Ελλάδα
Η ανυποχώρητη αγωνιστική στάση των εκατοντάδων εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ τους οποίους η κυβέρνηση σχεδιάζει να πετάξει στον Καιάδα της ανεργίας και των «προγραμμάτων φτώχειας» του ΟΑΕΔ από την ερχόμενη Κυριακή, το κλίμα ξεσηκωμού που επικρατεί σε όλη τη Λοκρίδα και συνολικά στη Στερεά Ελλάδα για το έγκλημα που συντελείται, εκφράζουν το σύνολο της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού.
Γι' αυτό είναι δεκάδες τα συνδικάτα που παίρνουν θέσεις μάχης και στην Αττική, για να διαδηλώσουν μαζί με τα «αδέλφια της ΛΑΡΚΟ» αύριο Πέμπτη στο υπουργείο Οικονομικών.
Ο περήφανος αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ έχει απέναντί του αυτούς που τσακίζουν συνολικά τα εργατικά δικαιώματα: Την κυβέρνηση, τους επιχειρηματικούς ομίλους, την ΕΕ, τα κόμματά της.
Το γεγονός ότι όλοι αυτοί 4 χρόνια τώρα «τρώνε τα μούτρα τους» στη Λάρυμνα και στις άλλες εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ, αφού δεν έχουν καταφέρει να πετάξουν τους εργάτες στον δρόμο και να ολοκληρώσουν τα διαλυτικά τους σχέδια για τα συμφέροντα των επενδυτών, αποτελεί παρακαταθήκη για κάθε εργαζόμενο που παλεύει για το μεροκάματο και τη ζωή του.
Αφορά κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη, κάθε άνεργο, κάθε λαϊκό άνθρωπο το να έχει άλλη μια επιτυχία αυτός ο μεγαλειώδης αγώνας, που σε αυτά τα 4 χρόνια έχει καταφέρει να στραπατσάρει την κυβερνητική πολιτική και να εκθέσει ανεπανόρθωτα στον λαό τη βάρβαρη πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από τις λεγόμενες «εμβληματικές επενδύσεις»: Απολύσεις, μισθοί πείνας, απαξίωση στρατηγικών βιομηχανιών, μαρασμός για χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, για ολόκληρες πόλεις και χωριά.
Αφορά το σήμερα και το αύριο κάθε εργαζόμενου το γεγονός ότι η ΛΑΡΚΟ ξεκίνησε για ...επενδυτή και καταλήγει σε «σκραπατζή». Οτι ενώ υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να εκσυγχρονιστεί, να εξασφαλίσει δουλειά και εισόδημα για χιλιάδες εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, παραμένει με σβηστά τα φουγάρα, με την κυβέρνηση να «επιδοτεί» ουσιαστικά το κλείσιμό της και τις απολύσεις, επειδή αυτό συμφέρει τώρα περισσότερο τον επενδυτή.
Τα ίδια άλλωστε βιώνουν και οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, σε μία ακόμα «εμβληματική επένδυση» των τελευταίων ετών, που στα χνάρια του Νεωρίου Σύρου, και με βάση τους νόμους των ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, απολύονται χωρίς να ξέρουν με ποιους όρους και αν θα επαναπροσληφθούν στην «ειδική οικονομική ζώνη» που στήθηκε για λογαριασμό της ONEX.
Τον «ξαφνικό θάνατο» βιώνουν - με «δεμένα τα χέρια» από τους αντεργατικούς νόμους όλων των κυβερνήσεων - οι εργαζόμενοι σε κάθε επιχείρηση που επιλέγεται είτε να «εκκαθαριστεί» είτε να «σβήσει», ανάλογα με το τι συμφέρει τον εκάστοτε επιχειρηματικό όμιλο, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τους 300 εργαζόμενους της υαλουργίας «Γιούλα» στο Αιγάλεω.
Τα ίδια όμως κουτσουρεμένα δικαιώματα, τους μισθούς πείνας, τις συμβάσεις - λάστιχο, ζουν οι εργαζόμενοι ως «κανονικότητα» και στους κλάδους που «ανθούν», π.χ. στον Τουρισμό - Επισιτισμό, στις Μεταφορές κ.α.
Η λίστα με τα εγκλήματα αυτής της ανάπτυξης, του κράτους, των κυβερνήσεων και των κομμάτων που την υπηρετούν, δεν έχει τέλος. Σε αυτήν τη λίστα άλλωστε, εκτός από τη ΛΑΡΚΟ, περιλαμβάνονται και όλα εκείνα που ο λαός πληρώνει στο όνομα του «κόστους - οφέλους» και της ανάπτυξης για τα κέρδη, ακόμα και με την ίδια του τη ζωή: Από τις αμέτρητες «κοιλάδες των Τεμπών» μέχρι τα «εργατικά ατυχήματα» στους χώρους δουλειάς. Και από τα ρημαγμένα νοσοκομεία μέχρι τα σχολεία - ερείπια, τις ανύπαρκτες αντιπλημμυρικές και άλλες υποδομές.
Ο αγώνας λοιπόν των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ συναντιέται με τον αγώνα όλων των εργαζομένων, σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, για την υπεράσπιση της ζωής τους, για τη διεκδίκηση σύγχρονων δικαιωμάτων και των αναγκών τους.
Γι' αυτό και το αυριανό συλλαλητήριο είναι υπόθεση όλων. Είναι υπόθεση κάθε σωματείου να πλημμυρίσει η Αθήνα με διαδηλωτές που θα διατρανώσουν ότι «το έγκλημα στη ΛΑΡΚΟ δεν θα περάσει», διαδηλώνοντας για το δικαίωμα στη δουλειά, για ζωή με δικαιώματα. Όλοι στους δρόμους, όλοι στο πλευρό των εργατών της ΛΑΡΚΟ!
Η ανυποχώρητη αγωνιστική στάση των εκατοντάδων εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ τους οποίους η κυβέρνηση σχεδιάζει να πετάξει στον Καιάδα της ανεργίας και των «προγραμμάτων φτώχειας» του ΟΑΕΔ από την ερχόμενη Κυριακή, το κλίμα ξεσηκωμού που επικρατεί σε όλη τη Λοκρίδα και συνολικά στη Στερεά Ελλάδα για το έγκλημα που συντελείται, εκφράζουν το σύνολο της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού.
Γι' αυτό είναι δεκάδες τα συνδικάτα που παίρνουν θέσεις μάχης και στην Αττική, για να διαδηλώσουν μαζί με τα «αδέλφια της ΛΑΡΚΟ» αύριο Πέμπτη στο υπουργείο Οικονομικών.
Ο περήφανος αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ έχει απέναντί του αυτούς που τσακίζουν συνολικά τα εργατικά δικαιώματα: Την κυβέρνηση, τους επιχειρηματικούς ομίλους, την ΕΕ, τα κόμματά της.
Το γεγονός ότι όλοι αυτοί 4 χρόνια τώρα «τρώνε τα μούτρα τους» στη Λάρυμνα και στις άλλες εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ, αφού δεν έχουν καταφέρει να πετάξουν τους εργάτες στον δρόμο και να ολοκληρώσουν τα διαλυτικά τους σχέδια για τα συμφέροντα των επενδυτών, αποτελεί παρακαταθήκη για κάθε εργαζόμενο που παλεύει για το μεροκάματο και τη ζωή του.
Αφορά κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη, κάθε άνεργο, κάθε λαϊκό άνθρωπο το να έχει άλλη μια επιτυχία αυτός ο μεγαλειώδης αγώνας, που σε αυτά τα 4 χρόνια έχει καταφέρει να στραπατσάρει την κυβερνητική πολιτική και να εκθέσει ανεπανόρθωτα στον λαό τη βάρβαρη πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από τις λεγόμενες «εμβληματικές επενδύσεις»: Απολύσεις, μισθοί πείνας, απαξίωση στρατηγικών βιομηχανιών, μαρασμός για χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, για ολόκληρες πόλεις και χωριά.
Αφορά το σήμερα και το αύριο κάθε εργαζόμενου το γεγονός ότι η ΛΑΡΚΟ ξεκίνησε για ...επενδυτή και καταλήγει σε «σκραπατζή». Οτι ενώ υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να εκσυγχρονιστεί, να εξασφαλίσει δουλειά και εισόδημα για χιλιάδες εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, παραμένει με σβηστά τα φουγάρα, με την κυβέρνηση να «επιδοτεί» ουσιαστικά το κλείσιμό της και τις απολύσεις, επειδή αυτό συμφέρει τώρα περισσότερο τον επενδυτή.
Τα ίδια άλλωστε βιώνουν και οι εργαζόμενοι στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, σε μία ακόμα «εμβληματική επένδυση» των τελευταίων ετών, που στα χνάρια του Νεωρίου Σύρου, και με βάση τους νόμους των ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, απολύονται χωρίς να ξέρουν με ποιους όρους και αν θα επαναπροσληφθούν στην «ειδική οικονομική ζώνη» που στήθηκε για λογαριασμό της ONEX.
Τον «ξαφνικό θάνατο» βιώνουν - με «δεμένα τα χέρια» από τους αντεργατικούς νόμους όλων των κυβερνήσεων - οι εργαζόμενοι σε κάθε επιχείρηση που επιλέγεται είτε να «εκκαθαριστεί» είτε να «σβήσει», ανάλογα με το τι συμφέρει τον εκάστοτε επιχειρηματικό όμιλο, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τους 300 εργαζόμενους της υαλουργίας «Γιούλα» στο Αιγάλεω.
Τα ίδια όμως κουτσουρεμένα δικαιώματα, τους μισθούς πείνας, τις συμβάσεις - λάστιχο, ζουν οι εργαζόμενοι ως «κανονικότητα» και στους κλάδους που «ανθούν», π.χ. στον Τουρισμό - Επισιτισμό, στις Μεταφορές κ.α.
Η λίστα με τα εγκλήματα αυτής της ανάπτυξης, του κράτους, των κυβερνήσεων και των κομμάτων που την υπηρετούν, δεν έχει τέλος. Σε αυτήν τη λίστα άλλωστε, εκτός από τη ΛΑΡΚΟ, περιλαμβάνονται και όλα εκείνα που ο λαός πληρώνει στο όνομα του «κόστους - οφέλους» και της ανάπτυξης για τα κέρδη, ακόμα και με την ίδια του τη ζωή: Από τις αμέτρητες «κοιλάδες των Τεμπών» μέχρι τα «εργατικά ατυχήματα» στους χώρους δουλειάς. Και από τα ρημαγμένα νοσοκομεία μέχρι τα σχολεία - ερείπια, τις ανύπαρκτες αντιπλημμυρικές και άλλες υποδομές.
Ο αγώνας λοιπόν των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ συναντιέται με τον αγώνα όλων των εργαζομένων, σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς, για την υπεράσπιση της ζωής τους, για τη διεκδίκηση σύγχρονων δικαιωμάτων και των αναγκών τους.
Γι' αυτό και το αυριανό συλλαλητήριο είναι υπόθεση όλων. Είναι υπόθεση κάθε σωματείου να πλημμυρίσει η Αθήνα με διαδηλωτές που θα διατρανώσουν ότι «το έγκλημα στη ΛΑΡΚΟ δεν θα περάσει», διαδηλώνοντας για το δικαίωμα στη δουλειά, για ζωή με δικαιώματα. Όλοι στους δρόμους, όλοι στο πλευρό των εργατών της ΛΑΡΚΟ!
Πηγή: rizospastis
Σημείωση: "Σήμερα, η ΛΑΡΚΟ μπορεί και πρέπει να συνεχίσει τη λειτουργία της, ως ο μοναδικός φορέας σιδηρονικελιούχων μεταλλευμάτων στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η αξιοποίηση προς όφελος του λαού των μεταλλευτικών προϊόντων, όπως η αξιοποίηση του εγχώριου νικελίου, μέσα από την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα και η μελετημένη χρήση του ως πρώτης ύλης στη βιομηχανία, που θα μπορούσε να καλύψει ένα μεγάλο εύρος σύγχρονων λαϊκών αναγκών, για τη βιομηχανία και παραγωγή ιατρικών ειδών, ειδών οικιακής χρήσης, υλικών για σύγχρονες κατασκευές, πρώτες ύλες για μεταφορικά μέσα κ.ά. Επίσης η αξιοποίηση του κοβάλτιου.
Σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποίησης των δυνατοτήτων της ΛΑΡΚΟ και γενικότερα των μεταλλευτικών πόρων, μπορεί να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων, με ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς."
Σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποίησης των δυνατοτήτων της ΛΑΡΚΟ και γενικότερα των μεταλλευτικών πόρων, μπορεί να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζομένων, με ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου