Γιάννης Περάκης
Γυρίζεις στο σπίτι σου κουρασμένος απο το τρέξιμο της ημέρας. Ανοίγεις το laptop για να ξεφύγεις και να γεμίσεις τις μπαταρίες. Διαβάζεις ειδήσεις και συμβάντα. Κάποια στιγμή το μάτι σου πέφτει σε κάτι. Αυτό το κάτι είναι η αφορμή να αρχίσεις να σκέφτεσαι. Στά νιάτα σου σε κατηγορούσαν ως δογματικό. Μπορεί να ήσουν μπορεί και όχι. Τα έδινες όμως όλα. Χωρίς ιδιοτέλεια. Αυτά έκοβε η γκλάβα σου και αυτά στα νιάτα σου έπραττες. Μεγαλώνεις «βάζεις νερό στο κρασί σου», άλλοι σου λένε μεγάλωσες και μυαλό δεν έβαλες και άλλοι μεγάλωσες και συμβιβάστηκες. Συνέρχεσαι απο την ονειροπόληση γιατί αυτό το κάτι είναι ακόμα εκεί. Είναι η είδηση που σου έδωσε την αφορμή να τα σκεφτείς. Πήραν την πρώτη κατοικία 78χρονης που ζει με αγροτική σύνταξη 320 ευρώ. Ο γιος της 78χρονης περιγράφει πως η μητέρα του ζει σε ακραία φτώχεια με κομμένο ρεύμα και με μία πενιχρή αγροτική σύνταξη, ενώ νοσηλεύεται μετά από πρόσφατο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Το σπίτι της ηλικιωμένης, που είναι πρώτη και μόνη κατοικία, 60 τ.μ., εκπλειστηριάστηκε από τράπεζα στην τιμή των 20.000 ευρώ, καθώς η ίδια είχε μπει εγγυήτρια σε επαγγελματικό δάνειο του γιου της, ο οποίος χρεοκόπησε λόγω της κρίσης. 20.000,00 ευρώ η αξία μια ζωής και δώρα τα όνειρα και οι στερήσεις αυτών που το έφτιαξαν.
Δεν προλαβαίνεις να συνέλθεις. Καπάκι σου έρχεται η άλλη κατραπακιά. Χτες το μεσημέρι η αστυνομία της Θεσσαλονίκης συνέλαβε μια 90χρονη γυναίκα επειδή πουλούσε τις πλεκτές παντόφλες που φτιάχνουν συνήθως οι παλιές Πόντιες. Λές δεν γίνεται ρε παιδιά. Τα όργανα της «τάξης» για να εκτελέσουν με τον συνήθη υπερβάλλοντα ζήλο (στους φτωχούς και στους κατατρεγμένους όμως) οδήγησαν την 90χρονη με περιπολικό στο οποίο επέβαιναν τρεις αστυνομικοί (για να μην «δραπετεύσει» η 90χρονη;) στο αστυνομικό τμήμα. Της πήραν αποτυπώματα, της φέρθηκε σκιαιότατα το όργανο λέγοντάς της «Είσαι η δεύτερη που το κάνει αυτό κάποιο στα 15 χρόνια μου (υπηρεσίας)», και συνεχίζει «θέλω να ειναι χαλαρά τα χέρια σου... ε ρε π@#$η δεν το πιστεύω... μη το κάνεις αυτό σου είπα» και την προσήγαγανστο Μέγαρο της Κεντρικής Αστυνομικής Διεύθυνσης προκειμένου να ακολουθηθούν τα «νόμιμα» (τα νόμιμα τρομάρα τους οι αγράμματοι και οι αστοιχείωτοι). Για 12 ώρες η 90χρονη να είναι κρατούμενη και νηστική και με ένα μόνο ποτήρι νερό!
Αλήθεια τι θα περίμενε κάποιος απο μια ομάδα εργαζομένων, που το συνδικαλιστικό της η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολική Αττικής, βραβεύει την κ. Αντζελα Δημητρίουγια «το ήθος και την προσφορά της στην ελληνική μουσική σκηνή».
Για την 90χρονη, δεύτερη φορά εξορία, την δεύτερη, στην πατρίδα σου.
Αυτοί είναι οι καταραμένοι.
Το έχει η μέρα σου, τρίτο επισόδιο. Παθαίνεις σοκ με τον ταξιτζή που χαμογελαστός περιγράφει πώς έδιωξε την ετοιμοθάνατη απ’ το ταξί του! Δεν είναι δυνατόν μονολογείς η επανάληψη της ίδιας ιστορίας με τους βασανιστές της χούντας. Στο σπίτι τους καλοί «οικογενειάρχες» και στην υπηρεσία βασανιστές. Ακριβώς η ίδια νοοτροπία του ελληναρά.
Εμείς που απολαμβάνουμε το σπίτι μας, τους δικούς μας τις παρέες μας, απλώς κοιτάμε αποσβολωμένοι και ακίνητοι; Αυτοί είμαστε εμείς, οι βολεμένοι.
Δεν είμαστε όμως μόνο εμείς. Υπάρχουν και οι άλλοι, το επίσημο κράτος.
Το υπουργείο «Δικαιοσύνης» και το «Προστασίας του Πολίτη». Αλήθεια οι ονομασίες αυτών των υπουργείων φαντάζουν σ΄αυτές τις περιπτώσεις, γελοίες και τραγικές. Εάν δεν ανακοπεί άμεσα η κατάσχεση του σπιτιού της 78χρονης, η δημόσια συγνώμη για την συμπεριφορά στην 90χρονη η πειθαρχική δίωξη των οργάνων της «τάξης» και η ποινική δίωξη του ταξιτζή με την άρση της άδειας του ταξί του, τότε σ’ αυτά τα υπουργεία υπάρχουν μόνο γλάστρες και μαιντανοί.
Τότε όντως αυτοί είναι οι ξεφτιλισμένοι.
Πηγή: sxedio-b.gr
Γιάννης Περάκης: Σχετικά με το Συντάκτη
Γυρίζεις στο σπίτι σου κουρασμένος απο το τρέξιμο της ημέρας. Ανοίγεις το laptop για να ξεφύγεις και να γεμίσεις τις μπαταρίες. Διαβάζεις ειδήσεις και συμβάντα. Κάποια στιγμή το μάτι σου πέφτει σε κάτι. Αυτό το κάτι είναι η αφορμή να αρχίσεις να σκέφτεσαι. Στά νιάτα σου σε κατηγορούσαν ως δογματικό. Μπορεί να ήσουν μπορεί και όχι. Τα έδινες όμως όλα. Χωρίς ιδιοτέλεια. Αυτά έκοβε η γκλάβα σου και αυτά στα νιάτα σου έπραττες. Μεγαλώνεις «βάζεις νερό στο κρασί σου», άλλοι σου λένε μεγάλωσες και μυαλό δεν έβαλες και άλλοι μεγάλωσες και συμβιβάστηκες. Συνέρχεσαι απο την ονειροπόληση γιατί αυτό το κάτι είναι ακόμα εκεί. Είναι η είδηση που σου έδωσε την αφορμή να τα σκεφτείς. Πήραν την πρώτη κατοικία 78χρονης που ζει με αγροτική σύνταξη 320 ευρώ. Ο γιος της 78χρονης περιγράφει πως η μητέρα του ζει σε ακραία φτώχεια με κομμένο ρεύμα και με μία πενιχρή αγροτική σύνταξη, ενώ νοσηλεύεται μετά από πρόσφατο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Το σπίτι της ηλικιωμένης, που είναι πρώτη και μόνη κατοικία, 60 τ.μ., εκπλειστηριάστηκε από τράπεζα στην τιμή των 20.000 ευρώ, καθώς η ίδια είχε μπει εγγυήτρια σε επαγγελματικό δάνειο του γιου της, ο οποίος χρεοκόπησε λόγω της κρίσης. 20.000,00 ευρώ η αξία μια ζωής και δώρα τα όνειρα και οι στερήσεις αυτών που το έφτιαξαν.
Δεν προλαβαίνεις να συνέλθεις. Καπάκι σου έρχεται η άλλη κατραπακιά. Χτες το μεσημέρι η αστυνομία της Θεσσαλονίκης συνέλαβε μια 90χρονη γυναίκα επειδή πουλούσε τις πλεκτές παντόφλες που φτιάχνουν συνήθως οι παλιές Πόντιες. Λές δεν γίνεται ρε παιδιά. Τα όργανα της «τάξης» για να εκτελέσουν με τον συνήθη υπερβάλλοντα ζήλο (στους φτωχούς και στους κατατρεγμένους όμως) οδήγησαν την 90χρονη με περιπολικό στο οποίο επέβαιναν τρεις αστυνομικοί (για να μην «δραπετεύσει» η 90χρονη;) στο αστυνομικό τμήμα. Της πήραν αποτυπώματα, της φέρθηκε σκιαιότατα το όργανο λέγοντάς της «Είσαι η δεύτερη που το κάνει αυτό κάποιο στα 15 χρόνια μου (υπηρεσίας)», και συνεχίζει «θέλω να ειναι χαλαρά τα χέρια σου... ε ρε π@#$η δεν το πιστεύω... μη το κάνεις αυτό σου είπα» και την προσήγαγανστο Μέγαρο της Κεντρικής Αστυνομικής Διεύθυνσης προκειμένου να ακολουθηθούν τα «νόμιμα» (τα νόμιμα τρομάρα τους οι αγράμματοι και οι αστοιχείωτοι). Για 12 ώρες η 90χρονη να είναι κρατούμενη και νηστική και με ένα μόνο ποτήρι νερό!
Αλήθεια τι θα περίμενε κάποιος απο μια ομάδα εργαζομένων, που το συνδικαλιστικό της η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολική Αττικής, βραβεύει την κ. Αντζελα Δημητρίουγια «το ήθος και την προσφορά της στην ελληνική μουσική σκηνή».
Για την 90χρονη, δεύτερη φορά εξορία, την δεύτερη, στην πατρίδα σου.
Αυτοί είναι οι καταραμένοι.
Το έχει η μέρα σου, τρίτο επισόδιο. Παθαίνεις σοκ με τον ταξιτζή που χαμογελαστός περιγράφει πώς έδιωξε την ετοιμοθάνατη απ’ το ταξί του! Δεν είναι δυνατόν μονολογείς η επανάληψη της ίδιας ιστορίας με τους βασανιστές της χούντας. Στο σπίτι τους καλοί «οικογενειάρχες» και στην υπηρεσία βασανιστές. Ακριβώς η ίδια νοοτροπία του ελληναρά.
Εμείς που απολαμβάνουμε το σπίτι μας, τους δικούς μας τις παρέες μας, απλώς κοιτάμε αποσβολωμένοι και ακίνητοι; Αυτοί είμαστε εμείς, οι βολεμένοι.
Δεν είμαστε όμως μόνο εμείς. Υπάρχουν και οι άλλοι, το επίσημο κράτος.
Το υπουργείο «Δικαιοσύνης» και το «Προστασίας του Πολίτη». Αλήθεια οι ονομασίες αυτών των υπουργείων φαντάζουν σ΄αυτές τις περιπτώσεις, γελοίες και τραγικές. Εάν δεν ανακοπεί άμεσα η κατάσχεση του σπιτιού της 78χρονης, η δημόσια συγνώμη για την συμπεριφορά στην 90χρονη η πειθαρχική δίωξη των οργάνων της «τάξης» και η ποινική δίωξη του ταξιτζή με την άρση της άδειας του ταξί του, τότε σ’ αυτά τα υπουργεία υπάρχουν μόνο γλάστρες και μαιντανοί.
Τότε όντως αυτοί είναι οι ξεφτιλισμένοι.
Πηγή: sxedio-b.gr
Γιάννης Περάκης: Σχετικά με το Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου