Της Σάνιας Μωραΐτου niki.vikou
Στην αρχή μας πετσόκοψαν τους μισθούς και τις συντάξεις, για να σωθεί η πατρίδα. Το υπομείναμε κι αυτοί πίστεψαν πως συμφωνούμε.
Στη συνέχεια μας απέκοψαν από τα περισσότερα και σίγουρα από τα ποιοτικά καταναλωτικά αγαθά. Κόψαμε είδη ένδυσης, υπόδησης, σπιτιού, πιστοποιημένα τρόφιμα και το γυρίσαμε στα είδη ιδιωτικής ετικέττας.
Μετά, μας απέκοψαν από τις ιατρικές υπηρεσίες και τα φάρμακα. Το υπομείναμε κι εκείνοι, δεν πίστευαν στα μάτια τους!
Ύστερα, μας άφησαν χωρίς θέρμανση τον χειμώνα. Στραφήκαμε στα μαγκάλια και τις ξυλόσομπες, μετρώντας σε ένα χρόνο, πάνω από είκοσι νεκρούς. Γελούσαν ως και τα μουστάκια τους... Δεν μας περίμεναν τόσο ζώα...
Πήρανε θάρρος κι άρχισαν το ένα χαράτσι πάνω στο άλλο. Εκεί εμείς σταθεροί, κόβαμε κι από το ψωμί για να τα πληρώσουμε, μέχρι και ο Ιώβ φοβήθηκε πως θα του πάρουμε την πρωτοκαθεδρία στην υπομονή.
Κατόπιν μας κλείσανε τα μαγαζιά, μας ρίξανε μαζικά στην ανεργία, μας πέταξαν στα συσσίτια και την φιλανθρωπία, μας απαξίωσαν την περιουσία μας, εμείς εκεί, απτόητοι, να σώσουμε την πατρίδα και το ευρώ!(το ευρώ στις δικές τους τσέπες)
Κι αντί να ξεσηκωθούμε και να τους πετάξουμε έξω από τον τόπο μας. οι πιο ευαίσθητοι από μας, άρχισαν να αυτοκτονούν και οι πιο ανεγκέφαλοι να γίνονται ναζιστές - φασίστες.
Κι επειδή, ως γνωστόν, αν δώσεις θάρρος στον χωριάτη θα σου ανέβει στο κρεββάτι, αποφάσισαν πως τέτοιοι που είμαστε δεν μας αξίζει καμμιά πατρίδα. Μας απέκοψαν λοιπόν από τους εορτασμούς για τις εθνικές εορτές, ιδιοποιήθηκαν δηλαδή την ιστορία μας, που γράφτηκε με το δικό μας, των πολλών το αίμα. Η αντίδραση μας η γνωστή, μη αντίδραση.
Χθες, κάνανε και πριβέ περιφορά επιταφίου στην Αθήνα. Απαγόρευσαν στον κόσμο να ακολουθήσει τον επιτάφιο μέχρι την Βουλή. Αναμενόμενο. Βέβαια τους κράξανε άγρια, ακόμη και τον Ιερώνυμο. Εκείνος ευχήθηκε καλή ανάσταση κι αυτοί φωνάζανε καλή επανάσταση.
Το επόμενο βήμα θα είναι, να χτίσουν όπως στο Μεξικό υψηλά, ηλεκτροφόρα τείχη, ανάμεσα στα εδάφη τους και τα εδάφη μας.
Και καλά θα κάνουν. Τέτοιοι που είμαστε, τέτοια ζωή και τέτοια πατρίδα μας πρέπει.
Στη συνέχεια μας απέκοψαν από τα περισσότερα και σίγουρα από τα ποιοτικά καταναλωτικά αγαθά. Κόψαμε είδη ένδυσης, υπόδησης, σπιτιού, πιστοποιημένα τρόφιμα και το γυρίσαμε στα είδη ιδιωτικής ετικέττας.
Μετά, μας απέκοψαν από τις ιατρικές υπηρεσίες και τα φάρμακα. Το υπομείναμε κι εκείνοι, δεν πίστευαν στα μάτια τους!
Ύστερα, μας άφησαν χωρίς θέρμανση τον χειμώνα. Στραφήκαμε στα μαγκάλια και τις ξυλόσομπες, μετρώντας σε ένα χρόνο, πάνω από είκοσι νεκρούς. Γελούσαν ως και τα μουστάκια τους... Δεν μας περίμεναν τόσο ζώα...
Πήρανε θάρρος κι άρχισαν το ένα χαράτσι πάνω στο άλλο. Εκεί εμείς σταθεροί, κόβαμε κι από το ψωμί για να τα πληρώσουμε, μέχρι και ο Ιώβ φοβήθηκε πως θα του πάρουμε την πρωτοκαθεδρία στην υπομονή.
Κατόπιν μας κλείσανε τα μαγαζιά, μας ρίξανε μαζικά στην ανεργία, μας πέταξαν στα συσσίτια και την φιλανθρωπία, μας απαξίωσαν την περιουσία μας, εμείς εκεί, απτόητοι, να σώσουμε την πατρίδα και το ευρώ!(το ευρώ στις δικές τους τσέπες)
Κι αντί να ξεσηκωθούμε και να τους πετάξουμε έξω από τον τόπο μας. οι πιο ευαίσθητοι από μας, άρχισαν να αυτοκτονούν και οι πιο ανεγκέφαλοι να γίνονται ναζιστές - φασίστες.
Κι επειδή, ως γνωστόν, αν δώσεις θάρρος στον χωριάτη θα σου ανέβει στο κρεββάτι, αποφάσισαν πως τέτοιοι που είμαστε δεν μας αξίζει καμμιά πατρίδα. Μας απέκοψαν λοιπόν από τους εορτασμούς για τις εθνικές εορτές, ιδιοποιήθηκαν δηλαδή την ιστορία μας, που γράφτηκε με το δικό μας, των πολλών το αίμα. Η αντίδραση μας η γνωστή, μη αντίδραση.
Χθες, κάνανε και πριβέ περιφορά επιταφίου στην Αθήνα. Απαγόρευσαν στον κόσμο να ακολουθήσει τον επιτάφιο μέχρι την Βουλή. Αναμενόμενο. Βέβαια τους κράξανε άγρια, ακόμη και τον Ιερώνυμο. Εκείνος ευχήθηκε καλή ανάσταση κι αυτοί φωνάζανε καλή επανάσταση.
Το επόμενο βήμα θα είναι, να χτίσουν όπως στο Μεξικό υψηλά, ηλεκτροφόρα τείχη, ανάμεσα στα εδάφη τους και τα εδάφη μας.
Και καλά θα κάνουν. Τέτοιοι που είμαστε, τέτοια ζωή και τέτοια πατρίδα μας πρέπει.
