, για τη Λυρική σκηνή, για το Ηρώδειο... Δεν είσαι απλά μια σχεδιάστρια και επιχειρηματίας... αλλά κι ένα κεφάλαιο Τέχνης και σε αυτό τον χώρο. Έτσι δεν είναι ;

- Είχα την χαρά να συμβάλλω σε καλλιτεχνικές παραστάσεις που έγιναν στο Ηρώδειο, στη Λυρική ,στο Μέγαρο, στη Σκάλα του Μιλάνου, στην κρατική τηλεόραση και σε θεατρικές παραστάσεις .

-Η Τέχνη είναι λοιπόν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σου.... κι αυτό φαίνεται απ' την Ποίηση.... Δε γίνεται να είσαι εδώ και να μη σε ρωτήσω : Τι είναι η Ποίηση για την Τούλα Μπαρνασά ;

-Επειδή η ποίηση προσπερνά το ενικό Εγώ νομίζω πως με μια φράση δεν τεκμαίρεται. Ίσως είναι η ανάγκη της ευφυΐας να βγει από τους ορίζοντες του εφικτού για να τρυγήσει τη φανταστική αλήθεια .

-Στο θέμα Ποίηση θα σου δώσω κάποια ονόματα - σταθμούς και θέλω να μας αποκαλύψεις τις εμπειρίες σου… Βάρναλης , Καρούζος, Βαρβέρης..... τα υπόλοιπα νομίζω ότι θα έρθουν μέσα από την αφήγησή σου...

-Γνώρισα τον Βάρναλη στην Πάχη ,στα 16 μου .Ήταν συγκλονιστική εμπειρία να μιλάς μαζί του. Ανάμεσα σε όσα άκουσα υπήρξε μια φράση που δεν θα την ξεχάσω ποτέ. «Είσαι ευφυής», μου είπε, ... «όμως αν δεν ελέγξεις την παρορμητικότητά σου και αν δεν ενδοστραφείς ,θα σκορπίσεις στον άνεμο» ...

Τον Νίκο Καρούζο τον γνώρισα λίγα χρόνια πριν φύγει .Τέλος της δεκαετίας του 80. Η επίδρασή του στην ποιητική σκέψη μου υπήρξε καταλυτική .Θεωρώ πως ήταν ο μεγαλύτερος ποιητής των τελευταίων 50 χρόνων . Ήταν μια μαγική εποχή , συχνά τα βράδια ,στο μπαρ του Τζώρτζη ,στην πλατεία Μαβίλη ,κυλούσε ανάμεσα σε ένα κέρμα που ρίχναμε μεταξύ μας, ζωντανός λόγος .

-Πώς ήταν ο Νίκος Καρούζος και τι, πιστεύεις, ότι σε σημάδεψε από την Ποίησή του;

-Ο Νίκος Καρούζος μιλούσε έξω από τα δόντια. Αν περνούσες την κόκκινη γραμμή και τον γνώριζες ήταν αποκάλυψη. Πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος, με μια σκέψη ταξίδι. Αυτό που με σημάδεψε από την ποίησή του ήταν κυρίως, η μεταστροφή του από την ποιητική μεταφυσική, στην ποιητική φυσική.

-Στις προσωπικές μας συζητήσεις το έχεις πει πολλές φορές αυτό….

-Από την μεταφυσική ορθοδοξία και το νατουραλισμό η φυσική τίναξε την ποίησή του στη μοναδικότητα σπάζοντας κάθε τι συμβατικό.

-Θα μείνω λίγο ακόμα στον Νίκο Καρούζο γιατί πολλοί τον χρίζουν δάσκαλό τους και κατά μια έννοια "επαναστάτη" στην ποίηση... Πιστεύεις πως ερμηνεύουν, προσεγγίζουν ορθώς τον Καρούζο;

-Δεν μπορώ να ξέρω γιατί ο κάθε ένας εκφράζεται με τη δική του ιδέα . Μια καλή κριτική που αφορά στο έργο του Καρούζου, κυκλοφορεί με τον τίτλο ."Το Εκκρεμές που σήμαινε ποιήματα ".

-Ένα πρόσωπο σταθμός στη ζωή σου υπήρξε ο Δημήτρης Λιαντίνης. Ο λόγος δικός σου μια και θα γράψεις ,όπως επισήμως γνωρίζουμε, και το βιβλίο για τον Δάσκαλο.

-Ο Δημήτρης Λιαντίνης σφυρηλάτησε προσωπικά το πνεύμα μου από τα χρόνια της εφηβείας μου. Η οικογενειακή σχέση μου με το ζεύγος Λιαντίνη αποτέλεσε σταθμό της πνευματικής ζωής μου. Γνώρισα τη Λου και τον Δημήτρη πριν το γάμο τους. Η Λου , λόγω του υψηλού μορφωτικού επιπέδου της, αντιλαμβάνεται εξ αρχής την ποιητική ιδιοφυΐα του αγαπημένου της και του δίνει χώρο. Ενώ εκείνος τεντώνει τα τόξα του θριάμβου και τινάζει ηφαίστεια από το βυθό της ύπαρξης ιδρύοντας το έργο του, εκείνη εποπτεύει πρακτικά τη ζωή τους με σιδερένιο σθένος, αλλά και ανείπωτη γλυκύτητα.. Τα χρόνια περνούσαν και εκείνος ολοένα άπλωνε το λόγο του τραβώντας τη σινδόνη της θύμησης όπως φωτοκηλίδα που μεγαλώνει. Ανάμεσα στα βιβλία που έδωσε το Έξυπνον ενύπνιον, το Χάσμα σεισμού, ο Νηφομανής , το Homo educandus, το Πολυχρόνιο, τα Ελληνικά.. Κάποτε, διέταξε τα αηδόνια της ευφυΐας του να φτερολογήσουν μυστήρια και θαύματα και έγραψε τη Γκέμμα.. Η φιλία μας ,βαθειά και ασυννέφιαστη μέχρι σήμερα, μου επέτρεψε να γνωρίζω, ζώντας βιωματικά κοντά τους, όσα σπάνια άλλος γνωρίζει. Για όλα αυτά όμως θα μιλήσω στο βιβλίο που έχω ξεκινήσει.

-Τότε.. δίνουμε τον πρώτο λόγο στο βιβλίο... Κι ερχόμαστε σ' ένα μεγάλο πάθος.. τη Φυσική.. Δώδεκα χρόνια μελέτη και συγγραφή... Πώς προέκυψε αυτή η αγάπη, αυτός ο Έρωτας ;

-Η φυσική πήρε θέση πλάι στην ποίηση και κυρίευσε κυριολεκτικά τη ζωή μου στα εικοσιεπτά μου χρόνια .Ήταν ένα καλοκαίρι στις Κεχρεές Κορινθίας που με ένα τηλεσκόπιο με βάφτισε ο Λιαντίνης στη μαγεία του ουρανού .Ο τρόπος που μιλούσε ο δάσκαλος για το θάνατο των άστρων με μάγεψε .Τότε άνοιξε στα μάτια μου ένας καινούργιος κόσμος .Αφιερώθηκα πολλά χρόνια στη φυσική και τη μελετώ ακόμη. Είναι μια επιστήμη που διαρκώς εξελίσσεται! Είμαι περήφανη για τα βιβλία που έγραψα και ας μην τα έχω εκδώσει .Οι δρόμοι της δύσκολοι μα εξαιρετικά γοητευτικοί .

-Μιλώντας για ανέκδοτα έργα... η δουλειά που έχεις κάνει πάνω σε διαφορετικούς τομείς της επιστήμης είναι εκπληκτική. Πόσα χρόνια έχεις αφιερώσει στη μελέτη και στο συγγραφικό έργο, Τούλα;

-Όλη μου τη ζωή Ελένη. Η ποίηση με ωθούσε ολοένα σε καινούργια γνωστικά επίπεδα από τα πρώτα χρόνια του δημοτικού. Μεγαλώνοντας ,συνεχώς ζητούσε να διευρύνω τους εμπνευστικούς μου ορίζοντες με περισσότερη γνώση. Η Νικολίτσα Λιαντίνη με δίδαξε αρχαία και νεότερη φιλοσοφία .Παράλληλα η διδασκαλία του Λιαντίνη με μυούσε στη φυσική φιλοσοφία .Πρέπει να ομολογήσω όμως πως οφείλω πολλά στα βιβλία που έγραψα! Κάθε ένα ήταν μια υπέροχη γνωσιολογική περιπέτεια. Έγραφα σπουδάζοντας την ίδια τη γραφή μου με μεγάλη αίσθηση ευθύνης. Πιστεύω πως ένα βιβλίο μπορεί να μεταδώσει το θαύμα αλλά και το βάκιλο της πνευματικής πανώλης αν μεταφέρει λάθος πληροφορία.

-Ξέρω πως δεν θες εύκολα να μιλάς για τα έργα σου και μάλιστα δημόσια. Είναι όμως, αν το θες , η προσωπική μου επαφή , η εμπειρία μου , ο θαυμασμός και όσα προσωπικά αποκομίζω από τη συνεργασία μας, ώστε μου είναι αδύνατον να μην αναφερθώ σε αυτά… Ένας απίστευτος αριθμός βιβλίων για όποιον δεν έχει δει...

Τι πραγματεύονται ; Θα ήθελες να μεταφέρεις εσύ το περιεχόμενο του τεράστιου έργου σου ;

-Προσωπικά , ξέρεις ότι δεν αρέσκομαι να μιλώ δημόσια γι’ αυτό το θέμα… αλλά τώρα που το αναφέρεις… Αν δεν λογαριάσω την ποίηση που έγραψα σε όλη μου τη ζωή ,τα βιβλία μου πραγματεύονται την ιστορία της φυσικής, των μαθηματικών ,της αρχιτεκτονικής, την ιστορία της τέχνης . Έγραψα και ιστορικά βιβλία .Καθώς και την ιστορία της φιλοσοφίας .Ανάμεσα σε αυτά έκανα ένα βιβλίο που το ξεχωρίζω .Το έργο αυτό συνδέει κάθε αρχαιοελληνική φιλοσοφική σχολή με τη νέα φυσική .

-Σ’ ευχαριστώ… Δεν είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν που η αγωνία σου είναι η γλώσσα μας , η ιστορική διαδρομή της , η εξέλιξή της στο μέλλον και βέβαια οι ρίζες της επιστήμης που μπαίνουν στην Αρχ. Ελλάδα...

-Ελένη μου, η γλώσσα μας πέρασε την ελληνική συνείδηση από την ατραπό της τραγωδίας, για να χυθεί στη λεωφόρο της κατάφασης. Μη ξεχνάμε πως η παμφωτία της, καθόρισε την οικουμενική επιστήμη και διανόηση . Γράφοντας Greeklish την διαπραγματευόμαστε με το χάος. Η γλώσσα είναι η ψυχή μας .Ο ίδιος ο νους και η ιστορία μας. Συνιστά πολιτισμό, αλλά η αξία της στέκει πέρα από αυτόν, διότι αποτελεί υπέρτατο αγαθό του πολιτισμού. Τι διαπραγματευόμαστε άραγε; Τη γλώσσα που γέννησε την παγκόσμια επιστήμη και που οδήγησε τον τραγικό άνθρωπο, στη θέαση του τραγικού σύμπαντος; Ο Πολιτισμός στα ελληνικά γράμματα ,πέρασε από τον Όμηρο ,στους ποιητές του 7ου και του 6ου π.Χ αιώνα . Συνεχίστηκε από τους στοχαστές και τους σοφιστές, εξελίχθηκε στην Αλεξάνδρεια, μεταστοιχειώθηκε στο Βυζάντιο και μετά τον ελληνικό διαφωτισμό ,παραδόθηκε στους νεοέλληνες . Η εξασφάλιση της γλώσσας και η εξέλιξή της ,αποτελεί πολιτική πράξη άκρας σημασίας . Έχουν χρέος στις επερχόμενες γενιές να την υποστηρίξουν, όσοι έχουν την τιμή να μιλάνε ελληνικά !

-Ξέρω πολύ καλά ότι αυτό το θέμα σε πονάει βαθιά. Όπως επίσης και η γενικότερη πορεία του τόπου και του Ελληνισμού. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία ενός Κινήματος... Δε νομίζω πως πρέπει να κάνω ερώτηση αλλά να πω μια λέξη: "ΑΙΤΙΟΝ".. ο λόγος δικός σου...

-Aχ Ελένη μου τι να σου πρωτοπώ για το Αίτιον της ζωής μου ; Στο έχω εμπιστευτεί και προσωπικά αλλά θα το ομολογήσω τώρα και δημόσια. Το "Αίτιον" ξεπετάχτηκε από μέσα μου απρόσμενα κι ήταν αναπάντεχο και για εμένα την ίδια. Η ιδέα αυτή γεννήθηκε αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου όταν πήγα τυχαία στο θέατρο Σφενδόνη .Θαμπώθηκα ,στάθηκα στη μέση της σκηνής άνοιξα τα χέρια μου και γυρίζοντας στο χώρο γεννήθηκε το Αίτιον .Ελένη νομίζω πως κάποιες ιδέες αναδύονται αυτόματα πέρα από τη θέλησή μας από την ίδια την ιστορική μας συνείδηση που αλληλοεπιδρά με τα γεγονότα .Το Αίτιον ξεπετάχτηκε από την αναγκαιότητα του τραγικού ιστορικού καιρού μας .Εγώ και τα υπόλοιπα ιδρυτικά μέλη απλά θα το υπηρετήσουμε ώστε να ανατείλουν νέες ιδέες . Ο σύγχρονος πολιτισμός μας είναι το μόνο που απέμεινε .Το μόνο που έχουμε να εξάγουμε.

-Ναι... θυμάμαι από την πρώτη στιγμή τα δάκρυα στα μάτια και την απόφαση..." Αισθάνομαι σαν να σηκώνω τα Ιμαλάϊα στην πλάτη μου" , μού έχεις πει και έχεις πει άπειρες φορές... Και το Αίτιον εξελίσσεται , αναπτύσσεται και δραστηριοποιείται σιγά σιγά.....

-Ήσουν ο πρώτος άνθρωπος που μίλησα για αυτό πριν ανακοινωθεί επισήμως Ελένη. Ομολογώ πως ακόμη έτσι αισθάνομαι. Τώρα αγωνιώ καθώς τελειώνει ο πολυχώρος του Αίτιον και ετοιμαζόμαστε για τα εγκαίνια Μοιάζει να φλέγονται όλα όμορφα καθώς ετοιμάζονται ήδη οι δυο παραστάσεις που θα παρουσιαστούν στο θέατρο Σφενδόνη μέσα στον Ιανουάριο. Ανοίγοντας ο πολυχώρος θα ανακοινωθούν προγράμματα και θα υλοποιηθούν όσα αναφέρονται στο Μανιφέστο του Αίτιον .

-Με μεγάλη αγωνία και χαρά περιμένω κι εγώ το χώρο που θα στεγάσει όσα ονειρεύεσαι... Γιατί ξέρω πως ονειρεύεσαι έντιμα , αληθινά και με πίστη σ' όσα περιλαμβάνει το Μανιφέστο!!! Με συγκινεί ιδιαίτερα.. Περιμένουμε λοιπόν τα εγκαίνια με λαχτάρα θα έλεγα!! Τούλα... πέρα από τους ανθρώπους - σταθμούς όπως οι προαναφερθέντες , ποια είναι η σχέση σου με τους ανθρώπους της καρδιάς σου;

-Ελένη, δε μου αρέσουν οι περιστασιακές σχέσεις .Επενδύω στους φίλους μου πνευματικά και συναισθηματικά και τους στηρίζω με όλη την καρδιά μου .Κατά τα άλλα είμαι αφοσιωμένη στους δικούς μου ανθρώπους . .Λατρεύω την οικογένειά μου που την αποτελούν ο άντρας μου ,τα δυο αδέλφια μου ,τα πέντε ανίψια μου και οι νύφες μου που μου τα χάρισαν.

-Εκείνο που με απόλυτη βεβαιότητα μπορώ να πω είναι πως πραγματικά αφοσιώνεσαι στους ανθρώπους που αγαπάς... αυτό περιλαμβάνει , και θα το πω , ακόμη και τους ανθρώπους που εργάζονται δίπλα σου. Είναι αυτόματα σχεδόν προέκταση της οικογένειάς σου.. Λειτουργείς με σταθερές αξίες , με συμπεριφορά αυστηρή και τυπική αλλά, όχι ψεύτικη , προς τα έξω, ενώ μπορείς την ίδια στιγμή , πράγμα που καλά ξέρουμε, να σηκωθείς και να απαγγείλεις ένα ποίημά σου μ' ένα ποτήρι κρασί στο χέρι , σχεδόν σε "διονυσιακή έκσταση"... Τι θα έλεγες για την Τούλα Μπαρνασά σε κάποιον περιγράφοντάς την;;

-Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω Ελένη μου ; Καλύτερα να κάνω εγώ σ’ εσένα αυτό το ερώτημα που με ζεις και με βλέπεις.... Με δυο λέξεις θα έλεγα πως είμαι εξ ίσου Διονυσιακή και Απολλώνια…

-Με μια μικρή επεξήγηση;;

-Εννοώ γήινη και ορμητική αλλά παράλληλα νηφάλια και ονειροφάνταστη .

-Για να κλείσουμε τη συζήτησή μας, θέλω να μου πεις ποια τα όνειρά σου για το μέλλον!!!!

-Ονειρεύομαι να βγει η χώρα από αυτό το τούνελ της δυστυχίας και να υπάρξει μέλλον για τους νέους Έλληνες που τους τα πήραν όλα ! Αυτό θέλω πραγματικά Ελένη να δω πριν πεθάνω.

-Εύχομαι ολόψυχα το Αίτιον να είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα και τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα για το καλό του τόπου. Σ' ευχαριστώ ολόψυχα που ήρθες στο "Από Καρδιάς"... Καλή Χρονιά Τούλα!!!!

-Σε ευχαριστώ εσένα και το «Λόγων παίγνια» αγαπημένη Ελένη! Σού εύχομαι καλή χρονιά με υγεία έμπνευση και επιτυχία!

Για καλύτερη ανάγνωση επιλέξτε την λειτουργία "πλήρης οθόνη",κάτω αριστερά


Από το Λόγων Παίγνια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου