Η πυρά κατακαίει χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων ασταμάτητα σε όλη τη χώρα με διαρκείς αναζοπυρώσεις και ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού.
Η γυναίκα βρίσκεται σε πρώτο πλάνο, τόσο λόγω των γυναικοκτονιών που συντελούνται με τρομακτική "συνέπεια" κάθε μήνα, όσο και λόγω των γυναικών που πήραν τις μάνικες και τα μικρόφωνα και πρωταγωνίστησαν στο μέτωπο των πυρκαγιών.
Τέλος, από τη θάλασσα έφυγαν οι πυρόπληκτοι σαν άλλοι πρόσφυγες και στη θάλασσα για ολιγόμηνες διακοπές βρίσκεται όλο το καλοκαίρι ο πρωθυπουργός, με μικρά χαριτωμένα τηλεοπτικά διαλείμματα.
Το πυρ
Ανεξέλεγκτες, ανελέητες, ασταμάτητες πυρκαγιές κατακαίουν ακόμα και σήμερα τη χώρα. Η Εύβοια "διχοτομήθηκε", η Αττική συνεχίζει να αφαιρεί από τον κατάλογο στρέμματα από τα ελάχιστα δάση που της έχουν απομείνει, Ηλεία, Αρκαδία και Μεσσηνία μετρούν πληγές. Και οι μπόλικες θεωρίες συνωμοσίας, ως αγαπημένο χόμπι των Ελλήνων, καλά κρατούν.
Ο κρατικός μηχανισμός ο οποίος κρίθηκε άκρως ανεπαρκής, επιμένει να ψέγει αποκλειστικά την κλιματική αλλαγή για τις καταστροφές. Να υπενθυμήσουμε, ωστόσο, ότι η κλιματική αλλαγή δεν ήρθε στη χώρα έκτακτως να μας επισκεφτεί, να μας ευχηθεί για τον Δεκαπενταύγουστο, ως άλλη θεία απ’ το χωριό, και να φύγει. Είναι ένα φαινόμενο το οποίο συντελείται εδώ και πολλές δεκαετίες, έχει ήδη αρχίσει να αποκαλείται στο εξωτερικό «κλιματική απειλή» ή «κλιματική κρίση» και τα κράτη όφειλαν εδώ και τριάντα χρόνια να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα.
Οι νοικοκυραίοι ψέγουν τους αλλοδαπούς, φυσικά, οι οποίοι έφυγαν από τις πατρίδες τους, βρέθηκαν στην Ελλάδα, έχοντας ως αποστολή από τις παγκόσμιες δυνάμεις να κατακάψουν τη χώρα που είναι το λίκνο του πολιτισμού. Κλασσικό σενάριο, χιλιοπαιγμένο. Βαριέμαι.
Οι πολίτες ψέγουν την κυβέρνηση, αόρατους εχθρούς εμπρηστές, επενδυτές, γκαζάκια που ξεθάβουν σε κάθε γωνία, μέλλουσες ανεμογεννήτριες, τους ανέμους, τη μοίρα.
Αλλά τι να κάνουν και αυτοί; Όλα τα δίκαια είναι με το μέρος τους. Έχασαν το βιός τους, τις περιουσίες τους... τη ζωή τους.
Τους ζήτησαν να εκκενώσουν τα χωριά τους και την επόμενη μέρα έβγαιναν "ειδικοί" στα κανάλια και διατράνωναν ότι «αν καθόσασταν θα τα σώζατε».
Τι να πιστέψουν αυτοί οι άνθρωποι και τι όχι; Ποιος ευθύνεται πραγματικά για όλα αυτά τα ταυτόχρονα μέτωπα;
Άμεσα από τις πυρκαγιές, υπήρξαν δύο θύματα, ένας εθελοντής πυροσβέστης, όσο και ένας χειριστής μπουλντόζας που έπεσε σε γκρεμό την ώρα που δούλευε στην ευρύτερη περιοχή της πυρκαγιάς στην φωκίδα. Τα μέσα επιμένουν να λένε πως δεν υπήρχαν θύματα. Χάθηκαν όμως δύο ανθρώπινες ζωές.
Μακροπρόθεσμα, όμως, κανείς δεν έχει υπολογίσει τις ζωές που θα χαθούν. Αναπνευστικά προβλήματα, καρκίνος, απουσία οξυγόνου, θα αποφέρουν πολλούς θανάτους στη χώρα που έχασε περί το 12% των δασικών της εκτάσεων.
Η γυνή
Οι γυναικοκτονίες αυτό το καλοκαίρι αυξήθηκαν σε τρομακτικό βαθμό.
Στα Γλυκά Νερά Αττικής, στη Δάφνη Αττικής, στην Αγιά Λάρισας, στον Πάνορμο Ρεθύμνης, στη Φολέγανδρο Κυκλάδων, στη Μακρυνίτσα Μαγνησίας, στην Αγία Βαρβάρα Αττικής, γυναίκες έχασαν τη ζωή τους από τους συντρόφους τους σε στιγμές έξαρσης ζήλιας, κτητικότητας, πατριαρχίας.
Πέραν του γνωστού πιλότου, όλοι οι δράστες παραδόθηκαν, έχυσαν κροκοδείλια δάκρυα και κατά το Μπαλάσκαν Ευαγγέλιον περιμένουν να δικαστούν.
Η κοινωνία αρχίζει να ξυπνά, οι φωνές πληθαίνουν, οι γυναίκες αρχίζουν και μιλούν. Οι θύτες, παρ’ όλα ταύτα, δε σταματούν. Υπάρχει δρόμος ακόμα να διανύσει αυτή η κοινωνία.
Οι γυναίκες, όμως, ξεχώρισαν και για τη δυναμική τους στη μάχη των πυρκαγιών. Έδειξαν την τεράστια δυναμική τους, τόσο στην κατάσβεση των πυρκαγιών ως εθελόντριες, όσο και στη συγκέντρωση βοήθειας για τους πληγέντες.
Δύσκολα ξεχνάς την εικόνα της Κατερίνας Ιωαννίδου, της εθελόντριας πυροσβέστριας με τη μάνικα, να σβήνει τη φωτιά, εύκολα ξεχνάς εκφράσεις τύπου «πρώτα τα γυναικόπαιδα».
Ίσως αυτά συνέβαιναν σε κάθε πυρκαγιά και ποτέ δεν προβάλλονταν από τα ΜΜΕ. Ίσως προβάλλονται τώρα λόγω «μόδας». Δεν πειράζει. Ακόμη και τώρα είναι σημαντικό να προβάλλεται η δύναμη του γυναικείου φύλου.
Τέλος, για ακόμη μια φορά πρωταγωνίστησαν στις πυρκαγές και οι γυναίκες δημοσιογράφοι κάτι που συχνά συνέβαινε στο παρελθόν. Μόνο που φέτος είναι άξιες αναφοράς η Ελευθερία Σπυράκη που δέχθηκε οπαδική επίθεση κατά τη διάρκεια ρεπορτάζ (αν είναι δυνατόν), η Μαρίνα Δεμερτζιάν που έκανε ρεπορτάζ κρατώντας ένα γατάκι που έσωσε, η Γεωργία Γαραντζιώτη που άφησε το μικρόφωνο για να πιάσει τη μάνικα και η Ευλαμπία Ρέβη, φυσικά, που κατέρρευσε ψυχολογικά προσπαθώντας να βοηθήσει έναν πυρόπληκτο ηλικιωμένο στην Εύβοια. Υπάρχουν και αυτές οι δημοσιογράφοι και αυτές είναι οι πραγματικές δημοσιογράφοι, γιατί είναι και άνθρωποι. Μην τις μπερδεύετε με τις χτενισμένες κομματικές κυρίες στα πλατώ που κρίνουν ζώντας και νεκρούς.
Η θάλασσα
Έχασαν τα σπίτια τους και τη ζωή τους. Οι δρόμοι έκλεισαν. Με ένα σάκο πράγματα πήραν το δρόμο της διαφυγής. Αυτός ήταν μέσω θαλάσσης. Πολλοί το έκαναν με το ζόρι. Πλήρωσαν και εισιτήριο (το υπουργείο απαγόρευσε τα εισιτήρια αφού είχαν τελειώσει οι μεταφορές των πυρόπληκτων). Ξαπλωμένοι στα ferry boats και από πίσω η φωτιά. Εικόνες θλιβερές και απόκοσμες.
Αντί να εορταστούν τα 200 χρόνια ελευθερίας, επαναφέραμε μετά από 100 χρόνια τη μικρασιατική καταστροφή.
Για να τελειώσει ευχάριστα ο θλιβερός αυτός απολογισμός, να περάσουμε και στα νέα της σόου μπιζ. Στη θάλασσα και τις παραλίες της χώρας πέρασε σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο και ο πρωθυπουργός αυτό το καλοκαίρι. Με κάποια βαρύγδουπα τουιτς από τις ξαπλώστρες έδωσαν το «παρών» στις πυρκαγιές και συνέχισαν τα μπάνια τους.
Το επικοινωνιακό επιτελείο του πρωθυπουργού, μετά τις παταγώδεις αποτυχίες των διαγγελμάτων της λοκντάουν εποχής, τον συμβούλευσε να διακόψει λίγο τις διακοπές του, ώστε να κάνει νέο διάγγελμα μαυρισμένος για τις φωτιές και συνέντευξη τύπου με χαμόγελα.
Τις πολύμηνες διακοπές του διέκοψε, δυστυχώς, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος υποστηρίζει ότι έσβηνε φωτιές και ο οποίος θυμήθηκε ότι έχει υπουργείο λόγω του προβλήματος υγείας του Υφυπουργου Πολιτικής Προστασίας Νίκου Χαρδαλιά (ας μας εξηγήσει κάποιος φιλόλογος τη διαφορά του «Προστασίας του Πολίτη» και «Πολιτικής Προστασίας» γιατί εγώ δεν καταλαβαίνω).
Η Λίνα Μενδώνη, από την άλλη, που διατυμπάνιζε τη δημιουργίας ενός υπέρτατου luxury μουσείου resort στα πρώην ανάκτορα Τατΐου, τώρα που κάηκε το μισό και μαζί και ένα κοντέινερ κειμήλια, μας ενημέρωσε έτσι απλά ότι δεν ήταν και μεγάλης αξίας και συνέχισε τις διακοπές της.
Υπόσχονται όλοι πως όταν επιστρέψουν από τις διακοπές τους θα αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του και σας εύχονται κατά το λαΐκό έθιμο «Καλό Αποκαλόκαιρο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου