Παναγιώτα Μπλέτα
Αναμενόμενη ήταν η πολιτική ανατροπή στις βουλευτικές εκλογές της Ιταλίας, καθώς αποτελεί προϊόν της ληστρικής πολιτικής λιτότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στις χώρες μέλη.
Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων όπως είχα προβλέψει, αναδεικνύεται σε πρώτη πολιτική δύναμη στη χώρα, ενώ ακολουθεί ο κεντροδεξιός συνασπισμός που φαίνεται να κυριαρχεί στο βορρά και το κέντρο.
Μια συμμαχία των δύο ευρωσκεπτικιστικών κομματικών σχηματισμών είναι πολύ πιθανή, προκειμένου να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας.
Μετά το BREXIT και την ανάδειξη Τραμπ στις ΗΠΑ, φαίνεται ότι οι Ιταλοί θα γράψουν την δική τους ιστορία στα πολιτικά πράγματα, που προϊδεάζει για παράλληλο νόμισμα και έξοδο ακόμη της χώρας από το ευρώ και την ΕΕ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει όμως να κωφεύει εμπρός στην ετυμηγορία των εκλογών και να μην προσανατολίζεται στην επίλυση των προβλημάτων των καταχρεωμένων μελών της.
Και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - ΕΚΤ απειλεί ότι σε περίπτωση ανατροπής των μεταρρυθμίσεων λιτότητας, αυτών δηλαδή που έχουν επιφέρει ανεργία στο λαό της Ιταλίας, θα αδυνατεί να καθησυχάσει τις αγορές… Αυτές τις αγορές που εξαρτώνται από τους αμφιλεγόμενους πιστοληπτικούς οίκους αξιολόγησης. Ομοούσια συμφέροντα. ΕΕ – ΕΚΤ - ΔΝΤ - ΑΓΟΡΕΣ – ΠΙΣΤΟΛΗΠΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ.
Και οι ανησυχίες εντείνονται για τη δημοσιονομική θέση της Ιταλίας, που πρέπει να σημειώσουμε έχει χρέος περίπου 2,3 τρις ευρώ, από τα υψηλότερα παγκοσμίως.
Και το άγχος περισσεύει για το αν η Ιταλία θα συνεχίσει τις «αναπτυξιακές» μεταρρυθμίσεις της ΕΕ, που μόνο ανάπτυξη δεν της έχουν φέρει.
Δηλαδή τι είναι αυτό που φοβούνται;
Να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες της Ευρωζώνης, καθώς μπαίνει σε κίνδυνο πάλι το ευρώ;
Να μην κινδυνεύσουν τα συμφέροντα τους, καθώς η Ιταλία αντιτάσσεται στην αποβιομηχάνιση που τις άφησε να χαίρεται πόλεις-φαντάσματα όπως το Τορίνο και εκατομμύρια ανέργους και στην μετατροπή της σε χώρα εξαρτώμενη από τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες τις οποίες ελέγχει το σύστημα;
Θα σας πω τι φοβούνται λοιπόν:
Φοβούνται αυτή τη γενιά που έρχεται, την κάτω των 40, που αναγκάζεται να δουλεύει part-time και να αμείβεται με ψίχουλα. Αυτή τη γενιά των νέων,που στην Ιταλία γνωρίζει ανεργία κοντά στο 40% (ISTAT-2016). Αυτή που έκανε την επανάσταση και στη Μεγάλη Βρετανία.
Φοβούνται την ανατροπή των σχεδίων τους που προβλέπουν να εκπαιδεύονται οι καινούργιες γενιές σε εισοδήματα φτώχειας, έτσι ώστε να μην αναζητούν καλύτερο τρόπο ζωής και να μην εξεγείρονται.
Να γίνονται οι λαοί ικανοί υπήκοοι μιας διεθνοποιημένης τραβεστί Δημοκρατίας, που δεν αναγνωρίζει ούτε αυτό το βασικό δικαίωμα του ανθρώπου να ζει και να εργάζεται με αξιοπρέπεια σε μια χώρα που να τη θεωρεί πατρίδα, καθώς έτσι μπορούν να επανδρώνουν στρατούς ολόκληρους για να προστατεύουν τα συμφέροντα τους. Οι εθνικές οικονομίες γίνονται πιο παραγωγικές όταν δεν πατρονάρονται, γιατί πολύ απλά υπηρετούν τα συμφέροντα των λαών τους.
Παναγιώτα Μπλέτα: Σχετικά με τον συντάκτη
Αναμενόμενη ήταν η πολιτική ανατροπή στις βουλευτικές εκλογές της Ιταλίας, καθώς αποτελεί προϊόν της ληστρικής πολιτικής λιτότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στις χώρες μέλη.
Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων όπως είχα προβλέψει, αναδεικνύεται σε πρώτη πολιτική δύναμη στη χώρα, ενώ ακολουθεί ο κεντροδεξιός συνασπισμός που φαίνεται να κυριαρχεί στο βορρά και το κέντρο.
Μια συμμαχία των δύο ευρωσκεπτικιστικών κομματικών σχηματισμών είναι πολύ πιθανή, προκειμένου να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας.
Μετά το BREXIT και την ανάδειξη Τραμπ στις ΗΠΑ, φαίνεται ότι οι Ιταλοί θα γράψουν την δική τους ιστορία στα πολιτικά πράγματα, που προϊδεάζει για παράλληλο νόμισμα και έξοδο ακόμη της χώρας από το ευρώ και την ΕΕ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει όμως να κωφεύει εμπρός στην ετυμηγορία των εκλογών και να μην προσανατολίζεται στην επίλυση των προβλημάτων των καταχρεωμένων μελών της.
Και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα - ΕΚΤ απειλεί ότι σε περίπτωση ανατροπής των μεταρρυθμίσεων λιτότητας, αυτών δηλαδή που έχουν επιφέρει ανεργία στο λαό της Ιταλίας, θα αδυνατεί να καθησυχάσει τις αγορές… Αυτές τις αγορές που εξαρτώνται από τους αμφιλεγόμενους πιστοληπτικούς οίκους αξιολόγησης. Ομοούσια συμφέροντα. ΕΕ – ΕΚΤ - ΔΝΤ - ΑΓΟΡΕΣ – ΠΙΣΤΟΛΗΠΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ.
Και οι ανησυχίες εντείνονται για τη δημοσιονομική θέση της Ιταλίας, που πρέπει να σημειώσουμε έχει χρέος περίπου 2,3 τρις ευρώ, από τα υψηλότερα παγκοσμίως.
Και το άγχος περισσεύει για το αν η Ιταλία θα συνεχίσει τις «αναπτυξιακές» μεταρρυθμίσεις της ΕΕ, που μόνο ανάπτυξη δεν της έχουν φέρει.
Δηλαδή τι είναι αυτό που φοβούνται;
Να μην διαταραχθούν οι ισορροπίες της Ευρωζώνης, καθώς μπαίνει σε κίνδυνο πάλι το ευρώ;
Να μην κινδυνεύσουν τα συμφέροντα τους, καθώς η Ιταλία αντιτάσσεται στην αποβιομηχάνιση που τις άφησε να χαίρεται πόλεις-φαντάσματα όπως το Τορίνο και εκατομμύρια ανέργους και στην μετατροπή της σε χώρα εξαρτώμενη από τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες τις οποίες ελέγχει το σύστημα;
Θα σας πω τι φοβούνται λοιπόν:
Φοβούνται αυτή τη γενιά που έρχεται, την κάτω των 40, που αναγκάζεται να δουλεύει part-time και να αμείβεται με ψίχουλα. Αυτή τη γενιά των νέων,που στην Ιταλία γνωρίζει ανεργία κοντά στο 40% (ISTAT-2016). Αυτή που έκανε την επανάσταση και στη Μεγάλη Βρετανία.
Φοβούνται την ανατροπή των σχεδίων τους που προβλέπουν να εκπαιδεύονται οι καινούργιες γενιές σε εισοδήματα φτώχειας, έτσι ώστε να μην αναζητούν καλύτερο τρόπο ζωής και να μην εξεγείρονται.
Να γίνονται οι λαοί ικανοί υπήκοοι μιας διεθνοποιημένης τραβεστί Δημοκρατίας, που δεν αναγνωρίζει ούτε αυτό το βασικό δικαίωμα του ανθρώπου να ζει και να εργάζεται με αξιοπρέπεια σε μια χώρα που να τη θεωρεί πατρίδα, καθώς έτσι μπορούν να επανδρώνουν στρατούς ολόκληρους για να προστατεύουν τα συμφέροντα τους. Οι εθνικές οικονομίες γίνονται πιο παραγωγικές όταν δεν πατρονάρονται, γιατί πολύ απλά υπηρετούν τα συμφέροντα των λαών τους.
Παναγιώτα Μπλέτα: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου