Σάββατο 16 Ιουλίου 2016

Τι θα μπορούσε να συμβεί αλλά δεν έγινε

Πιτσιρίκος


Το πραξικόπημα απέτυχε. Ο Ερντογάν που χθες το βράδυ – σύμφωνα με τα ΜΜΕ και τα social media – ταξίδευε με το αεροπλάνο του ολόκληρη την Ευρώπη εκλιπαρώντας για άσυλο, επέστρεψε στην Πόλη. Οι κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας ελέγχουν πια την κατάσταση και έχουν συλλάβει δεκάδες πραξικοπηματίες.

Από Σουλτάνο, τον βλέπω τον Ερντογάν να γίνεται ο θεός της Τουρκίας.

Μπορεί βέβαια να εξελιχθεί και στον Άσαντ της Τουρκίας, αφού η διάλυση και ο εμφύλιος τα επόμενα χρόνια δεν θα απέχουν παρά ένα μικρό βήμα από την τουρκική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα.

Εκείνο πάντως που θα έπρεπε να κρατήσουμε σαν μάθημα είναι η δύναμη του πλήθους που κατέκλυσε τους δρόμους και τις πλατείες, γέρνοντας αποφασιστικά την πλάστιγγα υπέρ της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης της χώρας, υπέρ του Ερντογαν.

Μοιραία το μυαλό μου πήγε στην βδομάδα μετά το πραξικόπημα του Τσίπρα που μετέτρεψε το ΟΧΙ στο μνημόνιο, σε ΝΑΙ στο μνημόνιο μέσα σε ένα βράδυ. Τότε που ο Ελληνικός λαός δεν υπερασπίστηκε τις επιλογές και τα «θέλω» του.

Τότε που οι «διαφωνούντες» δεν απέσυραν την στήριξή τους από την κυβέρνηση του προδότη και δεν κάλεσαν τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους για να επιβάλει τον σεβασμό του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος από την πολιτική ηγεσία.

Από ό,τι θυμάμαι, τότε δεν υπήρχαν τανκς στους δρόμους της Αθήνας.

Υπήρχαν όμως και τότε τα γνωστά banks που είναι βαθιά διαπλεκόμενα όχι μόνο με τα λαμόγια αλλά και με την κοινωνία ολόκληρη.

Σε κάθε περίπτωση, ένα μεγάλο Respect αξίζει στον Τούρκικο λαό, που με την στάση και την συμπεριφορά του ρίχνει μια μεγάλη ροχάλα στο μάγουλο όλων αυτών που λένε και ξαναλένε το γνωστό και αηδιαστικό τροπάρι «και τι μπορούσαμε/μπορούμε να κάνουμε εμείς;»

  • Θα μπορούσαμε να αποτρέψουμε ένα πραξικόπημα.
  • Θα μπορούσαμε να ανατρέψουμε την κατάσταση.
  • Θα μπορούσαμε.

Αλλά δεν το κάναμε.

Δεν το είχαμε οι άχαροι, δεν το είχαμε [που θα έγραφε κι η Μαλβίνα]

Φιλιά από την Εσπερία Ηλίας

Υ.Γ. Προφανώς, η Τουρκία δεν είναι πια μια «ασφαλής» χώρας για τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς τουρίστες. Παραμένει, όμως. «ασφαλής χώρα» για τους πρόσφυγες που εξακολουθούν να απελαύνονται στην γειτονική χώρα από την ΕΕ και την ΠΔΦΑ. Σιγή ασυρμάτου από τον υπουργό Κουφάλα και τον πρωθυπουργό Τζίφρα.

(Αγαπητέ Ηλία, δεν μπορούν, μωρέ, οι άχαροι, δεν μπορούν. Ηλία, τον περσινό Ιούλιο -αφού το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος έγινε ΝΑΙ- ήμουν στο Σύνταγμα και απορούσα πού είναι οι Έλληνες. Πραγματικά, ήμασταν ελάχιστοι. Τότε συνειδητοποίησα απόλυτα πως οι Έλληνες είναι μόνο λόγια. Στα λόγια είναι επαναστάτες, στην πράξη είναι δούλοι και υπάλληλοι. Η μαγκιά του Έλληνα είναι μόνο για το Facebook και το καφενείο. Μετά κότα. Μήπως αντέδρασαν οι Έλληνες στην δικτατορία του Παπαδόπουλου; Όχι. Το «Φοβάμαι» του Αναγνωστάκη θα έπρεπε να είναι εθνικός ύμνος. Ηλία, να είσαι καλά.)

pitsirikos

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου