Του Ernesto
Τελικά τείνω να καταλήξω πως η βλακεία είναι ανίκητη. Οι εκφράσεις και οι εκφάνσεις της διαχέονται στον κοινωνικό ιστό σαν βρωμερές κλανιές μέσα σε ακριβό εστιατόριο. Αλλά υπάρχει μια παροιμία: πρωτοκλαστής και πρωτομυριστής. Ο γεννήτορας της κλανιάς αρνείται μετά βγεγδυμίας την πατρότητα της πάντα (ας κοιτάνε όλοι προς το μέρος του).
Μια ορφανή κλανιά λοιπόν. Μπερδεμένα τα λέω θα πείτε. Μα να μερικές αλήθειες:
1. Υπάρχει συγκεκριμένη κατάληψη στα Εξάρχεια που δούλεψε για τα φυλακισμένα μέλη της ΣΠΦ. Το μηδενηστικό κομμάτι της αναρχίας έχει την πρωτοκαθεδρία δυστυχώς ή ευτυχώς στον ιδεολογικό πόλεμο. Η κατάληψη αυτή δεν αποτελεί παρά πλέον ένα μαγαζάκι με φτηνές μπύρες και ούζα. Το τι είναι σαν άτομα και την πολυδιάσπαση του χώρου φαίνεται από το κωμικό –πλέον- site - indymedia
2. Ετούτο το ιδεολογικό κομμάτι έχει σαφής τοποθετήσεις και μια συγκεκριμένη τακτική αλλά καθόλου στρατηγική. Στην θολούρα του βέβαια αδυνατεί να ξεχωρίσει αντιεξουσιαστή από αναρχικό. Επιλέον μάθαμε να ξεχωρίζουμε τα ψέματα της Bεργοπούλου που αποτελούν ουσιαστικά εκβιασμοί απέναντοι σε όλους τους αναρχικούς.
Αν νομίζουν κάποιοι μεμονωμένοι μηδενιστές πως θα μας τραβήξουν από την μύτη μάλλον γελάστηκαν.
3. Υπάρχει και κάτι άλλο πολύ παράδοξο: η ΚΚΕ-ποίση του αντιεξουσιαστικού αναρχικού χώρου. Παρόμοια όπως δεν λειτουργούν οι ΚΟΒΕ στο ΚΚΕ δεν λειτουργούν οι συνελεύσεις, παρά σύρωνται εκβιαστικά σε αμφίβολες και ανέξοδες αποφάσεις. Αν δεν είσαι αλληλέγγυος με τα μέσα που χρησιμοποιούμε είσαι εχθρός μας. Τα μέσα βέβαια είναι στα χέρια σε κάτι παιδάκια που δεν ξέρουν να τα χρησιμοποιούν, δεν ξέρουν καν πως μυρίζει η πυρίτιδα.
4. Οι αυτοεκπληρούμενες προφητείες ζουν και βασιλεύουν: Ένας φαύλος κύκλος ανάμεσα στην: 1. Διαδήλωση – 2. Κατάληψη – 3. Προσαγωγή /Σύλληψη –4. Παρουσία στην ΓΑΔΑ - 5. Πάρτυ αλληλεγγύης για τα δικαστικά έξοδα. Πάρτε από την αρχή το ζήτημα γιατί γίνεται ανακυκλώμενο συνέχεια. Μας παγιδεύει σε έναν ατέρμονα κύκλο. Υπάρχει κάτι λάθος εδώ ε?
Ας καταλάβουν κάποιοι πως αλλάξαμε πίστα και ας προσαρμόσουν την αμηχανία τους.
5. Μνήμη υπάρχει? Μάλλον όχι. Κοιτάχτε τώρα που θα με βάλετε να υπερασπιστώ την κυβέρνηση. Αλλά θυμάμαι πολύ καλά πως την εγγύηση του Σακκά ο μισητός ΣΥΡΙΖΑς την πλήρωσε. Και αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑΣ τα έξοδα για την ιατρική μέριμνα του Γαβριήλ Α δεν θα έβγαιναν ποτέ (τυφλώθηκε από το δεξί του μάτι από άμεση βολή δακρυγόνου). Η ομάδα Ρουβικώνας επέλεξε να διαχωριστεί από την αρχή σαν οι μόνοι και εκλεκτοί της αναρχίας. Αποχώρησε από το ΒΟΞ για να ενταχθεί στην κατάληψη Δίστομο. Κανείς δεν αρνείται πως η καταστολή παραμένει η ίδια με διαφορετικές διακυμάνσεις αλλά η περιχαράκωση και η μη κοινωνική απεύθυνση δημιουργεί εξίσου προβλήματα.
6. Η νέα «πιστα» που την σχηματοποιώ βέβαια απαιτεί νέα μέσα. Είναι αδύνατο να αντιμετωπίσεις νέες ανάγκες και προβλήματα με παλιά μέσα. Τα νέα προβλήματα θέλουν νέες τακτικές. Οι εποχές της τσουγκράνας και πάμε γιούρια και το καγκελάκι αποτελούν νεκρές τακτικές που δεν απευθύνται σε κανέναν. Είναι εξίσου ένας χωρικός διαχωρισμός που επιπλέον λαμβάνει χώρα στον πραγματικό χώρο της επιβίωσης του καθενός. Και παράλληλα ένας βαθυά ταξικός διαχωρισμός. Η διαμάχη αυτή μπορεί να λάβει εξίσου βίαιες μορφές σαν τυφλή αντίδραση αλλά αδυνατεί να εκφρασει το πραγμστικό.
7. Μα όλα αυτά δεν έχουν κανένα νόημα: ας επιστρέψουμε στο πραγματικό. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στα κομμάτια του τι πιστεύουμε, και το τι πραγματικά υπάρχει είναι κρίσημη. Επιπλέον μερικές αλήθειες: Οι κρατούμενοι της ΣΠΦ είναι ευνοούμενοι κρατούμενοι. Υποστήριξαν (δίκαια) την απεργία πείνας και την εγκατέλειψαν την στιγμη που δικαιώθηκαν τα αταίμητατα τους.
Η ξεφτίλα τους δεν έχει όρια πραγματικά και εδώ αποκαλύψαν τον μάταιο ατομικισμό τους.
8. Τι αλήθεια μένει ζωντανό από τον αναρχικό χώρο? Εξαρτάται πως το βλέπει κανείς. Ανάμεσα στην θεωρία κσι την πράξη πάντα υπήρχαν κενά και απορίες. Αλλά το κενό αυτό γίνεται μεγαλύτερο όταν μια εδραιωμένη κατάσταση με φορεσιά αναρχική πάει να επιβληθεί σε όλους τους άλλους.Υπάρχει μια ιδιομορφία στην αναρχική θεωρία: εξελίσσεται συνέχεια. Αλλά τα άτομα που δήθεν συγκροτούν τον «χώρο» δεν ακολουθούν παράλληλα. Έτσι θα συναντήσει κανείς από διαβαστές του Μπακούνιν (εδώ γελάμε) μέχρι τα σοβαρα κείμενα του Μπούκτσιν.
9. Πέτυχε ή απέτυχε η απεργία πείνας? Πέτυχε να κάνει εχθρούς της κοινωνίας τους αναρχικούς. Ο καθένας διαβάζει και βλέπει ότι γουστάρει. Ένα μικρό κομμάτι – αλλά κυρίαρχο – κατάφερε να επιβληθεί στους υπόλοιπους. Η επιβολή με βάσεις σαθρές είναι εξίσου αντι-αναρχική και ενάντια σε κάθε θεωρία της άμεσης δράσης. Τα θεαματικά μπουμ-μπουμ δεν είναι παρά για τις τηλεοράσεις και τους παντοφλοφόρους που τις κοιτάνε. Η αναρχική δράση επεκτείνεται πολύ παραπέρα από αυτό που είναι εδραιωμένο στις καθημερινές συνειδήσεις. Πέρα από το στερεότυπο μολότωφ και πέτρες. Η μετάφραση κειμένων, η διάδοση τους και η διάχυση τους μέσα στον κοινωνικό ιστό είναι εξίσου μια επαναστατική πράξη.
Και επιτέλους είναι καιρός να ξεκολάμε από το τρίγωνο Εξάρχεια. Δεν εκφράζει κανένα πλέον.
Τελικά τείνω να καταλήξω πως η βλακεία είναι ανίκητη. Οι εκφράσεις και οι εκφάνσεις της διαχέονται στον κοινωνικό ιστό σαν βρωμερές κλανιές μέσα σε ακριβό εστιατόριο. Αλλά υπάρχει μια παροιμία: πρωτοκλαστής και πρωτομυριστής. Ο γεννήτορας της κλανιάς αρνείται μετά βγεγδυμίας την πατρότητα της πάντα (ας κοιτάνε όλοι προς το μέρος του).
Μια ορφανή κλανιά λοιπόν. Μπερδεμένα τα λέω θα πείτε. Μα να μερικές αλήθειες:
1. Υπάρχει συγκεκριμένη κατάληψη στα Εξάρχεια που δούλεψε για τα φυλακισμένα μέλη της ΣΠΦ. Το μηδενηστικό κομμάτι της αναρχίας έχει την πρωτοκαθεδρία δυστυχώς ή ευτυχώς στον ιδεολογικό πόλεμο. Η κατάληψη αυτή δεν αποτελεί παρά πλέον ένα μαγαζάκι με φτηνές μπύρες και ούζα. Το τι είναι σαν άτομα και την πολυδιάσπαση του χώρου φαίνεται από το κωμικό –πλέον- site - indymedia
2. Ετούτο το ιδεολογικό κομμάτι έχει σαφής τοποθετήσεις και μια συγκεκριμένη τακτική αλλά καθόλου στρατηγική. Στην θολούρα του βέβαια αδυνατεί να ξεχωρίσει αντιεξουσιαστή από αναρχικό. Επιλέον μάθαμε να ξεχωρίζουμε τα ψέματα της Bεργοπούλου που αποτελούν ουσιαστικά εκβιασμοί απέναντοι σε όλους τους αναρχικούς.
Αν νομίζουν κάποιοι μεμονωμένοι μηδενιστές πως θα μας τραβήξουν από την μύτη μάλλον γελάστηκαν.
3. Υπάρχει και κάτι άλλο πολύ παράδοξο: η ΚΚΕ-ποίση του αντιεξουσιαστικού αναρχικού χώρου. Παρόμοια όπως δεν λειτουργούν οι ΚΟΒΕ στο ΚΚΕ δεν λειτουργούν οι συνελεύσεις, παρά σύρωνται εκβιαστικά σε αμφίβολες και ανέξοδες αποφάσεις. Αν δεν είσαι αλληλέγγυος με τα μέσα που χρησιμοποιούμε είσαι εχθρός μας. Τα μέσα βέβαια είναι στα χέρια σε κάτι παιδάκια που δεν ξέρουν να τα χρησιμοποιούν, δεν ξέρουν καν πως μυρίζει η πυρίτιδα.
4. Οι αυτοεκπληρούμενες προφητείες ζουν και βασιλεύουν: Ένας φαύλος κύκλος ανάμεσα στην: 1. Διαδήλωση – 2. Κατάληψη – 3. Προσαγωγή /Σύλληψη –4. Παρουσία στην ΓΑΔΑ - 5. Πάρτυ αλληλεγγύης για τα δικαστικά έξοδα. Πάρτε από την αρχή το ζήτημα γιατί γίνεται ανακυκλώμενο συνέχεια. Μας παγιδεύει σε έναν ατέρμονα κύκλο. Υπάρχει κάτι λάθος εδώ ε?
Ας καταλάβουν κάποιοι πως αλλάξαμε πίστα και ας προσαρμόσουν την αμηχανία τους.
5. Μνήμη υπάρχει? Μάλλον όχι. Κοιτάχτε τώρα που θα με βάλετε να υπερασπιστώ την κυβέρνηση. Αλλά θυμάμαι πολύ καλά πως την εγγύηση του Σακκά ο μισητός ΣΥΡΙΖΑς την πλήρωσε. Και αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑΣ τα έξοδα για την ιατρική μέριμνα του Γαβριήλ Α δεν θα έβγαιναν ποτέ (τυφλώθηκε από το δεξί του μάτι από άμεση βολή δακρυγόνου). Η ομάδα Ρουβικώνας επέλεξε να διαχωριστεί από την αρχή σαν οι μόνοι και εκλεκτοί της αναρχίας. Αποχώρησε από το ΒΟΞ για να ενταχθεί στην κατάληψη Δίστομο. Κανείς δεν αρνείται πως η καταστολή παραμένει η ίδια με διαφορετικές διακυμάνσεις αλλά η περιχαράκωση και η μη κοινωνική απεύθυνση δημιουργεί εξίσου προβλήματα.
6. Η νέα «πιστα» που την σχηματοποιώ βέβαια απαιτεί νέα μέσα. Είναι αδύνατο να αντιμετωπίσεις νέες ανάγκες και προβλήματα με παλιά μέσα. Τα νέα προβλήματα θέλουν νέες τακτικές. Οι εποχές της τσουγκράνας και πάμε γιούρια και το καγκελάκι αποτελούν νεκρές τακτικές που δεν απευθύνται σε κανέναν. Είναι εξίσου ένας χωρικός διαχωρισμός που επιπλέον λαμβάνει χώρα στον πραγματικό χώρο της επιβίωσης του καθενός. Και παράλληλα ένας βαθυά ταξικός διαχωρισμός. Η διαμάχη αυτή μπορεί να λάβει εξίσου βίαιες μορφές σαν τυφλή αντίδραση αλλά αδυνατεί να εκφρασει το πραγμστικό.
7. Μα όλα αυτά δεν έχουν κανένα νόημα: ας επιστρέψουμε στο πραγματικό. Ο διαχωρισμός ανάμεσα στα κομμάτια του τι πιστεύουμε, και το τι πραγματικά υπάρχει είναι κρίσημη. Επιπλέον μερικές αλήθειες: Οι κρατούμενοι της ΣΠΦ είναι ευνοούμενοι κρατούμενοι. Υποστήριξαν (δίκαια) την απεργία πείνας και την εγκατέλειψαν την στιγμη που δικαιώθηκαν τα αταίμητατα τους.
Η ξεφτίλα τους δεν έχει όρια πραγματικά και εδώ αποκαλύψαν τον μάταιο ατομικισμό τους.
8. Τι αλήθεια μένει ζωντανό από τον αναρχικό χώρο? Εξαρτάται πως το βλέπει κανείς. Ανάμεσα στην θεωρία κσι την πράξη πάντα υπήρχαν κενά και απορίες. Αλλά το κενό αυτό γίνεται μεγαλύτερο όταν μια εδραιωμένη κατάσταση με φορεσιά αναρχική πάει να επιβληθεί σε όλους τους άλλους.Υπάρχει μια ιδιομορφία στην αναρχική θεωρία: εξελίσσεται συνέχεια. Αλλά τα άτομα που δήθεν συγκροτούν τον «χώρο» δεν ακολουθούν παράλληλα. Έτσι θα συναντήσει κανείς από διαβαστές του Μπακούνιν (εδώ γελάμε) μέχρι τα σοβαρα κείμενα του Μπούκτσιν.
9. Πέτυχε ή απέτυχε η απεργία πείνας? Πέτυχε να κάνει εχθρούς της κοινωνίας τους αναρχικούς. Ο καθένας διαβάζει και βλέπει ότι γουστάρει. Ένα μικρό κομμάτι – αλλά κυρίαρχο – κατάφερε να επιβληθεί στους υπόλοιπους. Η επιβολή με βάσεις σαθρές είναι εξίσου αντι-αναρχική και ενάντια σε κάθε θεωρία της άμεσης δράσης. Τα θεαματικά μπουμ-μπουμ δεν είναι παρά για τις τηλεοράσεις και τους παντοφλοφόρους που τις κοιτάνε. Η αναρχική δράση επεκτείνεται πολύ παραπέρα από αυτό που είναι εδραιωμένο στις καθημερινές συνειδήσεις. Πέρα από το στερεότυπο μολότωφ και πέτρες. Η μετάφραση κειμένων, η διάδοση τους και η διάχυση τους μέσα στον κοινωνικό ιστό είναι εξίσου μια επαναστατική πράξη.
Και επιτέλους είναι καιρός να ξεκολάμε από το τρίγωνο Εξάρχεια. Δεν εκφράζει κανένα πλέον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου