Kostas Vostantzoglou
Παρατηρούσα προσεκτικά από το πρωί στην τηλεόραση τις αλλεπάλληλες δασικές πυρκαγιές που κατατρώνε δέντρα και περιουσίες στο σύνολο της επικράτειας και ευτυχώς μέχρι στιγμής -γιατί δεν θα άντεχα δεύτερο Μάτι, δεν έχουν αγγίξει ανθρώπους- και σκεφτόμουνα εργωδώς τρόπους να αποφευχθούν παρόμοιες καταστροφές στο μέλλον.
Η λύσις είναι απλή και απορώ πως δεν την σκέφτηκε κανένας. Το παράδειγμα είναι μπρος στα μάτια μας και εμείς δεν το βλέπουμε, όπως δεν είδαν την ιδανική θέση για οικισμό οι πρώτοι αποικιστές των Δαρδανελίων και έχτισαν τις λασποκαλύβες τους απέναντι ακριβώς από την θέση της Κωνσταντινούπολης που πρόκοψε ενώ αυτοί τα σκάτωσαν.
Ιδού λοιπόν! Γιατί η Αθήνα δεν έχει δασικές πυρκαγιές; Γιατί δεν έχει δάση. Για να μην καίγονται κύριοι ανεξέλεγκτα τα δάση μας, θα πρέπει να τα κάψουμε ΟΛΑ ελεγχόμενα. Δεν πρέπει να αφήνουμε τις πυρκαγιές στην ιδιωτική πρωτοβουλία, στους κακοσυντηρημένους πυλώνες της ΔΕΗ, τις ανεμογεννήτριες, τους παππούδες που ξέχασαν να πάρουν τα ληγμένα φάρμακά τους και καίνε ξερόχορτα με ανέμους 12 Μποφώρ, και τους οικοπεδοφάγους. Αυτά είναι ερασιτεχνισμοί. Εμείς διαθέτουμε επιτελικό κράτος, όθεν αυτό πρέπει να επέμβει δραστικά για να γίνουν σωστά και οργανωμένα τα πράγματα όπως είθισται στην μαμά Ελλάς όπου Ελλάς σημαίνει γαλλιστί αλλοίμονον.
Αφού κάψουμε τα πάντα όλα και δεν έχουμε αέρα να ανασάνουμε και νερό να πιούμε, θα χτίσουμε στην θέση των δασών ωραιότατες πολυκατοικίες - στρατώνες σαν αυτές που υπάρχουν στην Αθήνα. Όπου υπάρχει χώμα, θα το ασφαλτοστρώσουμε για να μην ξεπροβάλλει αυθάδικα υποψία χλόης. Όταν ολοκληρωθεί το έργο, όλη η Ελλάδα απ' άκρη σ' άκρη θα είναι μια τεράστια Αθήνα, μασίφ από μπετόν και άσφαλτο, θα τονωθεί ο τουρισμός που είναι η βαριά μας βιομηχανία, διότι όλοι θα θέλουν να επισκεφθούν το κράτος - τέρας, οι κάτοικοι θα κατοικούν στον λόχο τους, στο τάγμα τους, στο σύνταγμά τους, στην μεραρχία τους κλπ. και δεν θα υπάρχει κίνδυνος δασικών πυρκαγιών.
Δεν θα υπάρχει στρατηγός άνεμος να τον κατηγορήσουμε, δεν θα υπάρχουν κουκουνάρες που εκσφενδονίζονται και μεταφέρουν τις φλόγες, δεν θα υπάρχει ολιγωρία των αρχών, πρωθυπουργοί δεν θα διακόπτουν τις διακοπές τους στα Χανιά για να συντονίσουν τους ασυντόνιστους επαγγελματίες που σβήνουν φωτιές, η κρατική μηχανή δεν θα κινητοποιείται κάθε τρεις και δύο, (πράγμα που κοστίζει) κι όλα θα κυλάνε ήσυχα, ρουτινιέρικα και οργανωμένα στρατιωτικά, οπότε θα πεθαίνουμε κατευχαριστημένοι από διάφορες άλλες αιτίες κι όχι από εγκαύματα.
Αφού έδωσα λύση και σ' αυτό το "φλέγον" ζήτημα που αφορά το μέλλον και θα αποτελέσει υπόδειγμα για την υπόλοιπη ανθρωπότητα, λέω να αποσυρθώ από το προσκήνιο της επικαιρότητος το ίδιο σεμνά όπως έζησα μέχρι τούδε και να ασχοληθώ με επείγουσες οικιακές εργασίες όπως είναι το πλύσιμο πιάτων της οικίας μας και η τακτοποίησις εσωρούχων εις συρτάρια. Και ο μέγας Βελάσκεθ - υπεύθυνος λινοθήκης στο παλάτι του Εσκοριάλ, (τόσο πολύ τον εκτιμούσαν οι βασιλείς ώστε τον έβαζαν να μετράει σώβρακα και κυλότες), αυτό έκανε όταν δεν ζωγράφιζε, θεωρών και ορθώς πως καμμιά εργασία δεν είναι ντροπή.
Κάτι τελευταίον. ...Δεν επιζητώ επαίνους. Μου αρκεί ότι έκανα το καθήκον μου με τις πτωχικές μου πνευματικές δυνάμεις. Γι αυτό η κόρη μου και η γυναίκα μου με αγαπούν. Εκτιμούν το ότι σκέφτομαι νυχθημερόν -ανιδιοτελώς- το καλό σας και το καλό της πατρίδος.
Kostas Vostantzoglou: Σχετικά με τον συντάκτη
Παρατηρούσα προσεκτικά από το πρωί στην τηλεόραση τις αλλεπάλληλες δασικές πυρκαγιές που κατατρώνε δέντρα και περιουσίες στο σύνολο της επικράτειας και ευτυχώς μέχρι στιγμής -γιατί δεν θα άντεχα δεύτερο Μάτι, δεν έχουν αγγίξει ανθρώπους- και σκεφτόμουνα εργωδώς τρόπους να αποφευχθούν παρόμοιες καταστροφές στο μέλλον.
Η λύσις είναι απλή και απορώ πως δεν την σκέφτηκε κανένας. Το παράδειγμα είναι μπρος στα μάτια μας και εμείς δεν το βλέπουμε, όπως δεν είδαν την ιδανική θέση για οικισμό οι πρώτοι αποικιστές των Δαρδανελίων και έχτισαν τις λασποκαλύβες τους απέναντι ακριβώς από την θέση της Κωνσταντινούπολης που πρόκοψε ενώ αυτοί τα σκάτωσαν.
Ιδού λοιπόν! Γιατί η Αθήνα δεν έχει δασικές πυρκαγιές; Γιατί δεν έχει δάση. Για να μην καίγονται κύριοι ανεξέλεγκτα τα δάση μας, θα πρέπει να τα κάψουμε ΟΛΑ ελεγχόμενα. Δεν πρέπει να αφήνουμε τις πυρκαγιές στην ιδιωτική πρωτοβουλία, στους κακοσυντηρημένους πυλώνες της ΔΕΗ, τις ανεμογεννήτριες, τους παππούδες που ξέχασαν να πάρουν τα ληγμένα φάρμακά τους και καίνε ξερόχορτα με ανέμους 12 Μποφώρ, και τους οικοπεδοφάγους. Αυτά είναι ερασιτεχνισμοί. Εμείς διαθέτουμε επιτελικό κράτος, όθεν αυτό πρέπει να επέμβει δραστικά για να γίνουν σωστά και οργανωμένα τα πράγματα όπως είθισται στην μαμά Ελλάς όπου Ελλάς σημαίνει γαλλιστί αλλοίμονον.
Αφού κάψουμε τα πάντα όλα και δεν έχουμε αέρα να ανασάνουμε και νερό να πιούμε, θα χτίσουμε στην θέση των δασών ωραιότατες πολυκατοικίες - στρατώνες σαν αυτές που υπάρχουν στην Αθήνα. Όπου υπάρχει χώμα, θα το ασφαλτοστρώσουμε για να μην ξεπροβάλλει αυθάδικα υποψία χλόης. Όταν ολοκληρωθεί το έργο, όλη η Ελλάδα απ' άκρη σ' άκρη θα είναι μια τεράστια Αθήνα, μασίφ από μπετόν και άσφαλτο, θα τονωθεί ο τουρισμός που είναι η βαριά μας βιομηχανία, διότι όλοι θα θέλουν να επισκεφθούν το κράτος - τέρας, οι κάτοικοι θα κατοικούν στον λόχο τους, στο τάγμα τους, στο σύνταγμά τους, στην μεραρχία τους κλπ. και δεν θα υπάρχει κίνδυνος δασικών πυρκαγιών.
Δεν θα υπάρχει στρατηγός άνεμος να τον κατηγορήσουμε, δεν θα υπάρχουν κουκουνάρες που εκσφενδονίζονται και μεταφέρουν τις φλόγες, δεν θα υπάρχει ολιγωρία των αρχών, πρωθυπουργοί δεν θα διακόπτουν τις διακοπές τους στα Χανιά για να συντονίσουν τους ασυντόνιστους επαγγελματίες που σβήνουν φωτιές, η κρατική μηχανή δεν θα κινητοποιείται κάθε τρεις και δύο, (πράγμα που κοστίζει) κι όλα θα κυλάνε ήσυχα, ρουτινιέρικα και οργανωμένα στρατιωτικά, οπότε θα πεθαίνουμε κατευχαριστημένοι από διάφορες άλλες αιτίες κι όχι από εγκαύματα.
Αφού έδωσα λύση και σ' αυτό το "φλέγον" ζήτημα που αφορά το μέλλον και θα αποτελέσει υπόδειγμα για την υπόλοιπη ανθρωπότητα, λέω να αποσυρθώ από το προσκήνιο της επικαιρότητος το ίδιο σεμνά όπως έζησα μέχρι τούδε και να ασχοληθώ με επείγουσες οικιακές εργασίες όπως είναι το πλύσιμο πιάτων της οικίας μας και η τακτοποίησις εσωρούχων εις συρτάρια. Και ο μέγας Βελάσκεθ - υπεύθυνος λινοθήκης στο παλάτι του Εσκοριάλ, (τόσο πολύ τον εκτιμούσαν οι βασιλείς ώστε τον έβαζαν να μετράει σώβρακα και κυλότες), αυτό έκανε όταν δεν ζωγράφιζε, θεωρών και ορθώς πως καμμιά εργασία δεν είναι ντροπή.
Κάτι τελευταίον. ...Δεν επιζητώ επαίνους. Μου αρκεί ότι έκανα το καθήκον μου με τις πτωχικές μου πνευματικές δυνάμεις. Γι αυτό η κόρη μου και η γυναίκα μου με αγαπούν. Εκτιμούν το ότι σκέφτομαι νυχθημερόν -ανιδιοτελώς- το καλό σας και το καλό της πατρίδος.
Kostas Vostantzoglou: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου