Πέρασε μετά από μήνες, πρωινή ώρα,από το Σύνταγμα με αυτοκίνητο. Κατά τύχη τον έπιασε φανάρι μπροστά στην πλατεία. Έστρεψε το βλέμμα δεξιά προς το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη.
Εκεί, μπροστά στους Ευζώνους.
Εκεί που κάποτε έβλεπε τα πιτσιρίκια απελευθερωμένα από το χέρι της μάνας τους, να τρέχουν για να πιάσουν τα περιστέρια.
Εκεί που με μια σακούλα σουσάμι στο χέρι, άνθρωποι κάθε χρώματος, φυλής, φύλλου, ηλικίας, θρησκείας, απολάμβαναν το τάισμα των περιστεριών και της Ελευθερίας.
Εκεί που τουρίστες έβγαζαν φωτογραφίες κορδωμένοι και γελαστοί δίπλα στον Τσολιά, σήμα κατατεθέν, Ελευθερίας και Πίστης στο Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους.
Εκεί που τις ηλιόλουστες Κυριακές ήταν αγαπημένος προορισμός των Ελεύθερων Ανθρώπων αυτής της πόλης.
Εκεί όπου τα σχολεία συνέρρεαν με τους δασκάλους τους να υμνούν τους ήρωες μαχητές της Ελευθερίας στους μικρούς μαθητές τους.
Εκεί που όταν έβρεχε και πέρναγε τυχαία από την Αμαλίας, έστρεφε το βλέμμα του δεξιά και θαύμαζε την καρτερικότητα και την αγέρωχη στάση των φρουρών, των πεσόντων της Ελευθερίας.
Εκεί που πιτσιρίκος, ενταγμένος Αριστερός κρατώντας το χέρι της συντρόφισσας, κοίταζε το Ναό της Δημοκρατίας και φούσκωνε από περηφάνια που γεννήθηκε από αυτούς που την γέννησαν, και την έστειλαν πακέτο στους αγροίκους, για να μάθουν πως ζουν οι Άνθρωποι, Ελεύθερα. Κάτω από τον ήλιο και τον καταγάλανο ουρανό.
Ένα δάκρυ, κύλησε στα μάτια του. Ένα πικρό δάκρυ, όταν αντίκρισε τα κιγκλιδώματα, απομεινάρια μόνιμα, μιας άδικης καταστολής. Είναι ακόμη εκεί. Μπροστά στην πλατεία. Ένα μόνο μικρό άνοιγμα στα αριστερά της πλατείας. Ένα τόσο δα μικρό άνοιγμα για μια τόσο μεγάλη πλατεία.
Για μια πλατεία, άδεια από περιστέρια και παιδιά. Άδεια δηλαδή από Ελευθερία και Ζωή. Για μια πλατεία Σύμβολο χωρίς Σύμβολα. Γκρίζος του φάνηκε ο ναός της Δημοκρατίας, γκρίζα τα μάρμαρα και θολά. Κατσουφιασμένοι και οι Εύζωνες. Κατηφείς και πιο κοντοί(παίρνουν τώρα στην Προεδρική Φρουρά ύψη κάτω από 1.80 !).
Πως να μην είναι έτσι όμως; Κλειστές σε κάγκελα, η Ελευθερία, η Δημοκρατία και η Ζωή,
ΜΑΡΑΖΩΝΟΥΝ!!!!
Χτύπησε δυνατά το χέρι στο τιμόνι και με πείσμα φώναξε:
ΘΑ ΠΑΩ !!!! ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ !!!!!
Εκεί, μπροστά στους Ευζώνους.
Εκεί που κάποτε έβλεπε τα πιτσιρίκια απελευθερωμένα από το χέρι της μάνας τους, να τρέχουν για να πιάσουν τα περιστέρια.
Εκεί που με μια σακούλα σουσάμι στο χέρι, άνθρωποι κάθε χρώματος, φυλής, φύλλου, ηλικίας, θρησκείας, απολάμβαναν το τάισμα των περιστεριών και της Ελευθερίας.
Εκεί που τουρίστες έβγαζαν φωτογραφίες κορδωμένοι και γελαστοί δίπλα στον Τσολιά, σήμα κατατεθέν, Ελευθερίας και Πίστης στο Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους.
Εκεί που τις ηλιόλουστες Κυριακές ήταν αγαπημένος προορισμός των Ελεύθερων Ανθρώπων αυτής της πόλης.
Εκεί όπου τα σχολεία συνέρρεαν με τους δασκάλους τους να υμνούν τους ήρωες μαχητές της Ελευθερίας στους μικρούς μαθητές τους.
Εκεί που όταν έβρεχε και πέρναγε τυχαία από την Αμαλίας, έστρεφε το βλέμμα του δεξιά και θαύμαζε την καρτερικότητα και την αγέρωχη στάση των φρουρών, των πεσόντων της Ελευθερίας.
Εκεί που πιτσιρίκος, ενταγμένος Αριστερός κρατώντας το χέρι της συντρόφισσας, κοίταζε το Ναό της Δημοκρατίας και φούσκωνε από περηφάνια που γεννήθηκε από αυτούς που την γέννησαν, και την έστειλαν πακέτο στους αγροίκους, για να μάθουν πως ζουν οι Άνθρωποι, Ελεύθερα. Κάτω από τον ήλιο και τον καταγάλανο ουρανό.
Ένα δάκρυ, κύλησε στα μάτια του. Ένα πικρό δάκρυ, όταν αντίκρισε τα κιγκλιδώματα, απομεινάρια μόνιμα, μιας άδικης καταστολής. Είναι ακόμη εκεί. Μπροστά στην πλατεία. Ένα μόνο μικρό άνοιγμα στα αριστερά της πλατείας. Ένα τόσο δα μικρό άνοιγμα για μια τόσο μεγάλη πλατεία.
Για μια πλατεία, άδεια από περιστέρια και παιδιά. Άδεια δηλαδή από Ελευθερία και Ζωή. Για μια πλατεία Σύμβολο χωρίς Σύμβολα. Γκρίζος του φάνηκε ο ναός της Δημοκρατίας, γκρίζα τα μάρμαρα και θολά. Κατσουφιασμένοι και οι Εύζωνες. Κατηφείς και πιο κοντοί(παίρνουν τώρα στην Προεδρική Φρουρά ύψη κάτω από 1.80 !).
Πως να μην είναι έτσι όμως; Κλειστές σε κάγκελα, η Ελευθερία, η Δημοκρατία και η Ζωή,
ΜΑΡΑΖΩΝΟΥΝ!!!!
Χτύπησε δυνατά το χέρι στο τιμόνι και με πείσμα φώναξε:
ΘΑ ΠΑΩ !!!! ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ !!!!!
