Του Γ.Α.Λυγκουνάκη
Η εικόνα μίλησε. Το πλήρες κάψιμο της όποιας δυναμικής πήρε το εθνικό ζήτημα με τα συλλαλητήρια για το Σκοπιανό-δυστυχώς ή ευτυχώς-ολοκληρώθηκε. Το πλήθος κόσμου που πέρασε από τις συγκεντρώσεις αυτές για να δει τι γίνεται και να κάνει μια όμορφη βόλτα στο κέντρο πρωτεύουσας και συμπρωτεύουσας φούσκωσε μυαλά και απογείωσε όνειρα για πολιτική ανάδειξη μέσω μαζικών τσουνάμι διαμαρτυρίας.
Από εκεί και πέρα συλλογικότητες και μικροπολιτικά πρόσωπα (μιλώ για ορίτζιναλ κινηματικές καταστάσεις και όχι για όλα τα υπόλοιπα που υπηρετούσαν άλλες σκοπιμότητες) επιδόθηκαν σε έναν ξέφρενο ανταγωνισμό φολκ πατριωτισμού για να αποδείξουν πόσο πολύ συμπάσχουν και συμπαρίστανται στον πληγέντα ελληνικό λαό (άχρηστο γιατί οι πράξεις μιλούν για όλους μας και από λόγια χορτάσαμε).
Κανέναν δεν προβλημάτισε η αθρόα-με το φραπέ στο χέρι-προσέλευση ανθρώπων οι οποίοι τα τελευταία χρόνια δεν έχουν κάνει την εμφάνιση τους σε καμία μα καμία κινηματική διαδικασία. Το κάψιμο της κατάληψης της Libertatia στη Θεσσαλονίκη και η επίθεση στα γραφεία του ΝΑΡ στην Αθήνα δεν αναφέρθηκαν καν από τους υπερασπιστές του εγχειρήματος. Τα όσα απίθανα είπε ο Μίκης Θεοδωράκης κατά της Αριστεράς συλλήβδην δικαιολογήθηκαν.
Και η καφενεδοσυζήτηση εντάθηκε με περισσότερες παραμέτρους και πιο χαοτικό τρόπο.
Και ξεφούσκωσε. Όπως ήταν αναμενόμενο.
Γιατί πολιτική με γιουρούσια δε γίνεται κυρία Μπιτάκου. Η πολιτική θέλει διάλογο, πλάνο, σοβαρότητα και αξιοπιστία. Όταν πραγματικά θες ενότητα καλείς όλες τις συλλογικότητες, από αριστερά έως δεξιά, σε ανοικτό και δομημένο δημόσιο διάλογο, σε δημόσιο χώρο και με τις κάμερες μπροστά σε live streaming μετάδοση για να γνωρίζουμε όλοι τι λέγεται και συναποφασίζεις ατζέντα. Τίθενται όλοι προ των ευθυνών τους. Αναλαμβάνουν από κοινού την ευθύνη.
Αυτό χρειαζόμαστε τώρα. Ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ μας το οποίο θα ορίζει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού από δω και στο εξής. Και όποιος είναι πολιτικά έντιμος -αν μη τι άλλο- το καταλαβαίνει.
Η ευθύνη για το κατάντημα βαραίνει όλους σας από κοινού, είτε αυτοπροσδιορίζεσθε ως «πατριώτες», είτε αυτοπροσδιορίζεσθε ως «αριστεροί», είτε κατατάσσετε τους εαυτούς σας στην κατηγορία «άλλο». Η πατρίδα και ο κόσμος σας χρειάζονται όλους. Συναισθανθείτε επιτέλους το βάρος της ευθύνης που σας αναλογεί και σταματήστε να κουνάτε το δάχτυλο στον κόσμο που δήθεν «δεν καταλαβαίνει».
Όσο για τις ανήθικες και άθλιες επιθέσεις εναντίον της κυρίας Μπιτάκου, ως γυναίκας και εκτός του πολιτικού ρόλου τον οποίο επιδιώκει να παίξει, είναι άλλο ένα δείγμα μιας κοινωνίας σε βαθειά σαπίλα. Να κάνουμε κάτι μόνο πριν γίνει νόρμα, γιατί τότε θα είναι αργά.
ΠΑΝΕΘΝΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ Ζωντανά - ''Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΖΕΤΑΙ'' Πλατεία Συντάγματος
Γ.Α.Λυγκουνάκης: Σχετικά με τον συντάκτη
Η εικόνα μίλησε. Το πλήρες κάψιμο της όποιας δυναμικής πήρε το εθνικό ζήτημα με τα συλλαλητήρια για το Σκοπιανό-δυστυχώς ή ευτυχώς-ολοκληρώθηκε. Το πλήθος κόσμου που πέρασε από τις συγκεντρώσεις αυτές για να δει τι γίνεται και να κάνει μια όμορφη βόλτα στο κέντρο πρωτεύουσας και συμπρωτεύουσας φούσκωσε μυαλά και απογείωσε όνειρα για πολιτική ανάδειξη μέσω μαζικών τσουνάμι διαμαρτυρίας.
Από εκεί και πέρα συλλογικότητες και μικροπολιτικά πρόσωπα (μιλώ για ορίτζιναλ κινηματικές καταστάσεις και όχι για όλα τα υπόλοιπα που υπηρετούσαν άλλες σκοπιμότητες) επιδόθηκαν σε έναν ξέφρενο ανταγωνισμό φολκ πατριωτισμού για να αποδείξουν πόσο πολύ συμπάσχουν και συμπαρίστανται στον πληγέντα ελληνικό λαό (άχρηστο γιατί οι πράξεις μιλούν για όλους μας και από λόγια χορτάσαμε).
Κανέναν δεν προβλημάτισε η αθρόα-με το φραπέ στο χέρι-προσέλευση ανθρώπων οι οποίοι τα τελευταία χρόνια δεν έχουν κάνει την εμφάνιση τους σε καμία μα καμία κινηματική διαδικασία. Το κάψιμο της κατάληψης της Libertatia στη Θεσσαλονίκη και η επίθεση στα γραφεία του ΝΑΡ στην Αθήνα δεν αναφέρθηκαν καν από τους υπερασπιστές του εγχειρήματος. Τα όσα απίθανα είπε ο Μίκης Θεοδωράκης κατά της Αριστεράς συλλήβδην δικαιολογήθηκαν.
Και η καφενεδοσυζήτηση εντάθηκε με περισσότερες παραμέτρους και πιο χαοτικό τρόπο.
Και ξεφούσκωσε. Όπως ήταν αναμενόμενο.
Γιατί πολιτική με γιουρούσια δε γίνεται κυρία Μπιτάκου. Η πολιτική θέλει διάλογο, πλάνο, σοβαρότητα και αξιοπιστία. Όταν πραγματικά θες ενότητα καλείς όλες τις συλλογικότητες, από αριστερά έως δεξιά, σε ανοικτό και δομημένο δημόσιο διάλογο, σε δημόσιο χώρο και με τις κάμερες μπροστά σε live streaming μετάδοση για να γνωρίζουμε όλοι τι λέγεται και συναποφασίζεις ατζέντα. Τίθενται όλοι προ των ευθυνών τους. Αναλαμβάνουν από κοινού την ευθύνη.
Αυτό χρειαζόμαστε τώρα. Ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ μας το οποίο θα ορίζει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού από δω και στο εξής. Και όποιος είναι πολιτικά έντιμος -αν μη τι άλλο- το καταλαβαίνει.
Η ευθύνη για το κατάντημα βαραίνει όλους σας από κοινού, είτε αυτοπροσδιορίζεσθε ως «πατριώτες», είτε αυτοπροσδιορίζεσθε ως «αριστεροί», είτε κατατάσσετε τους εαυτούς σας στην κατηγορία «άλλο». Η πατρίδα και ο κόσμος σας χρειάζονται όλους. Συναισθανθείτε επιτέλους το βάρος της ευθύνης που σας αναλογεί και σταματήστε να κουνάτε το δάχτυλο στον κόσμο που δήθεν «δεν καταλαβαίνει».
Όσο για τις ανήθικες και άθλιες επιθέσεις εναντίον της κυρίας Μπιτάκου, ως γυναίκας και εκτός του πολιτικού ρόλου τον οποίο επιδιώκει να παίξει, είναι άλλο ένα δείγμα μιας κοινωνίας σε βαθειά σαπίλα. Να κάνουμε κάτι μόνο πριν γίνει νόρμα, γιατί τότε θα είναι αργά.
ΠΑΝΕΘΝΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ Ζωντανά - ''Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΖΕΤΑΙ'' Πλατεία Συντάγματος
Γ.Α.Λυγκουνάκης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου