Ευαγγελία Τυμπλαλέξη
Η επικαιρότητα, όπως σχηματίζεται από αρχικά συντηρητικές ή αριστερίζουσες δυνάμεις, οι οποίες μετασχηματίζονται ταχύτατα σε επιθετικές Φασιστικές Δυνάμεις, και χωρίς καθόλου έκπληξη παρατηρούμε πως υποστηρίζονται ή και επιχορηγούνται από Οικονομικές Δυναστείες.
Μια συγκάλυψη κρυπτοφασισμού του αστικού συντηρητισμού, ο οποίος αναφύεται ανάμεσα σε «ανατρεπτικές διακηρύξεις» αλλά αποκωδικοποιείται στη γαλουχημένη αυταρχική χρήση της Εξουσίας.
Γολγοθάς, στον οποίο υπεβλήθησαν χιλιάδες άνθρωποι, όπως ανέλυσα σε παλαιότερο κείμενο.
«Χάλια τα πήγα. Σκέτη αποτυχία!» Αυτό το μήνυμα έλαβα σήμερα από παλιά μου μαθήτρια.
Υπάρχει ο όρος «αποτυχία» στον Ορίζοντα ενός δεκαοχτάχρονου, αναρωτιέμαι!
Αν ερωτηθώ και χωρίς διάθεση απαξίωσης των επιτυχόντων, είναι προσόν η «αποτυχία» δια της αναμετρήσεως μ’ ένα τέτοιο σαθρό Εκπαιδευτικό Σύστημα, και προβαίνω με πλήρη επίγνωση στη διατύπωση της ρήσης, προσωπικά δις παράτησα το Πανεπιστήμιο και την νομότυπη δολοφονική του τάση στη φαντασία - στη μελέτη κατά βούληση - στην επιλεκτικά ουσιώδη και δαιδαλώδη αυτομόρφωση. Ξέρω βέβαια πως αυτό δεν βοηθάει σε μία Κοινωνία, η οποία καταξιώνει τα άτομα μόνο που την υπηρετούν μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία, κωφεύοντας σε οιαδήποτε άλλη προτεινόμενη οδό ή ανάδυση άλλων ταλέντων, τη στιγμή που ακόμη και οι καλλιτεχνικές-αθλητικές μυήσεις έχουν καταντήσει, και συνειδητά χρησιμοποιώ τον όρο κατάντια, σημεία προγραμματικής αμοιβής με οργανωμένα εργαστήρια-ωδεία, στα οποία έχουν πρόσβαση πάλι οι έχοντες!
Ένα φασιστικό πλέγμα σε μικροκλίμακα…
Δύο άνθρωποι, οι οποίοι είχαν εγκλωβιστεί στα δίχτυα του Τρομονόμου, αθωώθηκαν. Κι ευτυχώς «ανέπνευσε το Κράτος Δικαίου» κατά τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, αλλά δυστυχώς είχαμε πάλι «επεισόδια και συγκρούσεις στο κλεινόν άστυ, ένεκα της αποφυλάκισης» κατά τον ΣΚΑΙ, μόνο που τα πλάνα μεταδόθηκαν κάπως ετεροχρονισμένα, και πιο συγκεκριμένα ένα χρόνο μετά, ίσως οι υπεύθυνοι εκεί να διέπονται κατά φαντασίαν απ’ το φαινόμενο déjà vu!!
Μια δοκιμασία τη βιώνουν οι πατριδοκάπηλοι γενικότερα με την παρανόηση. Μυρίζει στον αέρα γερμανοτσολιαδισμός, σαν τότε που άνεργοι-πεινασμένοι συγκροτούσαν ένα υποπρολεταριάτο υποταγμένο στη στελέχωση ευέλπιδων καθώς φορούσαν τη στολή και τα γαλόνια. Τη σήμερον βέβαια φορούν τη στολή οι ενεργοί-χορτάτοι!
Για ποια αναπνοή μιλάει ο Prime Minister, να χρησιμοποιήσω και την αγγλική, έτσι για την ιδέα της υπερίσχυσης, τη στιγμή που σαπίζουν στις φυλακές δεκάδες άνθρωποι χωρίς αποδεδειγμένες κατηγορίες. Η Δικαστική Αρχή έχει αυτοβούλως τεκμηριώσει την αργυρώνητη δομή της, η οποία επιτηρείται στο μεγαλύτερο βαθμό από Αξιωματική Αντιπολίτευση και Κυβέρνηση, και αυτό το δυϊκό σχήμα ισχύει ανέκαθεν, και συνιστά θεραπαινίδα της κομματοκρατίας, εκλογές οσονούπω αφού!! Και επιχείρηση «καθαρά χέρια» δεν προβλέπεται στην ημεδαπή. Κάποιοι ελάχιστοι Δικαστές, όπως σε κάθε κλάδο άλλωστε, ξεχωρίζουν θέτοντας κόκκινες γραμμές στην Ηθική τους, αλλά ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη. Βέβαια όταν αποφασίζονται άμεσες-έμμεσες αυξήσεις των αποδοχών-προνομίων τους, όλοι βουτούν κοχλιάριον στην χύτρα.
Ευτυχώς που αθωώθηκαν οι άνθρωποι αλλά οφείλουμε να σκεφτούμε μήπως αυτό αποτελεί ένα χρυσό χάπι για όλα τα υπόλοιπα που συντελούνται - για όλους τους υπόλοιπους που συνεχίζουν να τσαλαπατούνται απ΄ τη μέγγενη του Τρομονόμου. Κάτι σαν είδος ανταλλαγής! Και όσο για τους τακτικισμούς των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, «τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα», στην υπηρεσία πάντα του κορπορατισμού και του λαϊκίστικου κομματισμού.
Την αυτοχειρία προτίμησε ένας φαντάρος σε στρατόπεδο της Ρόδου. Καταγγέλλουν συνάδελφοί του τις άθλιες συνθήκες - την προνομιακή μεταχείριση όσων έχουν «γνωριμίες».
Στην Κέρκυρα έχουμε Ειρήνη, μην αγχωθούμε, κι εν καιρώ Ειρήνης δικαιολογείται ποσοστό απώλειας, είτε από το ανθρώπινο δυναμικό στρατευμένων είτε από το ανθρώπινο δυναμικό πολιτών.
Τάγματα Ασφαλείας και Χύτες θα υπάρχουν πάντα ανάμεσά μας, για ν’ αποδεικνύουν πως κανένα έθνος δεν μας ενώνει. Κι όπως όλοι γνώριζαν τότε πως η οπλοφορία Έλληνα Πολίτη σημαίνει επί τόπου εκτέλεση απ’ τον Στρατό Κατοχής αλλά οι Χύτες οπλοφορούσαν φανερά, παρομοίως προτάσσεται η Ισοτιμία στα στρατόπεδα αλλά κάποιοι στιγματισμένοι φαντάροι, κι ο λεκές στιγματισμού συνήθως προσκρούει στο ελεύθερο πνεύμα που δεν αντέχει το χαλινάρι και την καθοδήγηση, στερούνται εξόδου - κρίνονται «άξιοι θητείας σε ακριτικά μέρη» ή «ικανότεροι για τις αγγαρείες» - υπόκεινται σε χλευαστικά σχόλια. Όσοι ευπειθούν λαμβάνουν bonus, επιπρόσθετες ημέρες αδείας.
Κάπως έτσι και στη Νήσο των Φαιάκων. Ο «μαζάνθρωπος» οφείλει να είναι σκυμμένος στην ταΐστρα-ποτίστρα του και να μην ασχολείται με τα κοινά, άλλωστε έχει εκχωρήσει δια της ψήφου του στις τοπικές Διοικήσεις την ενασχόληση! Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, και αυτό δεν αφορά μόνο στην περίπτωση της Κέρκυρας αλλά σε πανελλήνια αναγωγή, εμπλέκεται σε μέγιστο φαγοπότι με την ανάληψη διαχείρισης βαρύνουσας σημασίας οικονομικών πόρων. Στο βάζο με το μέλι βουτούν το δάχτυλο τοπικοί επιχειρηματίες και τοπικής εμβέλειας ΜΜΕ. Οι εκλεγμένοι γίνονται εκ περιτροπής Αντιδήμαρχοι ή Πρόεδροι νομικών προσώπων - δημοτικών επιχειρήσεων - δημοτικών συμβουλίων, αλισβερίσι που ενέχει μαύρο χρήμα. Κατά τα λοιπά φοροφυγάς είναι ο αδήλωτος που καθαρίζει σπίτια - που σερβίρει σε καφέ και άλλα τέτοια τραγελαφικά.
Ο δωσιλογισμός έχει τα σπάργανά του σε πολλά ιστορικά σημεία αναφοράς. «Παραδώστε τα όπλα και διαλυθείτε» δεν κραύγαζαν Σκόμπυ και Παπανδρέου στους ΕΑΜικούς, όταν ετίθετο το διακύβευμα αφοπλισμού αμφοτέρων;; «Και μόλις ετελέσθη ο αφοπλισμός και οι διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους τους ανέμεναν τα πυρά των χωροφυλάκων απ΄ τα οχυρά και υπό την προστασία των Βρετανικών τανκς και υπό την αιγίδα των Παλαιών Ανακτόρων», όπως αναφέρει ανταποκριτής της εφημερίδας «Ήλιος του Σικάγο».
Αναλόγως η Αστυνομία-Στρατός οχυρώνονται στα προπύργιά τους σήμερα υπό την ανοχή των Κυβερνήσεων και την επικούρηση των φασιστικών οργανώσεων. Αρκεί να παραδοθείς, επειδή ούτως ή άλλως θα πεθάνεις, οργανικά ή νοητικά!
Πριν μέρες στην Άμφισσα σκοτώθηκε ένα μικρό κορίτσι σε καταυλισμό Ρομά από πυρά ελληνικής ιθαγένειας επιχειρηματία.
Χιλιάδες αναρτήσεις με επίκληση στο συναίσθημα αλλά διάχυτες από υποκριτικό ενδιαφέρον-επίπλαστη μεγαλοστομία από ανθρώπους που δεν έχουν ως επί το πλείστον καθημερινή τριβή με ανάλογα προβλήματα. Λαϊκισμοί απ’ την ασφάλεια του καναπέ ή του σαλονιού, ως είθισται. Και τον όρο «λαϊκισμό» δεν τον χρησιμοποιώ υποτιμητικά για τον απλό πολίτη αλλά για την προσπάθεια των «κατ’ επίφαση απλών», των οποίων πράξεις και αναρτήσεις διέπονται από καθαρή σκοπιμότητα αυτό-προβολής ως ευαίσθητοι και θήρευσης πόντων στο γόητρο που καλλιεργούν ως ανθρωπιστές.
Οι διπολικές Κοινωνίες συνιστούν κοιτίδες εκκόλαψης εμφυλίων χαμηλής ή υψηλότερης εντάσεως, που εσκεμμένα συντηρείται για αποπροσανατολισμό των ατόμων από πάγια αιτήματά τους και γενικευμένη καταστολή επί των ομάδων με τη μία να εναντιώνεται στην άλλη. «Αν έχεις δέκα παιδιά στην αλάνα, ρίξε τους εννιά καραμέλες. Αρκεί για να φαγωθούν κι εσύ να κάνεις χάζι!», παροιμίες παλιές.
Για πάρα πολλά χρόνια έζησα στον Ορχομενό Βοιωτίας, περιοχή της οποίας ο πληθυσμιακός ιστός παρουσιάζει ανομοιογένεια, ένα μωσαϊκό από Ορχομένιους και Ρομά, ντόπιες και οι δύο ομάδες να μετρούν τη συμβίωση με πολλές αντιξοότητες και εκατέρωθεν συναινέσεις - αμοιβαίες υποχωρήσεις. Ανέκαθεν υπήρχε διαχωρισμός χωροταξικός: οι συνοικίες, όπου ζούσαν οι Ορχομένιοι και οι συνοικίες των Ρομά.
Είναι κάτι σαν τη δυαδική αγορά εργοδοσίας, απ’ τη μία ο Δημόσιος Φορέας με τους εντός του κορπορατισμού και απ’ την άλλη ο Ιδιωτικός Φορέας με τους εκτός του κορπορατισμού. Δεν ξέρω αν η γκετοποίηση αντικατοπτρίζει μια ιδεολογία κοινότητας ή έθνους ή φυσικής αναγκαιότητας. Πάντως ήταν πανεύκολα κι ίσως υπόρρητα θεμιτός ο βερμπαλισμός περί πολυπολιτισμικότητας από Θνητούς εκτός των συνόρων του γκέτο. Εγώ έμενα με την οικογένειά μου μέσα στο Γκέτο, με τις αντιξοότητες, τις υποχωρήσεις και τις συναινέσεις, διότι αφ’ ενός υπάρχουν διαφορές στα έθιμα-ήθη-συνήθειες, οι οποίες εμβολίζουν αμφοτέρους και χρειάζεται υπομονή-αντοχή από αμφοτέρους, αλλά αφ’ ετέρου υπάρχει το κομμάτι της χαρακτηροδομής, η οποία δεν έχει να κάνει με τη φυλή και γι΄ αυτό αντιμετωπίζαμε εν τέλει ο ένας τον άλλον με κριτήριο την Ηθική που μπορεί να έχει ο κάποιος ως «γείτονας» και όχι ως «αλλοεθνής». Αυτό δεν διδάσκεται παρ’ όλες τις θεωρίες που κατά καιρούς βλέπουμε από απλούς παρατηρητές εκ του μακρόθεν, όπως είπαμε, αλλά θεμελιώνεται δια της συνύπαρξης-τριβής.
Δεν είναι όλοι οι Ορχομένιοι καλοί - ανώτεροι - καλλιεργημένοι.
Δεν είναι όλοι οι Ρομά κακοί - κατώτεροι - ακαλλιέργητοι.
Αλλά το σίγουρο είναι πως οι παρατηρητές απ’ την ασφάλεια της απόστασης ασκούνται σε ιδεολογήματα χωρίς να κατοικούν στις ίδιες γειτονιές και εμπορεύονται γιαλαντζί ανθρωπισμό:
Αρχές και Αστυνομία κλείνουν επίσης τα μάτια στο εμπόριο-διακίνηση ναρκωτικών, το οποίο διενεργείται και από τις δύο ομάδες κατοίκων, ειδικά στον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας της Παναγίας μπροστά στα μάτια του κάθε περαστικού. Όλα αυτά συνιστούν το Κράτος και το παρακράτος, και είτε προέρχεσαι απ’ τη συνομοταξία των Ρομά είτε απ’ αυτή των Ορχομενίων και θέλεις να απέχεις, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με καταστρατήγηση των ελευθεριών σου, επικρατεί ένα είδος άρρητης τρομοκρατίας. Όσο λοιπόν το 70% των αστών επιβιώνουν στην αστική τους Δημοκρατία, μέσα στην παράξενα ανέγγιχτη καθημερινότητά τους αλλά υποδύονται ενίοτε τους φιλάνθρωπους, έτσι για να ηρεμεί η συνείδηση, το υπόλοιπο 30% υπόκειται σε συνθήκες στυγνής Δικτατορίας, κλίμα ευεπίφορο για άνθηση φασιστικών κινημάτων.
Το ίδιο παρατηρείται κι εδώ στην Ξάνθη. Υπάρχουν χωρισμένες γειτονιές. Στη συνοικία Πούρλικ, όπου διαμένουν Ρομά, σε άλλες συνοικίες, όπου διαμένουν Ξανθιώτες. Μου φάνηκε περίεργο, όταν μου είπε μία κοπέλα πως δεν ήταν ασφαλές να περπατά μια γυναίκα μόνη της σε τέτοια γειτονιά το βράδυ. Όμως κατά τους περιπάτους που κάνω σε όλα τα σημεία της πόλης, δεν βλέπω να μειώνεται ή να αυξάνεται ο κίνδυνος για έναν περιπατητή άοπλο λιγότερο ή περισσότερο ανάλογα με τη γειτονιά όσο με την διεστραμμένη σκέψη, η οποία ιππεύει ολοένα και περισσότερο τελευταία τους Θνητούς για επικυριαρχία επί άλλων ανθρώπων ή ζώων. Η νοοτροπία του εξευγενισμού του ανθρώπου πέρασε και στο ζώο, ανελκύοντας στην επιφάνεια την ανάγκη του Ανθρώπου να συμβουλεύει-νουθετεί-δασκαλεύει. Απ’ την ανατροφή του παιδιού του πέρασε στην διδαχή ευσχήμονης συμπεριφοράς των ζώων: μαθαίνει τον σκύλο να κατουράει στο γιογιό-του φοράει ρούχα της αρεσκείας του-τον ταΐζει βιομηχανοποιημένη τροφή-τον εμβολιάζει-του αγοράζει παιχνίδια, όλες πράξεις ευνουχισμού της Φύσης, αυτοεπιβεβαίωσης των περιορισμών του, ανάδειξη της τραγικής ματαιοδοξίας του. Και σαφώς βαυκαλίζεται για φιλοζωΐα-αγάπες και συναφή.
Αδόκιμο να μην αναφερθεί το θέμα των Πομάκων, ένα φύλο με παλαιοσλαβική διάλεκτο, η οποία χρησιμοποιεί τα κυριλλικά γράμματα, γλώσσα μόνο προφορική. Πρόκειται για ανθρώπους, οι οποίοι έχουν τεράστια δυναμική από άποψη αντοχής, ένα καλό εν γένει προλεταριάτο δηλαδή, σύμφωνα με την κυρία Μποφιλίου, δασκάλα στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας της περιοχής, αλλά που δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους. Να σημειωθεί πως στο σχολείο διδάσκονται την Ελληνική και την Τούρκικη γλώσσα, ενώ γίνονται προσπάθειες υποβάθμισης της μητρικής τους διαλέκτου, αφού η μειονότητα των εν λόγω πληθυσμών γίνεται μήλον έριδος τόσο για τις Ελληνικές Αρχές όσο και για το Τουρκικό Προξενείο, αμφότεροι προσπαθούν να ιδιοποιηθούν την ομάδα στο πολιτισμικό - πολιτικό - κοινωνικό - οικονομικό - γίγνεσθαι.
Πριν λίγες ημέρες ήταν η Παγκόσμια μέρα Των Προσφύγων. Καθημερινά τα νερά των θαλασσών βάφονται κόκκινα απ’ το αίμα κυνηγημένων ανθρώπων από συμφέροντα Πολυεθνικών, κατηγορείται η Lafarge για εμπλοκή σε χρηματοδότηση «τζιχαντιστικών οργανώσεων στη Συρία, και το Ισλαμικό Κράτος, για να διατηρήσει την επιχειρηματική δραστηριότητά της εν μέσω του πολέμου», και να ήταν η μόνη Εταιρεία! Πριν λίγες μέρες έγινε γνωστή η αποτρόπαια καρατόμηση του Δικαιώματος του κάθε παιδιού να είναι με τον γονέα του απ’ τον Trump. Ποια μορφή κακοποίησης τα περιμένει όταν, όπως επισημαίνεται σε άρθρο του ιστότοπου Κατιούσα. «Το πιο ανατριχιαστικό είναι ωστόσο πως έχουν καταγγελθεί περιστατικά κατά τα οποία χορηγήθηκαν με τη βία ενέσεις σε παιδιά, δήθεν ως βιταμίνες, στην πραγματικότητα, όπως δείχνουν τα ιατρικά αρχεία, ισχυρά ψυχοτρόπα φάρμακα, μεταξύ άλλων υπνωτικά και αντιψυχωτικά, πολλά από τα οποία προκαλούν εξάρτηση.» Ποιο πείραμα να συντελείται πάλι;;
Με την είσοδο ρευμάτων μεταναστών-προσφύγων σε κλειστές Κοινωνίες, που ήδη μαστίζονται από ανεργία και φτώχεια, επιτείνεται ο φόβος και αυξάνουν τα κρούσματα ρατσιστικής διαθέσεως. Αυτό συνιστά ένα μείζον πρόβλημα, το οποίο χρήζει ιδιαίτερου χειρισμού-πολιτικής βούλησης-κοινωνικής ευθύνης και όχι ανούσια φληναφήματα προς εντυπωσιασμό. Η υποτίμηση του υφέρποντα φόβου από Διανοούμενους, που θέλουν να δηλώσουν το ανώτερο επίπεδο τους - Πολιτικούς, που αναλώνονται σε σχεδιασμούς επαναπροώθησης ή επαναπατρισμού ή αποθήκευσης των ανθρώπων σε γκέτο - Δημοσιογράφους, που εντρυφούν σε παιχνίδια κομματικής επιρροής - Λαϊκιστές που παραμονεύουν τα likes για να μπουκώσουν την κατάφωρη έλλειψη αυτοπεποίθησής τους, ομάδες που επίσης δεν συγχρωτίζονται άμεσα με μετανάστες ή πρόσφυγες, στην ουσία υπονομεύει την απάλειψη της ξενοφοβίας και πυροδοτεί την έξαρση φασιστικών μορφωμάτων. Επιπροσθέτως αναξέει το αίσθημα της αδικίας ανάμεσα στα στρώματα, δεν γίνεται να παρατηρούν «χαρούμενοι» την περιρρέουσα καλοζωΐα από ολίγους ξιπασμένους προκλητικούς, όσοι βλέπουν τη ζωή τους να καταστρέφεται-κινδυνεύει από παντού.
Η μετακίνηση πληθυσμών πάνω στο γεωγραφικό ανάγλυφο, έχει ιστορικά τις ρίζες του στα βάθη των αιώνων. Δεν πρόκειται για εκούσια διαδικασία αλλά υπό την απειλή των όπλων, απτών ή νοερών, δεν συντονίζεται και δεν ποδηγετείται. Αν έχουμε καθαρή σκέψη μπορούμε να δούμε την εκμετάλλευση στην κατώτερη βαθμίδα κοινωνικής διαστρωμάτωσης, και αυτό δεν έχει να κάνει με την εθνικότητα-προέλευση, διότι όταν ο μετανάστης προσφεύγει στη φθηνή και χωρίς ασφάλιση ή εγγυήσεις εργασία το ίδιο αντιμετωπίζει και ο αυτόχθονας.
Στην Καβάλα έγινε το Airshow 2018, για το οποίο δαπανήθηκαν κοντά στις 120.000 ευρώ, κατά τις φανερές πηγές! Να μην ξεχάσω και τη Σταρμπακς, η οποία ανακοίνωσε πως θα γίνει χορηγός επεμβάσεων αλλαγής φύλου - πλαστικών τελειοποίησης - θεραπειών αλλαγής φωνής. Τα μοσχεύματα που θα βρίσκουν οι θεράποντες, ας μας εξηγήσουν!
Και πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι στους χαλεπούς καιρούς της «Κοινωνίας της Κατανάλωσης» κατά τον Jose Ortega y Gasset, όπου η πληροφορία μετατρέπεται σε προϊόν καταχρηστικής επίδειξης. Σε πλαίσιο Μαζικής Δημοκρατίας το άτομο σπαράσσεται απ’ την έμμονη αγωνία του ανήκειν σε μία συνομοταξία, είτε κομματική είτε ιδεολογική, η οποία του επιβάλλει κατευθυντήριες με αόρατο τρόπο και τον νουθετεί σε προπαγάνδα δημοκοπική προς εντυπωσιοθηρία. Μία ζοφερή αποφθεγματική σπουδή του προλαμβάνειν αλλά αναπόδεικτη απ’ την καθημερινότητα των Ευρωπαίων Πολιτών, οι οποίοι έχουν εγκλωβιστεί στο προσωπικό τους κάδρο συμπόνοιας και άνετης ευστάθειας εκ του μακρόθεν προτάσσοντας την ατομική ελευθερία αλλά εθελοτυφλώντας μπρος στην ατομική ευθύνη.
Συνακόλουθα βρίθει η Κοινωνία από διαπρύσιους κήρυκες αλλά σε κάθε βήμα πληθαίνουν οι νεκροί αρουραίοι, σε κάθε σεντόνι-μαντήλι-βαλίτσα-χαρτί αναπτύσσουν ταχέως τις αποικίες τους τα υπερβακτήρια του Φασισμού. Κατά τ’ άλλα φταίνε οι αναρχικοί που εκφράζουν θέληση να «κάψουν» τον ΣΚΑΙ. Όσο να πεις κινδυνεύουμε περισσότερο απ’ την προλαλήσασα βούληση…
Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη
Η επικαιρότητα, όπως σχηματίζεται από αρχικά συντηρητικές ή αριστερίζουσες δυνάμεις, οι οποίες μετασχηματίζονται ταχύτατα σε επιθετικές Φασιστικές Δυνάμεις, και χωρίς καθόλου έκπληξη παρατηρούμε πως υποστηρίζονται ή και επιχορηγούνται από Οικονομικές Δυναστείες.
Μια συγκάλυψη κρυπτοφασισμού του αστικού συντηρητισμού, ο οποίος αναφύεται ανάμεσα σε «ανατρεπτικές διακηρύξεις» αλλά αποκωδικοποιείται στη γαλουχημένη αυταρχική χρήση της Εξουσίας.
1. Βγήκαν τα αποτελέσματα των Εξετάσεων.
Γολγοθάς, στον οποίο υπεβλήθησαν χιλιάδες άνθρωποι, όπως ανέλυσα σε παλαιότερο κείμενο.
«Χάλια τα πήγα. Σκέτη αποτυχία!» Αυτό το μήνυμα έλαβα σήμερα από παλιά μου μαθήτρια.
Υπάρχει ο όρος «αποτυχία» στον Ορίζοντα ενός δεκαοχτάχρονου, αναρωτιέμαι!
Αν ερωτηθώ και χωρίς διάθεση απαξίωσης των επιτυχόντων, είναι προσόν η «αποτυχία» δια της αναμετρήσεως μ’ ένα τέτοιο σαθρό Εκπαιδευτικό Σύστημα, και προβαίνω με πλήρη επίγνωση στη διατύπωση της ρήσης, προσωπικά δις παράτησα το Πανεπιστήμιο και την νομότυπη δολοφονική του τάση στη φαντασία - στη μελέτη κατά βούληση - στην επιλεκτικά ουσιώδη και δαιδαλώδη αυτομόρφωση. Ξέρω βέβαια πως αυτό δεν βοηθάει σε μία Κοινωνία, η οποία καταξιώνει τα άτομα μόνο που την υπηρετούν μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία, κωφεύοντας σε οιαδήποτε άλλη προτεινόμενη οδό ή ανάδυση άλλων ταλέντων, τη στιγμή που ακόμη και οι καλλιτεχνικές-αθλητικές μυήσεις έχουν καταντήσει, και συνειδητά χρησιμοποιώ τον όρο κατάντια, σημεία προγραμματικής αμοιβής με οργανωμένα εργαστήρια-ωδεία, στα οποία έχουν πρόσβαση πάλι οι έχοντες!
Ένα φασιστικό πλέγμα σε μικροκλίμακα…
2. Αθώωση για Ηριάννα και Περικλή!
Δύο άνθρωποι, οι οποίοι είχαν εγκλωβιστεί στα δίχτυα του Τρομονόμου, αθωώθηκαν. Κι ευτυχώς «ανέπνευσε το Κράτος Δικαίου» κατά τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, αλλά δυστυχώς είχαμε πάλι «επεισόδια και συγκρούσεις στο κλεινόν άστυ, ένεκα της αποφυλάκισης» κατά τον ΣΚΑΙ, μόνο που τα πλάνα μεταδόθηκαν κάπως ετεροχρονισμένα, και πιο συγκεκριμένα ένα χρόνο μετά, ίσως οι υπεύθυνοι εκεί να διέπονται κατά φαντασίαν απ’ το φαινόμενο déjà vu!!
Μια δοκιμασία τη βιώνουν οι πατριδοκάπηλοι γενικότερα με την παρανόηση. Μυρίζει στον αέρα γερμανοτσολιαδισμός, σαν τότε που άνεργοι-πεινασμένοι συγκροτούσαν ένα υποπρολεταριάτο υποταγμένο στη στελέχωση ευέλπιδων καθώς φορούσαν τη στολή και τα γαλόνια. Τη σήμερον βέβαια φορούν τη στολή οι ενεργοί-χορτάτοι!
Για ποια αναπνοή μιλάει ο Prime Minister, να χρησιμοποιήσω και την αγγλική, έτσι για την ιδέα της υπερίσχυσης, τη στιγμή που σαπίζουν στις φυλακές δεκάδες άνθρωποι χωρίς αποδεδειγμένες κατηγορίες. Η Δικαστική Αρχή έχει αυτοβούλως τεκμηριώσει την αργυρώνητη δομή της, η οποία επιτηρείται στο μεγαλύτερο βαθμό από Αξιωματική Αντιπολίτευση και Κυβέρνηση, και αυτό το δυϊκό σχήμα ισχύει ανέκαθεν, και συνιστά θεραπαινίδα της κομματοκρατίας, εκλογές οσονούπω αφού!! Και επιχείρηση «καθαρά χέρια» δεν προβλέπεται στην ημεδαπή. Κάποιοι ελάχιστοι Δικαστές, όπως σε κάθε κλάδο άλλωστε, ξεχωρίζουν θέτοντας κόκκινες γραμμές στην Ηθική τους, αλλά ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη. Βέβαια όταν αποφασίζονται άμεσες-έμμεσες αυξήσεις των αποδοχών-προνομίων τους, όλοι βουτούν κοχλιάριον στην χύτρα.
Ευτυχώς που αθωώθηκαν οι άνθρωποι αλλά οφείλουμε να σκεφτούμε μήπως αυτό αποτελεί ένα χρυσό χάπι για όλα τα υπόλοιπα που συντελούνται - για όλους τους υπόλοιπους που συνεχίζουν να τσαλαπατούνται απ΄ τη μέγγενη του Τρομονόμου. Κάτι σαν είδος ανταλλαγής! Και όσο για τους τακτικισμούς των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, «τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα», στην υπηρεσία πάντα του κορπορατισμού και του λαϊκίστικου κομματισμού.
3. Αυτοκτονία φαντάρου στη Ρόδο. Απόβαση Μονάδων «Ασφαλείας!» στην Κέρκυρα.
Την αυτοχειρία προτίμησε ένας φαντάρος σε στρατόπεδο της Ρόδου. Καταγγέλλουν συνάδελφοί του τις άθλιες συνθήκες - την προνομιακή μεταχείριση όσων έχουν «γνωριμίες».
Στην Κέρκυρα έχουμε Ειρήνη, μην αγχωθούμε, κι εν καιρώ Ειρήνης δικαιολογείται ποσοστό απώλειας, είτε από το ανθρώπινο δυναμικό στρατευμένων είτε από το ανθρώπινο δυναμικό πολιτών.
Τάγματα Ασφαλείας και Χύτες θα υπάρχουν πάντα ανάμεσά μας, για ν’ αποδεικνύουν πως κανένα έθνος δεν μας ενώνει. Κι όπως όλοι γνώριζαν τότε πως η οπλοφορία Έλληνα Πολίτη σημαίνει επί τόπου εκτέλεση απ’ τον Στρατό Κατοχής αλλά οι Χύτες οπλοφορούσαν φανερά, παρομοίως προτάσσεται η Ισοτιμία στα στρατόπεδα αλλά κάποιοι στιγματισμένοι φαντάροι, κι ο λεκές στιγματισμού συνήθως προσκρούει στο ελεύθερο πνεύμα που δεν αντέχει το χαλινάρι και την καθοδήγηση, στερούνται εξόδου - κρίνονται «άξιοι θητείας σε ακριτικά μέρη» ή «ικανότεροι για τις αγγαρείες» - υπόκεινται σε χλευαστικά σχόλια. Όσοι ευπειθούν λαμβάνουν bonus, επιπρόσθετες ημέρες αδείας.
Κάπως έτσι και στη Νήσο των Φαιάκων. Ο «μαζάνθρωπος» οφείλει να είναι σκυμμένος στην ταΐστρα-ποτίστρα του και να μην ασχολείται με τα κοινά, άλλωστε έχει εκχωρήσει δια της ψήφου του στις τοπικές Διοικήσεις την ενασχόληση! Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, και αυτό δεν αφορά μόνο στην περίπτωση της Κέρκυρας αλλά σε πανελλήνια αναγωγή, εμπλέκεται σε μέγιστο φαγοπότι με την ανάληψη διαχείρισης βαρύνουσας σημασίας οικονομικών πόρων. Στο βάζο με το μέλι βουτούν το δάχτυλο τοπικοί επιχειρηματίες και τοπικής εμβέλειας ΜΜΕ. Οι εκλεγμένοι γίνονται εκ περιτροπής Αντιδήμαρχοι ή Πρόεδροι νομικών προσώπων - δημοτικών επιχειρήσεων - δημοτικών συμβουλίων, αλισβερίσι που ενέχει μαύρο χρήμα. Κατά τα λοιπά φοροφυγάς είναι ο αδήλωτος που καθαρίζει σπίτια - που σερβίρει σε καφέ και άλλα τέτοια τραγελαφικά.
Ο δωσιλογισμός έχει τα σπάργανά του σε πολλά ιστορικά σημεία αναφοράς. «Παραδώστε τα όπλα και διαλυθείτε» δεν κραύγαζαν Σκόμπυ και Παπανδρέου στους ΕΑΜικούς, όταν ετίθετο το διακύβευμα αφοπλισμού αμφοτέρων;; «Και μόλις ετελέσθη ο αφοπλισμός και οι διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους τους ανέμεναν τα πυρά των χωροφυλάκων απ΄ τα οχυρά και υπό την προστασία των Βρετανικών τανκς και υπό την αιγίδα των Παλαιών Ανακτόρων», όπως αναφέρει ανταποκριτής της εφημερίδας «Ήλιος του Σικάγο».
Αναλόγως η Αστυνομία-Στρατός οχυρώνονται στα προπύργιά τους σήμερα υπό την ανοχή των Κυβερνήσεων και την επικούρηση των φασιστικών οργανώσεων. Αρκεί να παραδοθείς, επειδή ούτως ή άλλως θα πεθάνεις, οργανικά ή νοητικά!
4. Μετανάστες - Προσφυγικό - Ρομά. Τι να πρωτοαναλύσεις εδώ!
Πριν μέρες στην Άμφισσα σκοτώθηκε ένα μικρό κορίτσι σε καταυλισμό Ρομά από πυρά ελληνικής ιθαγένειας επιχειρηματία.
Χιλιάδες αναρτήσεις με επίκληση στο συναίσθημα αλλά διάχυτες από υποκριτικό ενδιαφέρον-επίπλαστη μεγαλοστομία από ανθρώπους που δεν έχουν ως επί το πλείστον καθημερινή τριβή με ανάλογα προβλήματα. Λαϊκισμοί απ’ την ασφάλεια του καναπέ ή του σαλονιού, ως είθισται. Και τον όρο «λαϊκισμό» δεν τον χρησιμοποιώ υποτιμητικά για τον απλό πολίτη αλλά για την προσπάθεια των «κατ’ επίφαση απλών», των οποίων πράξεις και αναρτήσεις διέπονται από καθαρή σκοπιμότητα αυτό-προβολής ως ευαίσθητοι και θήρευσης πόντων στο γόητρο που καλλιεργούν ως ανθρωπιστές.
Οι διπολικές Κοινωνίες συνιστούν κοιτίδες εκκόλαψης εμφυλίων χαμηλής ή υψηλότερης εντάσεως, που εσκεμμένα συντηρείται για αποπροσανατολισμό των ατόμων από πάγια αιτήματά τους και γενικευμένη καταστολή επί των ομάδων με τη μία να εναντιώνεται στην άλλη. «Αν έχεις δέκα παιδιά στην αλάνα, ρίξε τους εννιά καραμέλες. Αρκεί για να φαγωθούν κι εσύ να κάνεις χάζι!», παροιμίες παλιές.
Για πάρα πολλά χρόνια έζησα στον Ορχομενό Βοιωτίας, περιοχή της οποίας ο πληθυσμιακός ιστός παρουσιάζει ανομοιογένεια, ένα μωσαϊκό από Ορχομένιους και Ρομά, ντόπιες και οι δύο ομάδες να μετρούν τη συμβίωση με πολλές αντιξοότητες και εκατέρωθεν συναινέσεις - αμοιβαίες υποχωρήσεις. Ανέκαθεν υπήρχε διαχωρισμός χωροταξικός: οι συνοικίες, όπου ζούσαν οι Ορχομένιοι και οι συνοικίες των Ρομά.
Είναι κάτι σαν τη δυαδική αγορά εργοδοσίας, απ’ τη μία ο Δημόσιος Φορέας με τους εντός του κορπορατισμού και απ’ την άλλη ο Ιδιωτικός Φορέας με τους εκτός του κορπορατισμού. Δεν ξέρω αν η γκετοποίηση αντικατοπτρίζει μια ιδεολογία κοινότητας ή έθνους ή φυσικής αναγκαιότητας. Πάντως ήταν πανεύκολα κι ίσως υπόρρητα θεμιτός ο βερμπαλισμός περί πολυπολιτισμικότητας από Θνητούς εκτός των συνόρων του γκέτο. Εγώ έμενα με την οικογένειά μου μέσα στο Γκέτο, με τις αντιξοότητες, τις υποχωρήσεις και τις συναινέσεις, διότι αφ’ ενός υπάρχουν διαφορές στα έθιμα-ήθη-συνήθειες, οι οποίες εμβολίζουν αμφοτέρους και χρειάζεται υπομονή-αντοχή από αμφοτέρους, αλλά αφ’ ετέρου υπάρχει το κομμάτι της χαρακτηροδομής, η οποία δεν έχει να κάνει με τη φυλή και γι΄ αυτό αντιμετωπίζαμε εν τέλει ο ένας τον άλλον με κριτήριο την Ηθική που μπορεί να έχει ο κάποιος ως «γείτονας» και όχι ως «αλλοεθνής». Αυτό δεν διδάσκεται παρ’ όλες τις θεωρίες που κατά καιρούς βλέπουμε από απλούς παρατηρητές εκ του μακρόθεν, όπως είπαμε, αλλά θεμελιώνεται δια της συνύπαρξης-τριβής.
Δεν είναι όλοι οι Ορχομένιοι καλοί - ανώτεροι - καλλιεργημένοι.
Δεν είναι όλοι οι Ρομά κακοί - κατώτεροι - ακαλλιέργητοι.
Αλλά το σίγουρο είναι πως οι παρατηρητές απ’ την ασφάλεια της απόστασης ασκούνται σε ιδεολογήματα χωρίς να κατοικούν στις ίδιες γειτονιές και εμπορεύονται γιαλαντζί ανθρωπισμό:
- εξαργυρώνοντάς τον ενίοτε σε ψηφοθηρία, αφού αρκετοί υποψήφιοι εκ μέρους της εκάστοτε Δημοτικής ή Νομαρχιακής Αρχής εντάσσουν τους πολιτογραφημένους Ρομά στα ψηφοδέλτιά τους, επειδή πρόκειται και για πολυπληθείς οικογένειες κι ίσως επειδή το προστάζει η Αρχή Ισοτιμίας.
- ρευστοποιώντας τον ενίοτε σε χαφιεδισμό, αφού οι Αστυνομικές Αρχές πολλάκις τους χρησιμοποιούν ως σπιούνους τους επιδεικνύοντας ως αντάλλαγμα ανοχή στις άδειες Πωλητή Λαϊκής Αγοράς, επάγγελμα κατ’ εξοχήν Ρομά-κρατούμενο, για ευνόητους ενδεχομένως λόγους, αφού οι άνθρωποι δεν πηγαίνουν συνήθως στο σχολείο ή φαίνονται συνεπείς μόνο στην πρωτοβάθμια βαθμίδα.
- αξιοποιώντας τον στην ανύψωση του προφίλ, στον κόσμο των socialmedia περικλείεται έκαστος στο σύννεφό του-φοράει τα ροζ γυαλιά του και νομίζει πως κάνει επανάσταση!
Αρχές και Αστυνομία κλείνουν επίσης τα μάτια στο εμπόριο-διακίνηση ναρκωτικών, το οποίο διενεργείται και από τις δύο ομάδες κατοίκων, ειδικά στον προαύλιο χώρο της Εκκλησίας της Παναγίας μπροστά στα μάτια του κάθε περαστικού. Όλα αυτά συνιστούν το Κράτος και το παρακράτος, και είτε προέρχεσαι απ’ τη συνομοταξία των Ρομά είτε απ’ αυτή των Ορχομενίων και θέλεις να απέχεις, βρίσκεσαι αντιμέτωπος με καταστρατήγηση των ελευθεριών σου, επικρατεί ένα είδος άρρητης τρομοκρατίας. Όσο λοιπόν το 70% των αστών επιβιώνουν στην αστική τους Δημοκρατία, μέσα στην παράξενα ανέγγιχτη καθημερινότητά τους αλλά υποδύονται ενίοτε τους φιλάνθρωπους, έτσι για να ηρεμεί η συνείδηση, το υπόλοιπο 30% υπόκειται σε συνθήκες στυγνής Δικτατορίας, κλίμα ευεπίφορο για άνθηση φασιστικών κινημάτων.
Το ίδιο παρατηρείται κι εδώ στην Ξάνθη. Υπάρχουν χωρισμένες γειτονιές. Στη συνοικία Πούρλικ, όπου διαμένουν Ρομά, σε άλλες συνοικίες, όπου διαμένουν Ξανθιώτες. Μου φάνηκε περίεργο, όταν μου είπε μία κοπέλα πως δεν ήταν ασφαλές να περπατά μια γυναίκα μόνη της σε τέτοια γειτονιά το βράδυ. Όμως κατά τους περιπάτους που κάνω σε όλα τα σημεία της πόλης, δεν βλέπω να μειώνεται ή να αυξάνεται ο κίνδυνος για έναν περιπατητή άοπλο λιγότερο ή περισσότερο ανάλογα με τη γειτονιά όσο με την διεστραμμένη σκέψη, η οποία ιππεύει ολοένα και περισσότερο τελευταία τους Θνητούς για επικυριαρχία επί άλλων ανθρώπων ή ζώων. Η νοοτροπία του εξευγενισμού του ανθρώπου πέρασε και στο ζώο, ανελκύοντας στην επιφάνεια την ανάγκη του Ανθρώπου να συμβουλεύει-νουθετεί-δασκαλεύει. Απ’ την ανατροφή του παιδιού του πέρασε στην διδαχή ευσχήμονης συμπεριφοράς των ζώων: μαθαίνει τον σκύλο να κατουράει στο γιογιό-του φοράει ρούχα της αρεσκείας του-τον ταΐζει βιομηχανοποιημένη τροφή-τον εμβολιάζει-του αγοράζει παιχνίδια, όλες πράξεις ευνουχισμού της Φύσης, αυτοεπιβεβαίωσης των περιορισμών του, ανάδειξη της τραγικής ματαιοδοξίας του. Και σαφώς βαυκαλίζεται για φιλοζωΐα-αγάπες και συναφή.
Αδόκιμο να μην αναφερθεί το θέμα των Πομάκων, ένα φύλο με παλαιοσλαβική διάλεκτο, η οποία χρησιμοποιεί τα κυριλλικά γράμματα, γλώσσα μόνο προφορική. Πρόκειται για ανθρώπους, οι οποίοι έχουν τεράστια δυναμική από άποψη αντοχής, ένα καλό εν γένει προλεταριάτο δηλαδή, σύμφωνα με την κυρία Μποφιλίου, δασκάλα στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας της περιοχής, αλλά που δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους. Να σημειωθεί πως στο σχολείο διδάσκονται την Ελληνική και την Τούρκικη γλώσσα, ενώ γίνονται προσπάθειες υποβάθμισης της μητρικής τους διαλέκτου, αφού η μειονότητα των εν λόγω πληθυσμών γίνεται μήλον έριδος τόσο για τις Ελληνικές Αρχές όσο και για το Τουρκικό Προξενείο, αμφότεροι προσπαθούν να ιδιοποιηθούν την ομάδα στο πολιτισμικό - πολιτικό - κοινωνικό - οικονομικό - γίγνεσθαι.
Πριν λίγες ημέρες ήταν η Παγκόσμια μέρα Των Προσφύγων. Καθημερινά τα νερά των θαλασσών βάφονται κόκκινα απ’ το αίμα κυνηγημένων ανθρώπων από συμφέροντα Πολυεθνικών, κατηγορείται η Lafarge για εμπλοκή σε χρηματοδότηση «τζιχαντιστικών οργανώσεων στη Συρία, και το Ισλαμικό Κράτος, για να διατηρήσει την επιχειρηματική δραστηριότητά της εν μέσω του πολέμου», και να ήταν η μόνη Εταιρεία! Πριν λίγες μέρες έγινε γνωστή η αποτρόπαια καρατόμηση του Δικαιώματος του κάθε παιδιού να είναι με τον γονέα του απ’ τον Trump. Ποια μορφή κακοποίησης τα περιμένει όταν, όπως επισημαίνεται σε άρθρο του ιστότοπου Κατιούσα. «Το πιο ανατριχιαστικό είναι ωστόσο πως έχουν καταγγελθεί περιστατικά κατά τα οποία χορηγήθηκαν με τη βία ενέσεις σε παιδιά, δήθεν ως βιταμίνες, στην πραγματικότητα, όπως δείχνουν τα ιατρικά αρχεία, ισχυρά ψυχοτρόπα φάρμακα, μεταξύ άλλων υπνωτικά και αντιψυχωτικά, πολλά από τα οποία προκαλούν εξάρτηση.» Ποιο πείραμα να συντελείται πάλι;;
Με την είσοδο ρευμάτων μεταναστών-προσφύγων σε κλειστές Κοινωνίες, που ήδη μαστίζονται από ανεργία και φτώχεια, επιτείνεται ο φόβος και αυξάνουν τα κρούσματα ρατσιστικής διαθέσεως. Αυτό συνιστά ένα μείζον πρόβλημα, το οποίο χρήζει ιδιαίτερου χειρισμού-πολιτικής βούλησης-κοινωνικής ευθύνης και όχι ανούσια φληναφήματα προς εντυπωσιασμό. Η υποτίμηση του υφέρποντα φόβου από Διανοούμενους, που θέλουν να δηλώσουν το ανώτερο επίπεδο τους - Πολιτικούς, που αναλώνονται σε σχεδιασμούς επαναπροώθησης ή επαναπατρισμού ή αποθήκευσης των ανθρώπων σε γκέτο - Δημοσιογράφους, που εντρυφούν σε παιχνίδια κομματικής επιρροής - Λαϊκιστές που παραμονεύουν τα likes για να μπουκώσουν την κατάφωρη έλλειψη αυτοπεποίθησής τους, ομάδες που επίσης δεν συγχρωτίζονται άμεσα με μετανάστες ή πρόσφυγες, στην ουσία υπονομεύει την απάλειψη της ξενοφοβίας και πυροδοτεί την έξαρση φασιστικών μορφωμάτων. Επιπροσθέτως αναξέει το αίσθημα της αδικίας ανάμεσα στα στρώματα, δεν γίνεται να παρατηρούν «χαρούμενοι» την περιρρέουσα καλοζωΐα από ολίγους ξιπασμένους προκλητικούς, όσοι βλέπουν τη ζωή τους να καταστρέφεται-κινδυνεύει από παντού.
Η μετακίνηση πληθυσμών πάνω στο γεωγραφικό ανάγλυφο, έχει ιστορικά τις ρίζες του στα βάθη των αιώνων. Δεν πρόκειται για εκούσια διαδικασία αλλά υπό την απειλή των όπλων, απτών ή νοερών, δεν συντονίζεται και δεν ποδηγετείται. Αν έχουμε καθαρή σκέψη μπορούμε να δούμε την εκμετάλλευση στην κατώτερη βαθμίδα κοινωνικής διαστρωμάτωσης, και αυτό δεν έχει να κάνει με την εθνικότητα-προέλευση, διότι όταν ο μετανάστης προσφεύγει στη φθηνή και χωρίς ασφάλιση ή εγγυήσεις εργασία το ίδιο αντιμετωπίζει και ο αυτόχθονας.
5. Ένα Airshow θα μας σώσει…
Στην Καβάλα έγινε το Airshow 2018, για το οποίο δαπανήθηκαν κοντά στις 120.000 ευρώ, κατά τις φανερές πηγές! Να μην ξεχάσω και τη Σταρμπακς, η οποία ανακοίνωσε πως θα γίνει χορηγός επεμβάσεων αλλαγής φύλου - πλαστικών τελειοποίησης - θεραπειών αλλαγής φωνής. Τα μοσχεύματα που θα βρίσκουν οι θεράποντες, ας μας εξηγήσουν!
Και πως αλλιώς θα μπορούσε να είναι στους χαλεπούς καιρούς της «Κοινωνίας της Κατανάλωσης» κατά τον Jose Ortega y Gasset, όπου η πληροφορία μετατρέπεται σε προϊόν καταχρηστικής επίδειξης. Σε πλαίσιο Μαζικής Δημοκρατίας το άτομο σπαράσσεται απ’ την έμμονη αγωνία του ανήκειν σε μία συνομοταξία, είτε κομματική είτε ιδεολογική, η οποία του επιβάλλει κατευθυντήριες με αόρατο τρόπο και τον νουθετεί σε προπαγάνδα δημοκοπική προς εντυπωσιοθηρία. Μία ζοφερή αποφθεγματική σπουδή του προλαμβάνειν αλλά αναπόδεικτη απ’ την καθημερινότητα των Ευρωπαίων Πολιτών, οι οποίοι έχουν εγκλωβιστεί στο προσωπικό τους κάδρο συμπόνοιας και άνετης ευστάθειας εκ του μακρόθεν προτάσσοντας την ατομική ελευθερία αλλά εθελοτυφλώντας μπρος στην ατομική ευθύνη.
Συνακόλουθα βρίθει η Κοινωνία από διαπρύσιους κήρυκες αλλά σε κάθε βήμα πληθαίνουν οι νεκροί αρουραίοι, σε κάθε σεντόνι-μαντήλι-βαλίτσα-χαρτί αναπτύσσουν ταχέως τις αποικίες τους τα υπερβακτήρια του Φασισμού. Κατά τ’ άλλα φταίνε οι αναρχικοί που εκφράζουν θέληση να «κάψουν» τον ΣΚΑΙ. Όσο να πεις κινδυνεύουμε περισσότερο απ’ την προλαλήσασα βούληση…
Ευαγγελία Τυμπλαλέξη: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου