Ελλάδα
Όπως είναι γνωστό σε όσους από τους πρόσφυγες και μετανάστες χορηγήθηκε άσυλο, έπρεπε μέχρι 31 Μαΐου, να εγκαταλείψουν τις δομές φιλοξενίας και να αναζητήσουν την τύχη τους. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν τίποτε άλλο στα χέρια τους, πέρα από ένα χαρτί ασύλου. Ξαφνικά σταμάτησε η οποιαδήποτε χρηματοδότηση και υποστήριξη. Επειδή δε, δεν υπάρχουν και πολιτικές ενσωμάτωσης, πέρα από τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα από τους αρμόδιους υπουργούς, κατέληξαν να μένουν στις πλατείες ως άστεγοι.
Σημειώνεται ότι για τους ανθρώπους αυτούς δεν υπήρξε η παραμικρή πρόνοια για έλεγχο στον κορονοϊό. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι υποχρεώθηκαν να μένουν στις πλατείες, χωρίς να μπορούν να πλυθούν, να υπάρχει χώρος για τις βασικές τους ανάγκες, αντιλαμβάνεται κάποιος πως είχαν γίνει υγειονομικές βόμβες.
Οι κάτοικοι των περιοχών άρχισαν να αντιδρούν. Η κυβέρνηση, αντιλαμβανόμενη ότι θα αρχίσει να έχει πρόβλημα, μέσα σε μια νύχτα, με πούλμαν της ΕΛ.ΑΣ., μάζεψε όλους αυτούς και τους γύρισε πάλι στις δομές φιλοξενίας. Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά οι άνθρωποι αυτοί μένουν στην ύπαιθρο, χωρίς προστασία από τη ζέστη ή τον καύσωνα. Χρησιμοποιούν τις τουαλέτες και τα ντους για το κοινό, με αποτέλεσμα αυτά να υπερλειτουργούν. Στις δομές, που ούτως ή άλλως είχαν πλεονάζοντα πληθυσμό, πλέον έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Και το σημαντικότερο; Χωρίς υγειονομικό πρωτόκολλο για τη λειτουργία των δομών φιλοξενίας. Επιπλέον, οι φιλοξενούμενοι μπορούν να κυκλοφορήσουν ελεύθερα έξω από τη δομή, οπουδήποτε. Ουδείς έλεγχος.
Για αυτούς που επέστρεψαν στις δομές φιλοξενίας, ΔΕΝ προβλεπόταν και δεν προβλέπεται φαγητό. Μετά από συζητήσεις και διαβουλεύσεις πέτυχαν να σιτίζονται ΜΟΝΟ όσοι ήταν ευάλωτοι. Οι υπόλοιποι χωρίς σίτιση!
Υγειονομικά πρωτόκολλα δεν υπάρχουν και για τους εργαζόμενους στις δομές φιλοξενίας. Οι εργαζόμενοι απευθύνθηκαν πολλές φορές στον ΕΟΔΥ και η απάντηση ήταν κατηγορηματική. Υγειονομικά πρωτόκολλα λειτουργίας για το προσωπικό ΔΕΝ υφίστανται! Τονίζεται ότι στις δομές φιλοξενίας εργάζονται υπάλληλοι του υπουργείου, καθαρίστριες, υπάλληλοι των Δήμων που ασχολούνται με τα κοινωφελή προγράμματα. Όλοι αυτοί είναι χωρίς προστασία…
Οι εργαζόμενοι μετά το πέρας του ωραρίου τους φεύγουν, κυκλοφορούν στην κοινωνία, επιστρέφουν σπίτι τους, μπορεί να συναντήσουν κάποιο φίλο, ή να πάνε σε ένα σούπερ μάρκετ. Ό,τι μέτρα λαμβάνουν τα λαμβάνουν για την προστασία τους, αποδεικνύοντας πως ατομική ευθύνη ΥΠΑΡΧΕΙ. Η ευθύνη της πολιτείας; Πού είναι; Γιατί δεν υπάρχουν υγειονομικά πρωτόκολλα λειτουργίας;
Με μάσκες και γάντια και αντισηπτικά δίνουν τη μάχη τους μέσα σε περιβάλλον εξαιρετικά σκληρό και επικίνδυνο. Γιατί ο ΕΟΔΥ τους έχει εγκαταλείψει στην τύχη τους;
Και βέβαια, ούτε λέξη για έλεγχο για τον κορονοϊό! Ούτε λέξη!
Κατόπιν όλων αυτών, εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος πως η Μόρια είναι αποτέλεσμα της ανυπαρξίας του κράτους.
Η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας κατέστησε τη χώρα αποθήκη ψυχών, με την υπογραφή των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Και βέβαια δεν προκαλεί απορία η αφωνία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Φυσική συνέπεια των πράξεων και παραλείψεών της. Και τα όποια κροκοδείλια δάκρυα χυθούν για το χαμό στη Μόρια, καλό είναι να σταματήσουν.
Πρέπει επιτέλους να γίνει αντιληπτό πως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν είναι λύση για το πρόβλημα. Η λύση είναι να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μετακινηθούν οι άνθρωποι αυτοί στην ηπειρωτική χώρα, να τους χορηγηθούν τα απαραίτητα έγραφα και να πάνε στις χώρες προορισμού τους, που τους περιμένουν οι δικοί τους άνθρωποι. Να κλείσουν όλα τα κέντρα φιλοξενίας, κλειστού ή ανοιχτού τύπου. Να σταματήσει αυτή η απάνθρωπη συμπεριφορά απέναντι σε αυτούς που τους επιβλήθηκε η εγκατάλειψη της πατρίδας τους.
Ας αποφασίσουμε να σταθούμε δίπλα στον Άνθρωπο, τώρα που το ρολόι της Ανθρωπιάς έφτασε στο μηδέν…
Γιάννης Αγγέλου Σχης (ΜΧ) εα ΜΒΑ, Μs’c
Πηγή:www.alt.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Όπως είναι γνωστό σε όσους από τους πρόσφυγες και μετανάστες χορηγήθηκε άσυλο, έπρεπε μέχρι 31 Μαΐου, να εγκαταλείψουν τις δομές φιλοξενίας και να αναζητήσουν την τύχη τους. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν τίποτε άλλο στα χέρια τους, πέρα από ένα χαρτί ασύλου. Ξαφνικά σταμάτησε η οποιαδήποτε χρηματοδότηση και υποστήριξη. Επειδή δε, δεν υπάρχουν και πολιτικές ενσωμάτωσης, πέρα από τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα από τους αρμόδιους υπουργούς, κατέληξαν να μένουν στις πλατείες ως άστεγοι.
Σημειώνεται ότι για τους ανθρώπους αυτούς δεν υπήρξε η παραμικρή πρόνοια για έλεγχο στον κορονοϊό. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι υποχρεώθηκαν να μένουν στις πλατείες, χωρίς να μπορούν να πλυθούν, να υπάρχει χώρος για τις βασικές τους ανάγκες, αντιλαμβάνεται κάποιος πως είχαν γίνει υγειονομικές βόμβες.
Οι κάτοικοι των περιοχών άρχισαν να αντιδρούν. Η κυβέρνηση, αντιλαμβανόμενη ότι θα αρχίσει να έχει πρόβλημα, μέσα σε μια νύχτα, με πούλμαν της ΕΛ.ΑΣ., μάζεψε όλους αυτούς και τους γύρισε πάλι στις δομές φιλοξενίας. Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά οι άνθρωποι αυτοί μένουν στην ύπαιθρο, χωρίς προστασία από τη ζέστη ή τον καύσωνα. Χρησιμοποιούν τις τουαλέτες και τα ντους για το κοινό, με αποτέλεσμα αυτά να υπερλειτουργούν. Στις δομές, που ούτως ή άλλως είχαν πλεονάζοντα πληθυσμό, πλέον έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Και το σημαντικότερο; Χωρίς υγειονομικό πρωτόκολλο για τη λειτουργία των δομών φιλοξενίας. Επιπλέον, οι φιλοξενούμενοι μπορούν να κυκλοφορήσουν ελεύθερα έξω από τη δομή, οπουδήποτε. Ουδείς έλεγχος.
Για αυτούς που επέστρεψαν στις δομές φιλοξενίας, ΔΕΝ προβλεπόταν και δεν προβλέπεται φαγητό. Μετά από συζητήσεις και διαβουλεύσεις πέτυχαν να σιτίζονται ΜΟΝΟ όσοι ήταν ευάλωτοι. Οι υπόλοιποι χωρίς σίτιση!
Υγειονομικά πρωτόκολλα δεν υπάρχουν και για τους εργαζόμενους στις δομές φιλοξενίας. Οι εργαζόμενοι απευθύνθηκαν πολλές φορές στον ΕΟΔΥ και η απάντηση ήταν κατηγορηματική. Υγειονομικά πρωτόκολλα λειτουργίας για το προσωπικό ΔΕΝ υφίστανται! Τονίζεται ότι στις δομές φιλοξενίας εργάζονται υπάλληλοι του υπουργείου, καθαρίστριες, υπάλληλοι των Δήμων που ασχολούνται με τα κοινωφελή προγράμματα. Όλοι αυτοί είναι χωρίς προστασία…
Οι εργαζόμενοι μετά το πέρας του ωραρίου τους φεύγουν, κυκλοφορούν στην κοινωνία, επιστρέφουν σπίτι τους, μπορεί να συναντήσουν κάποιο φίλο, ή να πάνε σε ένα σούπερ μάρκετ. Ό,τι μέτρα λαμβάνουν τα λαμβάνουν για την προστασία τους, αποδεικνύοντας πως ατομική ευθύνη ΥΠΑΡΧΕΙ. Η ευθύνη της πολιτείας; Πού είναι; Γιατί δεν υπάρχουν υγειονομικά πρωτόκολλα λειτουργίας;
Με μάσκες και γάντια και αντισηπτικά δίνουν τη μάχη τους μέσα σε περιβάλλον εξαιρετικά σκληρό και επικίνδυνο. Γιατί ο ΕΟΔΥ τους έχει εγκαταλείψει στην τύχη τους;
Και βέβαια, ούτε λέξη για έλεγχο για τον κορονοϊό! Ούτε λέξη!
Κατόπιν όλων αυτών, εύκολα αντιλαμβάνεται κάποιος πως η Μόρια είναι αποτέλεσμα της ανυπαρξίας του κράτους.
Η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας κατέστησε τη χώρα αποθήκη ψυχών, με την υπογραφή των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Και βέβαια δεν προκαλεί απορία η αφωνία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Φυσική συνέπεια των πράξεων και παραλείψεών της. Και τα όποια κροκοδείλια δάκρυα χυθούν για το χαμό στη Μόρια, καλό είναι να σταματήσουν.
Πρέπει επιτέλους να γίνει αντιληπτό πως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν είναι λύση για το πρόβλημα. Η λύση είναι να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μετακινηθούν οι άνθρωποι αυτοί στην ηπειρωτική χώρα, να τους χορηγηθούν τα απαραίτητα έγραφα και να πάνε στις χώρες προορισμού τους, που τους περιμένουν οι δικοί τους άνθρωποι. Να κλείσουν όλα τα κέντρα φιλοξενίας, κλειστού ή ανοιχτού τύπου. Να σταματήσει αυτή η απάνθρωπη συμπεριφορά απέναντι σε αυτούς που τους επιβλήθηκε η εγκατάλειψη της πατρίδας τους.
Ας αποφασίσουμε να σταθούμε δίπλα στον Άνθρωπο, τώρα που το ρολόι της Ανθρωπιάς έφτασε στο μηδέν…
Γιάννης Αγγέλου Σχης (ΜΧ) εα ΜΒΑ, Μs’c
Πηγή:www.alt.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου