"Μικρή στάση στην πηγή" Μενέλαος Λουντέμης

Μενέλαος Λουντέμης

Διαβάτη...
Εσύ που περνάς απ΄ αυτόν τον τόπο,
αν τύχει και διψάσεις...
αν διψάσεις για ίσκιο και δροσιά,
πορέψου κατα τ’ απόσκια,
εκεί που οι πνοές παίζουν
με τις άγριες φυλλωσιές,
και πιες να ξαποστάσεις.

Ξένε...
Αν δίψασες για γάργαρο νερό,
πάρε σιγά τον ανήφορο,
εκεί που τραγουδάνε τα πουλιά,
και σε καλωσορίζουν τα ρυάκια.
Και πιες να ξαποστάσεις.

Κουρασμένε...
Αν ήρθες διψασμένος για ομορφιά,
για χίμαιρες που βάφουνε τα μάτια,
πάρε γραμμή την ακροθαλασσιά
Και πιες να ξαποστάσεις.

Μα αν ήρθες πυρωμένος μ’ άλλες έγνοιες,
για ποίηση, για Ομορφιά, για νιότη,
τότε ακούμπα σ’ αυτό το παλικάρι
που ‘φυγε είκοσι χρονών.

Ποιός ήταν;
Μη ρωτάς τα σύννεφα. Ρώτα τα χωριά .
Ρώτα τα τραίνα.
Τα χαρτιά που γέμισε με τους πυρετούς του.
Τα δρομάκια που γέμισε με το βήχα του.

Ποιός ήταν;
Ένα δαδί ήταν,
που κάηκε στα είκοσί του χρόνια
για να ξεσκίσει τα σκοτάδια.
Ένα χλωμό παιδί ήταν,
που αντί να περπατά στο δρόμο και να σφυρίζει...
αντί ν’ ανασαίνει το σκοτάδι και να το λέει “Ζωή”,
σήκωσε το ντουφέκι των στίχων
κι άρχισε να πυροβολά την Τυραννία!

Μενέλαος Λουντέμης, "Οι εφτά κύκλοι της μοναξιάς"

---

Η Σφήκα: Επιλογές

---