ΣΥΡΙΖέικη Ανθρωπολογία
- Από ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών: «Η Ελλάδα και το Ισραήλ είναι δύο σύγχρονα δημοκρατικά κράτη, τα οποία αντιπροσωπεύουν την υπερήφανη ανεξαρτησία δύο παλαιών εθνών. Η μακρά τους ιστορία είναι αλληλένδετη και έχει πολυάριθμα κοινά χαρακτηριστικά (…) Τα δύο έθνη διατήρησαν, με σθένος, τις μοναδικές τους ταυτότητες επί χιλιετίες, έχοντας βιώσει με έντονο τρόπο στην ιστορία τους τις έννοιες της μητέρας πατρίδας και της διασποράς». Ουδέν σχόλιον (πρώτη φορά Αριστερά!).
- Βρήκα πολύ εύστοχο και αντιγράφω από ένα σχόλιο του σκιτσογράφου Σπύρου Δερβενιώτη από το λογαριασμό του στο Facebook. Για την ακρίβεια, το προσυπογράφω μέχρι κεραίας: Μίλησα με μεγάλη γκάμα φίλα προσκείμενων για να βεβαιωθώ ότι δεν είναι ιδέα μου: κανείς δεν έχει πλέον ιδέα τι γίνεται Εκεί Έξω με τις διαπραγματεύσεις, και κανείς πλέον δε μπαίνει καν στον κόπο να προσπαθήσει να βγάλει άκρη, είναι μια άσκηση πάνω στο μάταιο. Η απομάγευση του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα φαινομενικά ελάσσων γεγονός, με μείζονες όμως προεκτάσεις. Πόσο κίβδηλο φαίνεται ήδη το «ερχόμαστε από μακριά», πόσο χαμένη στη λήθη η μέρα που χορεύαμε στους δρόμους όταν κατέρρευσαν ατιμωτικά οι Σαμαρέλοι. Με τον «έντιμο συμβιβασμό» να στρώνει ήδη το δρόμο προς την ιδεολογική εδραίωση της ΤΙΝΑ, οι ευθύνες για τη Χαμένη Ευκαιρία θα ξεπεράσουν κατά πολύ σε ρίχτερ το «ουδείς αναμάρτητος» του Σαμαρά. Η ηγετική ομάδα θα καταλάβει πολύ αργά, πολύ επώδυνα τι σημαίνει για ένα τέτοιο κόμμα, σε μια τέτοια συγκυρία, με ένα τέτοιο διακύβευμα, να έχει μονωθεί σε ένα echochamber και να έχει κλείσει απ” έξω, κάπου αλλού, μίλια μακριά, τους πολίτες.
- Ακόμα ένα σχόλιο, αυτή τη φορά φίλου δημοσιογράφου: Και σκέψου, λέει, να έρθουμε πρώτοι στη Eurovision και τη Δευτέρα να πρέπει η νέα Διοίκηση να οργανώσει παλλαϊκή υποδοχή της Μαρίας Αποτέτοιας και όλου του συρφετού στο Ραδιομέγαρο. Να δω Τσακνή με ανθοδέσμη να αγκαλιάζεται με τη Μαρία Απαυτή και μη σώσει κι ανοίξει ποτέ η ΕΡΤ… Θα έρθει κι ο Τσίπρας;
- Ο Βαρουφάκης μαγνητοφωνούσε λέει το Γιούρογκρουπ, παραβαίνοντας τον «κανόνα εμπιστευτικότητας». Τι λες βρε παιδί μου, φοβερό! Όλα στο φως, όλα στη φόρα θα έπρεπε να βγουν. Και όχι σε ένα βιβλίο λίγους μήνες μετά, Γιάνη, εδώ και τώρα! Αλλά μας έχει φάει η μυστική διπλωματία…
- Τσοτσορός στα ΕΛΠΕ, Σπυρόπουλος στο ΙΚΑ. Οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι υπουργοί ποιοι είναι και τι λένε; Υπερασπίζονται αυτές τις επιλογές;
- Κόκκινο πανί η πρόεδρος της Βουλής για πολλούς. Με εντυπωσιάζει ο άνετος τρόπος να διαχωρίζονται από αυτήν πολλοί σύντροφοί της του ΣΥΡΙΖΑ, με ευκολία και σε όλα τα παράθυρα. Η καταγγελία των «προσωπικών πολιτικών» μάλλον γίνεται ή δεν γίνεται κατά περίπτωση και αναλόγως με το πρόσωπο. Κατά τα άλλα, θυμήθηκα τα «συντροφικά μαχαιρώματα» του παλιού καλού ΠΑΣΟΚ…
- Σε παρόμοιο κλίμα και το χτεσινό Εditorial της Αυγής που με αφορμή -εμμέσως πλην σαφέστατα- την Κωνσταντοπούλου, γράφει: «Η κυβέρνηση, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ένα άθροισμα ιδιαίτερων προσωπικοτήτων με προσωπική ατζέντα και στρατηγική, δεν είναι μια συντροφιά παραγόντων, αλλά μια ομάδα συντεταγμένη με κανόνες, διαδικασίες, πειθαρχία…». Προς στιγμήν χάθηκα στο χρόνο και νόμισα ότι διαβάζω στην Πράβντα για το κόμμα των μπολσεβίκων…
Από τον Δρόμο της Αριστεράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου