Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου
Έκλεισαν τα σχολεία. Έχω μεγάλη χαρά και όλη τη νύχτα δεν κοιμήθηκα.
Όχι τόσο που δεν θα διαβάζω, αλλά για το καλό deal που έκανα με την Ειρήνη. Τα κανονίσαμε χθες απ’ το τηλέφωνο. «Θα σου δώσω μια χούφτα αυτοκόλλητα, μου είπε, αν μου δώσεις ένα κιβώτιο detol και 10 πακέτα χαρτιά υγείας». «Από αυτά που άρπαξε από το σούπερ μάρκετ ο μπαμπάς σου και άδειασε τα ράφια με το έτσι θέλω». «Θα σου δώσω και μια αφίσα του Μέσι που πιάνει όλο τον τοίχο. Την έκλεψα από το δωμάτιο του αδελφού μου. Κυρίως όμως, θα είμαι για πάντα φίλη σου».
«Α, όχι Ρηνούλα, με ρίχνεις», της είπα «Θα καθίσουμε μαζί στο θρανίο, όταν ανοίξουν τα σχολεία. Κολλητά θα καθίσουμε, να ακουμπάω το πόδι σου και να σου γλείφω το αφτί. Θα πάψεις να μιλάς στον Αργύρη. Θα μου κάνεις τις εργασίες της γλώσσας και θα μου δείξεις το χρώμα απ’ το κιλοτάκι σου. Αυτό που δεν πρόλαβα να δω όταν σκαρφάλωσα στην τουαλέτα και τσίριξες. Θέλω επίσης να πεις στην κυρία ότι έκανες λάθος. Ότι δεν ήμουν εγώ».
Ούρλιαξε, με έβρισε, είπε είμαι ίδιος ο πατέρας μου ο βουλευτής. Μετά το σκέφτηκε, και στο τέλος μουρμούρισε: «Σύμφωνοι».
Σήμερα θα μείνω σπίτι Και για πολλές μέρες ακόμη. Κι έχω μεγάλη χαρά. Τώρα πρέπει να πείσω το μπαμπά να τους δώσει το detol και τα κωλόχαρτα. Τη μαμά την έχω, γιατί παρατηρώ μιαν αδυναμία που δείχνει στον μπαμπά της Ρηνούλας. Κάθε φορά που τον βλέπει, μουρμουρίζει «Αχ μανάρι μου. Είσαι γεννημένος για μεγάλα πράγματα. Ακόμη και χέρσα καρπίζεις». (Καρπίζεις, ποτίζεις; Δεν θυμάμαι το ρήμα, αλλά τι σημασία έχει; Κάτι θα ξέρει η μαμά).
Και θα χαρεί και η γιαγιά. Εκείνη είναι στο καροτσάκι, και όλο μου λένε, «Μακριά απ’ τη γιαγιά βρωμιάρη». Αλλά θα χαρεί που θα μάθει ότι ακούω τις συμβουλές της «Αγόρι μου, δούλεψε να φας και κλέψε να ’χεις». «Και πρόσεχε μην σε τυλίξει καμιά ξεβράκωτη».
Αχ καημένη γιαγιά, πόσο πίσω είσαι. Και ξεβράκωτη θα την δω και δεν θα δουλεύω. Θα παντρευτώ τη Ρηνούλα και θα μας έχει έτοιμο το προζύμι (έτσι λένε) ο μπαμπάς, που ξέρει να κάνει τα κουμάντα του.
Πιο περήφανο απ’ όλους όμως θα κάνω τον παππού. «Όλα είναι δούναι και λαβείν άντρακλα», μου έλεγε. «Αλλά εσύ θα αγκαλιάσεις το λαβείν». «Έχει πιο γλυκά σύμφωνα».
Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου: Σχετικά με τον συντάκτη
Έκλεισαν τα σχολεία. Έχω μεγάλη χαρά και όλη τη νύχτα δεν κοιμήθηκα.
Όχι τόσο που δεν θα διαβάζω, αλλά για το καλό deal που έκανα με την Ειρήνη. Τα κανονίσαμε χθες απ’ το τηλέφωνο. «Θα σου δώσω μια χούφτα αυτοκόλλητα, μου είπε, αν μου δώσεις ένα κιβώτιο detol και 10 πακέτα χαρτιά υγείας». «Από αυτά που άρπαξε από το σούπερ μάρκετ ο μπαμπάς σου και άδειασε τα ράφια με το έτσι θέλω». «Θα σου δώσω και μια αφίσα του Μέσι που πιάνει όλο τον τοίχο. Την έκλεψα από το δωμάτιο του αδελφού μου. Κυρίως όμως, θα είμαι για πάντα φίλη σου».
«Α, όχι Ρηνούλα, με ρίχνεις», της είπα «Θα καθίσουμε μαζί στο θρανίο, όταν ανοίξουν τα σχολεία. Κολλητά θα καθίσουμε, να ακουμπάω το πόδι σου και να σου γλείφω το αφτί. Θα πάψεις να μιλάς στον Αργύρη. Θα μου κάνεις τις εργασίες της γλώσσας και θα μου δείξεις το χρώμα απ’ το κιλοτάκι σου. Αυτό που δεν πρόλαβα να δω όταν σκαρφάλωσα στην τουαλέτα και τσίριξες. Θέλω επίσης να πεις στην κυρία ότι έκανες λάθος. Ότι δεν ήμουν εγώ».
Ούρλιαξε, με έβρισε, είπε είμαι ίδιος ο πατέρας μου ο βουλευτής. Μετά το σκέφτηκε, και στο τέλος μουρμούρισε: «Σύμφωνοι».
Σήμερα θα μείνω σπίτι Και για πολλές μέρες ακόμη. Κι έχω μεγάλη χαρά. Τώρα πρέπει να πείσω το μπαμπά να τους δώσει το detol και τα κωλόχαρτα. Τη μαμά την έχω, γιατί παρατηρώ μιαν αδυναμία που δείχνει στον μπαμπά της Ρηνούλας. Κάθε φορά που τον βλέπει, μουρμουρίζει «Αχ μανάρι μου. Είσαι γεννημένος για μεγάλα πράγματα. Ακόμη και χέρσα καρπίζεις». (Καρπίζεις, ποτίζεις; Δεν θυμάμαι το ρήμα, αλλά τι σημασία έχει; Κάτι θα ξέρει η μαμά).
Και θα χαρεί και η γιαγιά. Εκείνη είναι στο καροτσάκι, και όλο μου λένε, «Μακριά απ’ τη γιαγιά βρωμιάρη». Αλλά θα χαρεί που θα μάθει ότι ακούω τις συμβουλές της «Αγόρι μου, δούλεψε να φας και κλέψε να ’χεις». «Και πρόσεχε μην σε τυλίξει καμιά ξεβράκωτη».
Αχ καημένη γιαγιά, πόσο πίσω είσαι. Και ξεβράκωτη θα την δω και δεν θα δουλεύω. Θα παντρευτώ τη Ρηνούλα και θα μας έχει έτοιμο το προζύμι (έτσι λένε) ο μπαμπάς, που ξέρει να κάνει τα κουμάντα του.
Πιο περήφανο απ’ όλους όμως θα κάνω τον παππού. «Όλα είναι δούναι και λαβείν άντρακλα», μου έλεγε. «Αλλά εσύ θα αγκαλιάσεις το λαβείν». «Έχει πιο γλυκά σύμφωνα».
Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου: Σχετικά με τον συντάκτη
