Βασίλης Μακρίδης
Εδώ και μέρες ήθελα να γράψω κάτι γύρω από την κλιμάκωση της κατάστασης στο Ντονμπάς, με την αποστολή βαρέος εξοπλισμού (ΝΑΤΟϊκής, επί το πλείστον, προέλευσης) από τον «επίσημο» ουκρανικό στρατό, με ταυτόχρονη επανενεργοποίηση των νεοναζιστικών «ταγμάτων θανάτου», τα οποία στην πρώτη φάση του εμφυλίου πολέμου στην περιοχή ήταν ιδιαίτερα «δραστήρια», κυρίως στο να χτυπούν άμαχο πληθυσμό στις δύο Λαϊκές Δημοκρατίες (Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ), όπως και στο να σφάζουν, να βιάζουν και να πλιατσικολογούν ακόμη και σε κατοικημένες περιοχές που ελέγχει το ουκρανικό χουντικό καθεστώς...
Ωστόσο αυτό που συμβαίνει στην ευρύτερη γεωπολιτική γειτονιά μας τις τελευταίες μέρες / εβδομάδες είναι κάτι πολύ ευρύτερο και συνιστά μια οργανωμένη και συντονισμένη προσπάθεια της «συλλογικής Δύσης» για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» με έναν από τους σημαντικότερους (αν όχι ΤΟΝ σημαντικότερο) γεωπολιτικούς της αντιπάλους, τη Ρωσία...
Την απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν (μετά από 6λεπτο λογύδριο-αναγγελία του ίδιου προς τα ΜΜΕ) να εκδιώξει από τις ΗΠΑ 8 Ρώσους διπλωματικούς υπαλλήλους υπό το πρόσχημα ότι ήταν μέλη των ρωσικών υπηρεσιών ασφάλειας και αναμείχθηκαν, δήθεν, ενεργά στην προσπάθεια «επηρεασμού» των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ ακολούθησε η σκληρή απάντηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δια στόματος του ίδιου του Υπουργού Εξωτερικών της, Σεργκέι Λαβρόβ.
Ωστόσο αυτό που συμβαίνει στην ευρύτερη γεωπολιτική γειτονιά μας τις τελευταίες μέρες / εβδομάδες είναι κάτι πολύ ευρύτερο και συνιστά μια οργανωμένη και συντονισμένη προσπάθεια της «συλλογικής Δύσης» για «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» με έναν από τους σημαντικότερους (αν όχι ΤΟΝ σημαντικότερο) γεωπολιτικούς της αντιπάλους, τη Ρωσία...
Την απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν (μετά από 6λεπτο λογύδριο-αναγγελία του ίδιου προς τα ΜΜΕ) να εκδιώξει από τις ΗΠΑ 8 Ρώσους διπλωματικούς υπαλλήλους υπό το πρόσχημα ότι ήταν μέλη των ρωσικών υπηρεσιών ασφάλειας και αναμείχθηκαν, δήθεν, ενεργά στην προσπάθεια «επηρεασμού» των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ ακολούθησε η σκληρή απάντηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δια στόματος του ίδιου του Υπουργού Εξωτερικών της, Σεργκέι Λαβρόβ.
Οι αντι-κυρώσεις της Ρωσίας έφεραν «συμμετρικό» χαρακτήρα και, σε μεγάλο βαθμό μπορούν χαρακτηριστούν ως επώδυνες για την πλευρά των ΗΠΑ. Σε 10 κρατικούς λειτουργούς των ΗΠΑ απαγορεύθηκε η είσοδος στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας - μεταξύ αυτών θα βρει κανείς και τον Τζον Μπόλτον, πρώην σύμβουλο για θέματα ασφαλείας επί προεδρίας Τραμπ, αλλά και τον διευθυντή της CIA Μπιλ Μπερνς. Απαγορεύθηκε, επίσης, οποιαδήποτε μετακίνηση των διπλωματικών υπαλλήλων των ΗΠΑ στη Ρωσία έξω από τα όρια της πόλης όπου εδρεύει η πρεσβεία ή προξενική αρχή όπου υπηρετούν (μέχρι τώρα ίσχυε το όριο των 25 μιλίων ή 40 χλμ μετά από ειδοποίηση των ρωσικών αρχών), ενώ λήφθηκαν και μια σειρά από άλλα μέτρα, κυρίως οικονομικού χαρακτήρα, τα οποία είναι σε θέση να κάνουν τις ΗΠΑ να «πονέσουν»...
Μετά την ανακοίνωση των αντίμετρων της ρωσικής πλευράς, ακολούθησε ένα «μπαράζ» υποστηρικτικών προς τις ΗΠΑ κινήσεων από χώρες-μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, από αυτές που χωρίς υπερβολή θα χαρακτηρίζονταν ως «λακέδες» των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Την αρχή έκανε η Πολωνία, η οποία χωρίς καμία πρότερη αφορμή αποφάσισε την απέλαση 3 υπαλλήλων της ρωσικής πρεσβείας στη Βαρσοβία. Η απάντηση της Ρωσίας ήταν να απελάσει... 5 διπλωματικούς υπαλλήλους της πολωνικής πρεσβείας στη Μόσχα και να απειλήσει με περαιτέρω κυρώσεις, εάν η εχθρική στάση της Πολωνίας έχει συνέχεια.
Ωστόσο αυτό που συνέβη στην Τσεχία, ήταν πραγματικά «άνω ποταμών»: η άλλοτε σύμμαχος της ΕΣΣΔ στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας αποφάσισε την απέλαση... 18 Ρώσων διπλωματικών υπαλλήλων με το πρόσχημα της «κατασκοπείας», φορτώνοντάς τους παράλληλα την ευθύνη για ένα συμβάν, για το οποίο ουδέποτε στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί η πλευρά της Ρωσίας. Ο λόγος γίνεται για μια έκρηξη το έτος 2014 (7 χρόνια πριν!) στην τσεχική πόλη Βρμπέτιτσε σε αποθήκη πυρομαχικών, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 2 ατόμων και τον τραυματισμό αρκετών ακόμη. Τότε ως υπεύθυνη για την τραγωδία είχε κατηγορηθεί η ιδιωτική εταιρεία που ενοικίαζε από τις τσεχικές Ένοπλες Δυνάμεις τον συγκεκριμένο χώρο. 7 χρόνια μετά οι αρχές της χώρας «ξέθαψαν» μια τελειωμένη υπόθεση, απλώς για να την εντάξουν στο πλαίσιο της καθολικής επίθεσης εναντίον της Ρωσίας σε γεωπολιτικό, γεωστρατηγικό και οικονομικό επίπεδο.
Η αντίδραση της ρωσικής πλευράς στις προκλήσεις της Τσεχίας ήταν, αρχικά, η επίσημη νότα διαμαρτυρίας προς το Υπουργείο Εξωτερικών της χώρας αυτής και, ακολούθως, η κλήση του πρεσβευτή της Δημοκρατίας της Τσεχίας στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας και η παράδοση σε αυτόν ενός καταλόγου με τα ονόματα 20 Τσέχων διπλωματικών υπαλλήλων που θεωρούνται, πλέον, «ανεπιθύμητα πρόσωπα» (personae non gratae) και οφείλουν να εγκαταλείψουν το ρωσικό έδαφος εντός 48 ωρών...
Το «κερασάκι στην τούρτα» στα γεγονότα των τελευταίων ημερών ήταν η ανακοίνωση από την Επιτροπή Κρατικής Ασφάλειας της Λευκορωσίας και η ταυτόχρονη ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας για την αποτροπή περιστατικού που είχε στόχο τη δημιουργία συνταγματικού πραξικοπήματος και την ανατροπή του Προέδρου Αλεξάντρ Λουκασένκο. Οι δύο υπηρεσίες παρουσίασαν με λεπτομέρειες και με οπτικοακουστικό υλικό την προσπάθεια αυτή, όπως και τα πρόσωπα τα οποία εμπλέκονται - μεταξύ αυτών και άτομα με διπλή, λευκορωσική και των ΗΠΑ, υπηκοότητα, όπως ο νομικός Γιούρι Ζενκόβιτς, που φέρεται ως ο «επικεφαλής» του γκρουπ των υποψήφιων πραξικοπηματιών. Για τις αρχές τόσο της Λευκορωσίας, όσο και της Ρωσίας, ο «αμερικανικός δάκτυλος» είναι κάτι παραπάνω από πασιφανής, την ώρα που οι ΗΠΑ κατηγορούν, αναπόδεικτα μέχρι σήμερα, εδώ και 5 χρόνια τη Ρωσία για δήθεν δική της «ανάμιξη στα εσωτερικά της αμερικανικής δημοκρατίας».
Η υπόθεση έχει, ασφαλώς, πολλά «επεισόδια» ακόμη και ο υποφαινόμενος θα συνεχίσει να παρακολουθεί τα γεγονότα και να σας τα μεταφέρει, φυσικά πάντα με το δικό του σχόλιο και την προσωπική του άποψη. Αυτό που θεωρώ προσωπικά ως γεγονός, είναι ότι την απόλυτη ευθύνη για την όξυνση της κατάστασης και την αναζήτηση «τελικής λύσης» απέναντι σε όλες τις «άβολες» χώρες (Ρωσία, Κίνα, Ιράν κ.ά.) τη φέρει η πλευρά της «συλλογικής Δύσης». Αφενός για να καλύψει επικοινωνιακά μια σειρά από δικές της παταγώδεις αποτυχίες (βλ, διαχείριση κρίσης λόγω CoViD-19, ανεπαρκής έως ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική, διαρκής αύξηση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων κοκ), αφετέρου για να εξουδετερώσει, εάν μπορέσει, οποιαδήποτε αμφισβήτηση και αντίσταση προς τη δική της αντίληψη περί παγκόσμιας τάξης. Η ευχή του γράφοντος, υπό αυτές τις συνθήκες, δεν θα μπορούσε παρά να είναι η πλήρης αποτυχία των σχεδίων της «συλλογικής Δύσης», κάτι που μπορεί προοπτικά να οδηγήσει σε διαδικασίες αποδέσμευσης και ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας από δεκάδες χώρες που στενάζουν κάτω από τον ζυγό της δυτικής-καπιταλιστικής «δημοκτατορίας» της εποχής μας...
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Μετά την ανακοίνωση των αντίμετρων της ρωσικής πλευράς, ακολούθησε ένα «μπαράζ» υποστηρικτικών προς τις ΗΠΑ κινήσεων από χώρες-μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, από αυτές που χωρίς υπερβολή θα χαρακτηρίζονταν ως «λακέδες» των ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Την αρχή έκανε η Πολωνία, η οποία χωρίς καμία πρότερη αφορμή αποφάσισε την απέλαση 3 υπαλλήλων της ρωσικής πρεσβείας στη Βαρσοβία. Η απάντηση της Ρωσίας ήταν να απελάσει... 5 διπλωματικούς υπαλλήλους της πολωνικής πρεσβείας στη Μόσχα και να απειλήσει με περαιτέρω κυρώσεις, εάν η εχθρική στάση της Πολωνίας έχει συνέχεια.
Ωστόσο αυτό που συνέβη στην Τσεχία, ήταν πραγματικά «άνω ποταμών»: η άλλοτε σύμμαχος της ΕΣΣΔ στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας αποφάσισε την απέλαση... 18 Ρώσων διπλωματικών υπαλλήλων με το πρόσχημα της «κατασκοπείας», φορτώνοντάς τους παράλληλα την ευθύνη για ένα συμβάν, για το οποίο ουδέποτε στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί η πλευρά της Ρωσίας. Ο λόγος γίνεται για μια έκρηξη το έτος 2014 (7 χρόνια πριν!) στην τσεχική πόλη Βρμπέτιτσε σε αποθήκη πυρομαχικών, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 2 ατόμων και τον τραυματισμό αρκετών ακόμη. Τότε ως υπεύθυνη για την τραγωδία είχε κατηγορηθεί η ιδιωτική εταιρεία που ενοικίαζε από τις τσεχικές Ένοπλες Δυνάμεις τον συγκεκριμένο χώρο. 7 χρόνια μετά οι αρχές της χώρας «ξέθαψαν» μια τελειωμένη υπόθεση, απλώς για να την εντάξουν στο πλαίσιο της καθολικής επίθεσης εναντίον της Ρωσίας σε γεωπολιτικό, γεωστρατηγικό και οικονομικό επίπεδο.
Η αντίδραση της ρωσικής πλευράς στις προκλήσεις της Τσεχίας ήταν, αρχικά, η επίσημη νότα διαμαρτυρίας προς το Υπουργείο Εξωτερικών της χώρας αυτής και, ακολούθως, η κλήση του πρεσβευτή της Δημοκρατίας της Τσεχίας στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας και η παράδοση σε αυτόν ενός καταλόγου με τα ονόματα 20 Τσέχων διπλωματικών υπαλλήλων που θεωρούνται, πλέον, «ανεπιθύμητα πρόσωπα» (personae non gratae) και οφείλουν να εγκαταλείψουν το ρωσικό έδαφος εντός 48 ωρών...
Το «κερασάκι στην τούρτα» στα γεγονότα των τελευταίων ημερών ήταν η ανακοίνωση από την Επιτροπή Κρατικής Ασφάλειας της Λευκορωσίας και η ταυτόχρονη ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας για την αποτροπή περιστατικού που είχε στόχο τη δημιουργία συνταγματικού πραξικοπήματος και την ανατροπή του Προέδρου Αλεξάντρ Λουκασένκο. Οι δύο υπηρεσίες παρουσίασαν με λεπτομέρειες και με οπτικοακουστικό υλικό την προσπάθεια αυτή, όπως και τα πρόσωπα τα οποία εμπλέκονται - μεταξύ αυτών και άτομα με διπλή, λευκορωσική και των ΗΠΑ, υπηκοότητα, όπως ο νομικός Γιούρι Ζενκόβιτς, που φέρεται ως ο «επικεφαλής» του γκρουπ των υποψήφιων πραξικοπηματιών. Για τις αρχές τόσο της Λευκορωσίας, όσο και της Ρωσίας, ο «αμερικανικός δάκτυλος» είναι κάτι παραπάνω από πασιφανής, την ώρα που οι ΗΠΑ κατηγορούν, αναπόδεικτα μέχρι σήμερα, εδώ και 5 χρόνια τη Ρωσία για δήθεν δική της «ανάμιξη στα εσωτερικά της αμερικανικής δημοκρατίας».
Η υπόθεση έχει, ασφαλώς, πολλά «επεισόδια» ακόμη και ο υποφαινόμενος θα συνεχίσει να παρακολουθεί τα γεγονότα και να σας τα μεταφέρει, φυσικά πάντα με το δικό του σχόλιο και την προσωπική του άποψη. Αυτό που θεωρώ προσωπικά ως γεγονός, είναι ότι την απόλυτη ευθύνη για την όξυνση της κατάστασης και την αναζήτηση «τελικής λύσης» απέναντι σε όλες τις «άβολες» χώρες (Ρωσία, Κίνα, Ιράν κ.ά.) τη φέρει η πλευρά της «συλλογικής Δύσης». Αφενός για να καλύψει επικοινωνιακά μια σειρά από δικές της παταγώδεις αποτυχίες (βλ, διαχείριση κρίσης λόγω CoViD-19, ανεπαρκής έως ανύπαρκτη κοινωνική πολιτική, διαρκής αύξηση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων κοκ), αφετέρου για να εξουδετερώσει, εάν μπορέσει, οποιαδήποτε αμφισβήτηση και αντίσταση προς τη δική της αντίληψη περί παγκόσμιας τάξης. Η ευχή του γράφοντος, υπό αυτές τις συνθήκες, δεν θα μπορούσε παρά να είναι η πλήρης αποτυχία των σχεδίων της «συλλογικής Δύσης», κάτι που μπορεί προοπτικά να οδηγήσει σε διαδικασίες αποδέσμευσης και ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας από δεκάδες χώρες που στενάζουν κάτω από τον ζυγό της δυτικής-καπιταλιστικής «δημοκτατορίας» της εποχής μας...
Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου