Σάββατο 21 Μαρτίου 2020

«...Αξίες μιας νέας κοινωνικής ταυτότητας.» Κυρ. Μητσοτάκης.

Προκόπης Μπίχτας


Σας χώνουν όλο και πιο βαθειά στα λαγούμια σας κι εσείς φωνάζετε “ζήτω” και δοξάζετε αυτούς που παίρνουν μέτρα κατά της “απειθαρχίας” και βάζουν στην θέση τους τούς “ανεύθυνους”, που “θέτουν σε κίνδυνο” την πολύτιμη υγεία σας.

Κατάπιατε με μαζοχιστική ευχαρίστηση κάθε τερατώδες ψέμα. Η αλήθεια ήταν μπροστά στα μάτια σας, αλλά την αρνηθήκατε προκειμένου να έχετε την ευχαρίστηση να ταλαιπωρηθεί ο διπλανός σας, που δεν έδειξε “ατομική ευθύνη”.

Προσποιηθήκατε ότι ξεχάσατε πως, αυτοί που σας έλεγαν ό,τι ήθελαν, ήσαν αυτοί που τα τελευταία δέκα χρόνια υποβάθμισαν το επίπεδο ζωής το δικό σας και εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων για να αυξήσουν τα κέρδη μιας χούφτας διεφθαρμένων ληστών. Ξεχάσατε τα μνημόνια, τον ιμπεριαλισμό, το “αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι” και τα πιστέψατε όλα επειδή σας είπαν ότι θα κολλήσετε κορωνοϊό και ότι μόνο αυτοί μπορούν να σας σώσουν! Τρομάξατε μην κολλήσετε γρίπη όλοι εσείς - οι μαχητικοί φιλόζωοι, οι στρατιώτες του καθαρού πλανήτη, οι υπερασπιστές του κοινού νου, οι ώριμοι και νομοταγείς πολίτες αλλά κι εσείς που θα βγαίνατε γεμάτοι επαναστατικό οίστρο στα φλεγόμενα οδοφράγματα!

Θα βγείτε από τις τρύπες σας όταν θα το επιτρέψουν οι δυνάστες σας – όσοι θα έχετε ακόμα τρύπες και δεν θα σας τις έχουν πάρει οι τράπεζες.

Θα βγείτε φοβισμένοι και τρεμάμενοι, με τα μισόκλειστα ματάκια σας να τυφλώνονται από τον ήλιο και θα βρεθείτε με “τις αξίες μιας νέας κοινωνικής ταυτότητας”: οι ελάχιστοι που θα μπορέσουν, θα βρουν κάποια δουλειά της συμφοράς με το 1/5 του προηγούμενου μισθού τους, χωρίς ασφάλιση, χωρίς προοπτικές, χωρίς νοσοκομεία, χωρίς γιατρούς, χωρίς σχολεία, χωρίς ρούχα, χωρίς παπούτσια.

Όσοι είχαν κάποια μικρή ή μεσαία επιχείρηση, δεν θα μπορέσουν να θεωρηθούν ούτε καν άνεργοι, αφού δεν μπόρεσαν να την κλείσουν επίσημα. Θα προσπαθείτε να κλέψετε το πορτοφόλι του πατέρα σας για να του πάρετε την σύνταξη, που θα είναι κι αυτή στο 1/5 της προηγούμενης. Ναι, του ηλικιωμένου πατέρα σας, που τον βρίζατε επειδή έβγαινε για να κάνει έναν περίπατο στον ήλιο, για να ξεχάσει για λίγα λεπτά ότι βρίσκεται στην δύση της ζωής του.

Θα τριγυρνάτε σαν νεκροζώντανοι στους δρόμους με τα ρούχα-φίρμες να κρέμονται κουρέλια επάνω σας και δεν θα μπορείτε να πείτε τον πόνο σας σε ομοιοπαθείς, επειδή θα συλλαμβάνεστε λόγω της απαγόρευσης των συναθροίσεων. Θα εκλιπαρείτε λίγο έλεος από αυτούς που τους ΑΦΗΣΑΤΕ να σας αφαιρέσουν ακόμα και το παραμικρό ίχνος ανθρωπιάς που σας είχε απομείνει.

Κάπου-κάπου κάποιος από αυτούς, κάποιος εύθυμος, θα σας πετάει μια πεντάρα και θα σας λέει ότι έφταιγε ο κορωνοϊός και ότι δεν δείξατε ατομική ευθύνη, και ύστερα θα απομακρύνεται σκασμένος στα γέλια.

Οι λίγοι αληθινά αξιοπρεπείς άνθρωποι θα φεύγουν από κοντά σας γεμάτοι αηδία, επειδή ΑΦΕΘΗΚΑΤΕ να καταντήσετε έτσι και μερικοί θα σας δίνουν μια γερή κλωτσιά με δίκαιη οργή. Τα χειρότερα θα τα δείτε μετά.

Οι δήμιοί σας θα προσπαθήσουν να κάνουν ένα ψευδοrestart για να συνεχίσουν να συσσωρεύουν κέρδη, αλλά είναι πολύ πιθανόν κάποιοι καινούργιοι άνθρωποι να κάνουν ένα αληθινό και οριστικό RESTART και να πεταχτείτε οριστικά, δήμιοι και εθελούσια θύματα, στα σκουπίδια της Ιστορίας, όπου ανήκετε. Αυτό το αληθινό RESTART που θα μπορούσατε να έχετε κάνει εσείς, αλλά σταθήκατε ανάξιοι.



Προκόπης Μπίχτας: Σχετικά με τον συντάκτη