Κώστας Γκιώνης
Τις τελευταίες χρονιές γινόμαστε μάρτυρες μιας επαναλαμβανόμενης γελοιότητας, με το αν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο η όχι, εννοώντας αν υπήρχαν νεκροί εντός του Πολυτεχνείου, λες και ο νεκρός είναι διαφορετικός εντός του αυλόγυρου και διαφορετικός στην Μάρνης, στην Ομόνοια η την Πατησίων, αλλά τι μπορεί να πει κανείς, άβυσσος το μυαλό του μαλάκα!
Μιλάνε για το πόρισμα Τσεβά, παρακάμπτοντας τους 24 καταγεγραμμένους νεκρούς και τους 1103 πιστοποιημένους τραυματίες από νοσοκομειακές πηγές, λες και δεν πιάνονται, βέβαια, είναι οι ίδιοι οι οποίοι αμφισβητούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί, τα εκατομμύρια των εκτελεσθέντων Εβραίων, των ομοφυλοφίλων, των Αμέα, των κομμουνιστών, των Ρομά και οποιουδήποτε εξασθενημένου από τους ομήρους εργάτες πού δεν ήταν ικανός να αντέξει τους εξουθενωτικούς ρυθμούς εργασίας στις εταιρείες τους-κολαστήρια!
Είναι αυτοί οι αντισυστημικοί νεάτερνταλ, το παρακράτος, πού διαιώνισε τόσα χρόνια το συντηρητισμό, είτε ως συνέταιρος, είτε ως δεκανίκι, είτε δρώντας μέσα από τις σκουληκότρυπες τους, έκαναν πάντα τη βρώμικη δουλειά του συστήματος.
Οι νεκροί του Πολυτεχνείου, δεν περιμένουν καμία δικαίωση από αυτούς πού έχουν τα χέρια τους βαμμένα με το αίμα τους, ούτε φυσικά από τους νοσταλγούς τους, δεν θέλουν καν δικαίωση από κανένα, δεν θυσιάστηκαν για να τους κάνουν μαρμάρινες προτομές, ούτε να τους εναποθέτουν λουλούδια, το έκαναν γιατί δεν άντεχαν να ζουν γονατιστοί, δεν άντεχαν να νοιώθουν ότι κάποιο γουρλωμένο μάτι παρακολουθεί και τον ήχο της ανάσας τους, δεν άντεχαν ότι κάποιοι αμόρφωτοι ελληνίζοντες γάιδαροι θα τους καθόριζαν, τι μουσική θα ακούσουν, τι βιβλία θα διαβάσουν, ακόμα και το τι θα έχουν μέσα στο κεφάλι τους.
Είναι αυτοί πού βαυκαλίζονται τα εθνικοπατριωτικά τους αισθήματα, και ταυτοχρόνως τονίζουν ότι ήταν οι ηττημένοι του πολέμου, δηλαδή μέ τους Γερμανούς, εκτοξεύοντας απειλές στον οποιοδήποτε δεν είναι σαν αυτούς, μιλούν με άναρθρες κραυγές, επιδεικνύουν τα μπράτσα τους ως συμπλήρωμα της απουσίας εγκεφαλικών κυττάρων.
Βέβαια αυτοί είναι αυτό πού δείχνουν, λένε τη δικιά τους «αλήθεια», αυτοί πού ενστερνίζονται, όμως αυτή την «αλήθεια», δεν μπορεί πλέον να λέμε ότι παραπλανήθηκαν, είναι ίδιοι, ταυτίζονται μαζί τους, οι απόγονοι αυτών μερικά χρόνια αργότερα θα λένε ότι κανένα τανκς δεν έπεσε στη πύλη, ο Μάλιος, ο Μπάμπαλης, ο Πέτρου, ο Χατζηζήσης, ο Θεοφιλογιαννάκος, ήταν ιερομάρτυρες, πού κάποια καθάρματα τους κακολογούσαν κατ' εντολή των μπολσεβίκων, για να ρίξουν την εθνοσωτήρια επανάσταση και να χαθεί η μισή Κύπρος.
Πως μπορείς να αντιπαρατεθείς με αυτούς, αφού στο τέλος θα ηττηθείς, είναι γνωστό άλλωστε ότι η βλακεία είναι αήττητη!
Κώστας Γκιώνης: Σχετικά με τον συντάκτη
Τις τελευταίες χρονιές γινόμαστε μάρτυρες μιας επαναλαμβανόμενης γελοιότητας, με το αν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο η όχι, εννοώντας αν υπήρχαν νεκροί εντός του Πολυτεχνείου, λες και ο νεκρός είναι διαφορετικός εντός του αυλόγυρου και διαφορετικός στην Μάρνης, στην Ομόνοια η την Πατησίων, αλλά τι μπορεί να πει κανείς, άβυσσος το μυαλό του μαλάκα!
Μιλάνε για το πόρισμα Τσεβά, παρακάμπτοντας τους 24 καταγεγραμμένους νεκρούς και τους 1103 πιστοποιημένους τραυματίες από νοσοκομειακές πηγές, λες και δεν πιάνονται, βέβαια, είναι οι ίδιοι οι οποίοι αμφισβητούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί, τα εκατομμύρια των εκτελεσθέντων Εβραίων, των ομοφυλοφίλων, των Αμέα, των κομμουνιστών, των Ρομά και οποιουδήποτε εξασθενημένου από τους ομήρους εργάτες πού δεν ήταν ικανός να αντέξει τους εξουθενωτικούς ρυθμούς εργασίας στις εταιρείες τους-κολαστήρια!
Είναι αυτοί οι αντισυστημικοί νεάτερνταλ, το παρακράτος, πού διαιώνισε τόσα χρόνια το συντηρητισμό, είτε ως συνέταιρος, είτε ως δεκανίκι, είτε δρώντας μέσα από τις σκουληκότρυπες τους, έκαναν πάντα τη βρώμικη δουλειά του συστήματος.
Οι νεκροί του Πολυτεχνείου, δεν περιμένουν καμία δικαίωση από αυτούς πού έχουν τα χέρια τους βαμμένα με το αίμα τους, ούτε φυσικά από τους νοσταλγούς τους, δεν θέλουν καν δικαίωση από κανένα, δεν θυσιάστηκαν για να τους κάνουν μαρμάρινες προτομές, ούτε να τους εναποθέτουν λουλούδια, το έκαναν γιατί δεν άντεχαν να ζουν γονατιστοί, δεν άντεχαν να νοιώθουν ότι κάποιο γουρλωμένο μάτι παρακολουθεί και τον ήχο της ανάσας τους, δεν άντεχαν ότι κάποιοι αμόρφωτοι ελληνίζοντες γάιδαροι θα τους καθόριζαν, τι μουσική θα ακούσουν, τι βιβλία θα διαβάσουν, ακόμα και το τι θα έχουν μέσα στο κεφάλι τους.
Είναι αυτοί πού βαυκαλίζονται τα εθνικοπατριωτικά τους αισθήματα, και ταυτοχρόνως τονίζουν ότι ήταν οι ηττημένοι του πολέμου, δηλαδή μέ τους Γερμανούς, εκτοξεύοντας απειλές στον οποιοδήποτε δεν είναι σαν αυτούς, μιλούν με άναρθρες κραυγές, επιδεικνύουν τα μπράτσα τους ως συμπλήρωμα της απουσίας εγκεφαλικών κυττάρων.
Βέβαια αυτοί είναι αυτό πού δείχνουν, λένε τη δικιά τους «αλήθεια», αυτοί πού ενστερνίζονται, όμως αυτή την «αλήθεια», δεν μπορεί πλέον να λέμε ότι παραπλανήθηκαν, είναι ίδιοι, ταυτίζονται μαζί τους, οι απόγονοι αυτών μερικά χρόνια αργότερα θα λένε ότι κανένα τανκς δεν έπεσε στη πύλη, ο Μάλιος, ο Μπάμπαλης, ο Πέτρου, ο Χατζηζήσης, ο Θεοφιλογιαννάκος, ήταν ιερομάρτυρες, πού κάποια καθάρματα τους κακολογούσαν κατ' εντολή των μπολσεβίκων, για να ρίξουν την εθνοσωτήρια επανάσταση και να χαθεί η μισή Κύπρος.
Πως μπορείς να αντιπαρατεθείς με αυτούς, αφού στο τέλος θα ηττηθείς, είναι γνωστό άλλωστε ότι η βλακεία είναι αήττητη!
Κώστας Γκιώνης: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου