ΣΥΡΙΖέικη Ανθρωπολογία (φύλλο 259)

Αηδόνης

• Όταν μια βουλευτίνα πει ότι μια υπουργική δήλωση είναι «ανόητη», τότε πρέπει να παραιτηθεί. Όταν ένας υπουργός πει ότι το 70% των Μνημονίων είναι οk, τότε είναι Παρασκευή. Ας χαλαρώσουν ορισμένοι «σπαθοφόροι». Ή ας έχουν τα ίδια μέτρα και σταθμά για όλους. 

• Όσο δεν λύνεται το κορυφαίο θέμα της χώρας, αυτό της ασφυκτικής εξάρτησης από τη μηχανή του χρέους, όσο συνεχίζουμε να μαζεύουμε λεφτά για να πληρώνουμε δόσεις, τόσο οι επιμέρους αλλαγές θα είναι επισφαλείς και θα κινδυνεύουν να μείνουν ξεκρέμαστες.

• Ας πούμε το ίδιο πράγμα πιο σχηματικά: Σωστή η κατάργηση του 5ευρου στα νοσοκομεία και τη χειροκροτήσαμε. Αλλά μην ξεχνάμε ότι διακυβεύεται κάτι πιο σοβαρό, η κατάργηση των ίδιων των νοσοκομείων μαζί με το 5ευρω. Ακραίο; Δεν νομίζω. Μια επίσκεψη σε νοσοκομεία μεγάλων και επαρχιακών πόλεων αρκεί για να πείσει.

• Δήλωση του πρωθυπουργού: «Είμαι πεπεισμένος ότι η Ευρώπη των δημοκρατικών παραδόσεων και του Διαφωτισμού θα επιλέξει τον δρόμο της σταθερότητας και του αμοιβαίου σεβασμού, πάνω απ’ όλα της δημοκρατίας, προς όφελος του κοινού ευρωπαϊκού μας μέλλοντος».

• Εγώ, πάλι, είμαι πεπεισμένος ότι η «Ευρώπη» με την οποία διαπραγματευόμαστε θα επιλέξει να μας πατήσει κάτω και να μας πιει το αίμα με το καλαμάκι. Και το κάνει ήδη. Για την Ευρώπη των δημοκρατικών παραδόσεων και του Διαφωτισμού δεν ξέρω, είναι μάλλον μια άλλη ήπειρος.

• Κάποιοι φίλοι συνιστούν να μην κρίνονται αρνητικά τέτοιες δηλώσεις γιατί γίνονται για διαπραγματευτικούς λόγους. Έχω κάποιες ενστάσεις για αυτό το επιχείρημα. Αυτή η παραμορφωτική ματιά για την Ευρώπη δεν γίνεται μόνο σε κάποιες δηλώσεις. Είναι παγιωμένη οπτική, τουλάχιστον για μια μεγάλη μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Ας δούμε τις προσδοκίες που υπήρχαν προεκλογικά για την Ευρώπη.

• Και, τέλος πάντων, ας πούμε ότι γίνονται και κάποιες δηλώσεις για διπλωματικούς λόγους. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, δημιουργεί όρους αναμέτρησης με μια «Ευρώπη» που μόνο με τη δημοκρατία και το Διαφωτισμό δεν έχει σχέση; Ή δίνει τον τόνο ότι όλα θα πάνε καλά;

• Άκουσα για την οργανωτική καμπάνια που ετοιμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ για να καλέσει την κοινωνία να συμμετέχει στις διαδικασίες του κόμματος. Είδα κάποια υλικά και αφίσες. Πείτε με προκατειλημμένο, αλλά δεν είμαι αισιόδοξος. Για να συμμετέχει ο κόσμος χρειάζεται να έχει πραγματικό ρόλο.

• Και παλιότερα έγιναν ανοίγματα αλλά όταν η αίσθηση που δίνεται είναι αυτή της «τυπικής συμμετοχής», δεν μένει κανείς. Για αυτό, στις συνελεύσεις και στις διαδικασίες παίρνουν μέρος ελάχιστοι σε σχέση με αυτούς που είναι ήδη τυπικά εγγεγραμμένοι. Ακούγεται τετριμμένο, αλλά το θέμα είναι πολιτικό και όχι οργανωτικό. Στην πραγματικότητα χρειάζεται κατεδάφιση. Κυρίως αντιλήψεων, νοοτροπιών και σχέσεων.

• Ένας φίλος της στήλης με αφορμή την καμπάνια που ετοιμάζεται, μας θύμισε μια καμπάνια για τους «αόρατους εργαζόμενους», κάπου στο μακρινό 2009! Τι αφίσες είχαν βγει, τι σποτάκια, τι μεγαλόπνοοι σχεδιασμοί… Τα αποτελέσματα ελάχιστα, σχεδόν αόρατα! Προκατειλημμένος μάλλον κι ο φίλος…

• Πολλοί βλέπουν να εξελίσσεται προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης. Δεν είναι έξω από τη λογική, έχουν όμως άλλες λύσεις έτοιμες; Νομίζω ότι «Plan A» παραμένει για τα συστημικά κέντρα η πλήρης ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ. Να γίνει σοσιαλδημοκρατία και να οδηγηθεί σε αντίστοιχες συνεργασίες.

• Όσο δεν μπαίνουμε στην τροχιά μιας ριζικής αλλαγής, ο χρόνος θα δουλεύει εις βάρος μας και θα βρισκόμαστε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Αν δεν υπάρξει μια λαϊκή μεταπολίτευση, κάποια στιγμή θα ζήσουμε μια κακοστημένη επανάληψη εικόνων της προηγούμενης μεταπολίτευσης. Στο μυαλό μου έχω το 54% του Καραμανλή, το 1974. Δεν το λέω τυχαία το όνομα.

  Από τον Δρόμο της Αριστεράς