Κόσμος
Η συνέντευξη του Αιγύπτιου κωμικού Μπασέμ Γιουσέφ στον γνωστό Βρετανό δημοσιογράφο Πιρς Μόργκαν κάνει τον γύρο του διαδικτύου εδώ και αρκετές ώρες και ο λόγος είναι οι αποστομωτικές απαντήσεις και ο σαρκασμός για τον πόλεμο στη Γάζα και την κατάσταση στα παλαιστινιακά εδάφη.
Ενδεικτικά μερικές ατάκες του πότε με μαύρο χιούμορ και ειρωνεία, πότε με σκληρές αλήθειες:
«ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ είναι πολύ δραματικοί, κλαίγονται διαρκώς ότι "το Ισραήλ μας σκοτώνει". Αλλά δεν πεθαίνουν ποτέ, όλο επιστρέφουν. Είναι πολύ δύσκολο να τους σκοτώσεις. Το ξέρω γιατί είμαι παντρεμένος με Παλαιστίνια. Έχω προσπαθήσει πολλές φορές,αλλά ποτέ δεν καταφέρνω να τη βγάλω από τη μέση.… Δεν κάνω μαύρο χιούμορ. Προσπαθώ πραγματικά κάθε φορά, αλλά εκείνη χρησιμοποιεί τα παιδιά μας ως ανθρώπινες ασπίδες. Ίσως μια λύση θα ήταν να σκοτώσουμε όσους περισσότερους Παλαιστίνιους μπορούμεκαι να αφήσουμε κάποιους να επιβιώσουν ως είδη υπό εξαφάνιση που δεν θα μας ενοχλούν πια. Και μετά να κάνουμε μια καμπάνια για την προστασία αυτών των λίγων που θα μείνουν».
Η συνέντευξη του Αιγύπτιου κωμικού Μπασέμ Γιουσέφ στον γνωστό Βρετανό δημοσιογράφο Πιρς Μόργκαν κάνει τον γύρο του διαδικτύου εδώ και αρκετές ώρες και ο λόγος είναι οι αποστομωτικές απαντήσεις και ο σαρκασμός για τον πόλεμο στη Γάζα και την κατάσταση στα παλαιστινιακά εδάφη.
Ενδεικτικά μερικές ατάκες του πότε με μαύρο χιούμορ και ειρωνεία, πότε με σκληρές αλήθειες:
«ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΙ είναι πολύ δραματικοί, κλαίγονται διαρκώς ότι "το Ισραήλ μας σκοτώνει". Αλλά δεν πεθαίνουν ποτέ, όλο επιστρέφουν. Είναι πολύ δύσκολο να τους σκοτώσεις. Το ξέρω γιατί είμαι παντρεμένος με Παλαιστίνια. Έχω προσπαθήσει πολλές φορές,αλλά ποτέ δεν καταφέρνω να τη βγάλω από τη μέση.… Δεν κάνω μαύρο χιούμορ. Προσπαθώ πραγματικά κάθε φορά, αλλά εκείνη χρησιμοποιεί τα παιδιά μας ως ανθρώπινες ασπίδες. Ίσως μια λύση θα ήταν να σκοτώσουμε όσους περισσότερους Παλαιστίνιους μπορούμεκαι να αφήσουμε κάποιους να επιβιώσουν ως είδη υπό εξαφάνιση που δεν θα μας ενοχλούν πια. Και μετά να κάνουμε μια καμπάνια για την προστασία αυτών των λίγων που θα μείνουν».
«Αν δηλώσεις a priori πως κάποιος είναι καλός, στα μάτια του κοινού δεν μπορεί να κάνει ποτέ τίποτα κακό», συνεχίζει. «Αν τον χαρακτηρίσεις κακό, τότε αυτομάτως δικαιολογείται η εξόντωσή του. Αυτά τα πράγματα δεν είναι καινούργια. Η Δύση χτίστηκε πάνω σε τέτοιες αναπαραστάσεις. Ίσως μια λύση θα ήταν να σκοτώσουμε όσους περισσότερους Παλαιστίνιους μπορούμε και να αφήσουμε κάποιους να επιβιώσουν ως είδη υπό εξαφάνιση που δεν θα μας ενοχλούν πια. Και μετά να κάνουμε μια καμπάνια για την προστασία αυτών των λίγων που θα μείνουν».
Κάποια στιγμή ο Μόργκαν τον ρωτάει γιατί δεν υπάρχει κάποιος σαν τον Νέλσον Μαντέλα (!) στην Παλαιστίνη (λησμονώντας ότι οι προπομποί του στη βρετανική συντηρητική αρθρογραφία χαρακτήριζαν τον Μαντέλα «τρομοκράτη») για να λάβει την απάντηση του Γιουσέφ ότι, ακριβώς επειδή είχε άμεση επίγνωση του τι σημαίνει απαρτχάιντ, ο Νοτιοαφρικανός ηγέτης ήταν από τους πιο σφοδρούς επικριτές της πολιτικής του Ισραήλ στα κατεχόμενα.
«Ας φανταστούμε ότι είμαστε σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει η Χαμάς. Ας φανταστούμε ένα κράτος χωρίς τη Χαμάς. Πώς λέγεται αυτό το κράτος; Λέγεται Δυτική Όχθη, όπου μόνο μέχρι τον Αύγουστο 37 παιδιά σκοτώθηκαν. Δεν υπήρχε κανένα μουσικό φεστιβάλ, κανένα αλεξίπτωτο, καμία Χαμάς.»
«Εάν πούμε ότι η Χαμάς είναι το πρόβλημα, ας πούμε ότι εξαφανίζεται. Σήμερα ένα 20% των Παλαιστινίων περνάει από ισραηλινή φυλακή είτε μετά από σύλληψη, είτε για ανάκριση, είτε σε πλαίσια βασανιστηρίων. Οι υπόλοιποι ζουν μια καθημερινή καταπίεση και χάνουν τη ζωή και τα εδάφη τους. Εάν ζούσες εσύ έτσι μετά από δεκαετίες θα τον συμπαθούσες τον δυνάστη σου ή εκείνους που ισχυρίζονται ότι πολεμούν για εσένα;»
«Το σπίτι της οικογένειας της γυναίκας μου βομβαρδίστηκε. Συμβαίνει συχνά, αλλά αυτοί οι Παλαιστίνιοι είναι πολύ δραματικοί και λένε "ω, το Ισραήλ μας σκοτώνει". Όμως δεν πεθαίνουν ποτέ και πάντα επιστρέφουν. Είναι δύσκολο να σκοτωθούν. Το ξέρω καλά γιατί είμαι παντρεμένος με Παλαιστίνια, αλήθεια προσπάθησα πολλές φορές να τη σκοτώσω, αλλά δε μπορούσα, έβαζε τα παιδιά μας ως ασπίδα.»
«Εάν πούμε ότι η Χαμάς είναι το πρόβλημα, ας πούμε ότι εξαφανίζεται. Σήμερα ένα 20% των Παλαιστινίων περνάει από ισραηλινή φυλακή είτε μετά από σύλληψη, είτε για ανάκριση, είτε σε πλαίσια βασανιστηρίων. Οι υπόλοιποι ζουν μια καθημερινή καταπίεση και χάνουν τη ζωή και τα εδάφη τους. Εάν ζούσες εσύ έτσι μετά από δεκαετίες θα τον συμπαθούσες τον δυνάστη σου ή εκείνους που ισχυρίζονται ότι πολεμούν για εσένα;»
«Το σπίτι της οικογένειας της γυναίκας μου βομβαρδίστηκε. Συμβαίνει συχνά, αλλά αυτοί οι Παλαιστίνιοι είναι πολύ δραματικοί και λένε "ω, το Ισραήλ μας σκοτώνει". Όμως δεν πεθαίνουν ποτέ και πάντα επιστρέφουν. Είναι δύσκολο να σκοτωθούν. Το ξέρω καλά γιατί είμαι παντρεμένος με Παλαιστίνια, αλήθεια προσπάθησα πολλές φορές να τη σκοτώσω, αλλά δε μπορούσα, έβαζε τα παιδιά μας ως ασπίδα.»
«Εδώ και χρόνια υπάρχουν περίπου 14.000 άμαχοι νεκροί. Ήταν όλοι αυτοί ανθρώπινες ασπίδες για στρατιωτικούς σκοπούς; Όχι. Να μιλήσουμε για παράπλευρες απώλειες. Σκοτώνουμε κάποιους για να σώσουμε άλλους και μετά σκοτώνουμε μερικούς ακόμη. Από την αρχή εσύ λες πως το να σκοτώνεις πολίτες είναι αναπόφευκτο. Το Ισραήλ δεν το βλέπει το πρόβλημα και τη λύση; Η μόνη λύση είναι να σκοτώνεις;»
«Το να σκοτώνεις παιδιά είναι απαράδεκτο, όμως το να λες ότι αποκεφάλισαν 40 νήπια κάτι που το πήραν πίσω δημιουργεί μια συγκεκριμένη εικόνα για να έρθει η νομιμοποίηση των δολοφονιών αμάχων.»
«Το να σκοτώνεις παιδιά είναι απαράδεκτο, όμως το να λες ότι αποκεφάλισαν 40 νήπια κάτι που το πήραν πίσω δημιουργεί μια συγκεκριμένη εικόνα για να έρθει η νομιμοποίηση των δολοφονιών αμάχων.»
«Ποια είναι η λογική του Ισραήλ πίσω από βομβαρδισμό της Γάζας; Θέλω να μάθω. Το κάνουν για να στρέψουν την κοινή γνώμη κατά της Χαμάς; Τότε συμπεριφέρονται όπως μια τρομοκρατική οργάνωση. Αυτό κάνουν οι τρομοκρατικές οργανώσεις, σπέρνουν τον τρόμο στον λαό για να εγκαθιδρύσουν τον φόβο.»
«Το Ισραήλ θέλει να περνάει την εικόνα προς τα έξω πως είναι μονίμως το θύμα. Το θύμα όμως βομβαρδίζει καθημερινά άλλα θύματα, αυτή είναι η αλήθεια.»
«Το Ισραήλ μονίμως εμφανίζεται ως το θύμα, αυτή αποκλειστικά την εικόνα θέλει να περνάει προς τα έξω. Είναι μια πολύ δύσκολη σχέση, η σχέση με το Ισραήλ», ομολογεί ο Γιουσέφ. «Είναι σα να είσαι σε σχέση με ψυχοπαθή νάρκισσο που σε διαλύει και μετά σε κάνει να πιστεύεις ότι ήταν δικό σου το φταίξιμο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου