Αλλο ένα ...παραμύθι περί «φορολογικής δικαιοσύνης» με πραγματικό δράκο τη φοροεπιδρομή στους μικρούς επαγγελματίες και τους αυτοαπασχολούμενους ήταν η ομιλία του Κυρ. Μητσοτάκη, χτες στη Βουλή, για το φορολογικό νομοσχέδιο που έχει προκαλέσει κύμα αντιδράσεων και κινητοποιήσεων.
Την ώρα που εφοπλιστές, τράπεζες, επιχειρηματικοί όμιλοι απολαμβάνουν πληθώρα από φοροελαφρύνσεις και φοροαπαλλαγές, με αποτέλεσμα να καταβάλλουν μόλις το 5% των εσόδων από φόρους στον κρατικό προϋπολογισμό και το 95% ο λαός, ο πρωθυπουργός υποστήριξε βαρύγδουπα ότι «ήρθε η ώρα να κατανείμουμε τα φορολογικά βάρη δίκαια και ισορροπημένα», και δήθεν με «δίκαιο τρόπο» να «διευρύνουμε τη βάση όσων συνεισφέρουν», έχοντας στο στόχαστρο μικρομεσαίους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους.
Καταφεύγοντας, άλλωστε, στη γνωστή λογική του «κοινωνικού αυτοματισμού» και αποσιωπώντας τη φορολογική εύνοια που απολαμβάνει το μεγάλο κεφάλαιο, επανέλαβε τον ισχυρισμό ότι «σήμερα ο μέσος μισθωτός στη χώρα καταβάλλει στο κράτος περισσότερα από το 80% των ελεύθερων επαγγελματιών».
Με θράσος, μάλιστα, τη φορολεηλασία τους ο Μητσοτάκης την εμφάνισε ως «πιο δίκαιη μέθοδο φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών», ισχυριζόμενος επιπλέον ότι είχε προετοιμάσει γι' αυτήν προεκλογικά όταν μιλούσε για «συσχέτιση της φορολογικής συμμόρφωσης με το τέλος επιτηδεύματος», το οποίο φυσικά δεν καταργεί, αλλά το διατηρεί εσαεί, έστω και μειωμένο.
Υποστήριξε, επίσης, ότι όλη αυτή η νέα φοροαφαίμαξη δεν έρχεται ως ένα «οριζόντιο μέτρο», εστιάζοντας επιλεκτικά σε ορισμένες εξαιρέσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο για περιπτώσεις εγκυμοσύνης, στράτευσης, φυσικών καταστροφών κ.ά. Εξάλλου, επανέλαβε ότι στο νομοσχέδιο προβλέπεται πως αν κάποιος θεωρεί ότι αδικείται, μπορεί να πέσει ...εθελοντικά στον εξονυχιστικό φορολογικό έλεγχο και μάλιστα σε βάθος 5ετίας, σε έναν ωμό εκβιασμό δηλαδή στους πιο μικρούς επαγγελματίες, οι οποίοι χωρίς οργανωμένο λογιστήριο είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα δουν υπέρογκα πρόστιμα.
Επιπλέον ο Κυρ. Μητσοτάκης προσπάθησε να πείσει ότι η φοροεπιδρομή στους μικρούς θα φέρει οφέλη για όλους, όταν η επίθεση στο εισόδημα γενικεύεται και για τους μισθωτούς και για τους συνταξιούχους, ενώ οι φόροι μειώνονται για τους ομίλους, και για τον λαό δεν δίνονται καν κάποιες ανάσες ανακούφισης σε συνθήκες γενικευμένης ακρίβειας, π.χ. με την κατάργηση του ΦΠΑ και των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης σε βασικά είδη και στην Ενέργεια.
Στο μεταξύ, φρόντισε να διαβεβαιώσει τους επιχειρηματικούς ομίλους, ξένους και ντόπιους εταίρους ότι η κυβέρνησή του έχει το «πολιτικό θάρρος απέναντι σε οποιοδήποτε πολιτικό κόστος», αναφερόμενος έμμεσα στις κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων ελευθεροεπαγγελματιών, αλλά και στο μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων και νομοσχεδίων που ετοιμάζεται να φέρει το αμέσως επόμενο διάστημα. Φανέρωσε έτσι τι σηματοδοτεί ο «πολυδύναμος εκσυγχρονισμός», ο οποίος, όπως είπε, «περνά μέσα από την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων του παρελθόντος που εμποδίζουν τον εθνικό βηματισμό του μέλλοντος».
Σε αυτό το πλαίσιο και πάνω στη στοίχισή τους για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, κάλεσε τα αστικά κόμματα που συμφωνούν στρατηγικά με την κυβέρνηση, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, να στηρίξουν το νομοσχέδιο και να μην είναι μια αντιπολίτευση του «όχι σε όλα και ναι στο τίποτα».
Πηγή: rizospastis.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Την ώρα που εφοπλιστές, τράπεζες, επιχειρηματικοί όμιλοι απολαμβάνουν πληθώρα από φοροελαφρύνσεις και φοροαπαλλαγές, με αποτέλεσμα να καταβάλλουν μόλις το 5% των εσόδων από φόρους στον κρατικό προϋπολογισμό και το 95% ο λαός, ο πρωθυπουργός υποστήριξε βαρύγδουπα ότι «ήρθε η ώρα να κατανείμουμε τα φορολογικά βάρη δίκαια και ισορροπημένα», και δήθεν με «δίκαιο τρόπο» να «διευρύνουμε τη βάση όσων συνεισφέρουν», έχοντας στο στόχαστρο μικρομεσαίους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους.
Καταφεύγοντας, άλλωστε, στη γνωστή λογική του «κοινωνικού αυτοματισμού» και αποσιωπώντας τη φορολογική εύνοια που απολαμβάνει το μεγάλο κεφάλαιο, επανέλαβε τον ισχυρισμό ότι «σήμερα ο μέσος μισθωτός στη χώρα καταβάλλει στο κράτος περισσότερα από το 80% των ελεύθερων επαγγελματιών».
Με θράσος, μάλιστα, τη φορολεηλασία τους ο Μητσοτάκης την εμφάνισε ως «πιο δίκαιη μέθοδο φορολόγησης των ελεύθερων επαγγελματιών», ισχυριζόμενος επιπλέον ότι είχε προετοιμάσει γι' αυτήν προεκλογικά όταν μιλούσε για «συσχέτιση της φορολογικής συμμόρφωσης με το τέλος επιτηδεύματος», το οποίο φυσικά δεν καταργεί, αλλά το διατηρεί εσαεί, έστω και μειωμένο.
Υποστήριξε, επίσης, ότι όλη αυτή η νέα φοροαφαίμαξη δεν έρχεται ως ένα «οριζόντιο μέτρο», εστιάζοντας επιλεκτικά σε ορισμένες εξαιρέσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο για περιπτώσεις εγκυμοσύνης, στράτευσης, φυσικών καταστροφών κ.ά. Εξάλλου, επανέλαβε ότι στο νομοσχέδιο προβλέπεται πως αν κάποιος θεωρεί ότι αδικείται, μπορεί να πέσει ...εθελοντικά στον εξονυχιστικό φορολογικό έλεγχο και μάλιστα σε βάθος 5ετίας, σε έναν ωμό εκβιασμό δηλαδή στους πιο μικρούς επαγγελματίες, οι οποίοι χωρίς οργανωμένο λογιστήριο είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα δουν υπέρογκα πρόστιμα.
Επιπλέον ο Κυρ. Μητσοτάκης προσπάθησε να πείσει ότι η φοροεπιδρομή στους μικρούς θα φέρει οφέλη για όλους, όταν η επίθεση στο εισόδημα γενικεύεται και για τους μισθωτούς και για τους συνταξιούχους, ενώ οι φόροι μειώνονται για τους ομίλους, και για τον λαό δεν δίνονται καν κάποιες ανάσες ανακούφισης σε συνθήκες γενικευμένης ακρίβειας, π.χ. με την κατάργηση του ΦΠΑ και των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης σε βασικά είδη και στην Ενέργεια.
Στο μεταξύ, φρόντισε να διαβεβαιώσει τους επιχειρηματικούς ομίλους, ξένους και ντόπιους εταίρους ότι η κυβέρνησή του έχει το «πολιτικό θάρρος απέναντι σε οποιοδήποτε πολιτικό κόστος», αναφερόμενος έμμεσα στις κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων ελευθεροεπαγγελματιών, αλλά και στο μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων και νομοσχεδίων που ετοιμάζεται να φέρει το αμέσως επόμενο διάστημα. Φανέρωσε έτσι τι σηματοδοτεί ο «πολυδύναμος εκσυγχρονισμός», ο οποίος, όπως είπε, «περνά μέσα από την αντιμετώπιση των στρεβλώσεων του παρελθόντος που εμποδίζουν τον εθνικό βηματισμό του μέλλοντος».
Σε αυτό το πλαίσιο και πάνω στη στοίχισή τους για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, κάλεσε τα αστικά κόμματα που συμφωνούν στρατηγικά με την κυβέρνηση, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, να στηρίξουν το νομοσχέδιο και να μην είναι μια αντιπολίτευση του «όχι σε όλα και ναι στο τίποτα».
Πηγή: rizospastis.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου