Ο πίθηκος - πιστολέρο και τα Καλά Παιδιά
μια πλάγια ματιά στην ιστορία της εξέλιξης
‘’Tα χρόνια εκείνα τα παλιά’’ ένας βασικός κανόνας του ηθικού κώδικα των περιθωριακών ήταν ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή. Απειλές, ψυχολογική βία και ξυλοδαρμοί, προειδοποιητικές βολές, ακόμα και τραυματισμοί ναι, σφαίρες στο ‘’δόξα πατρί’’ όμως έπεφταν σπανίως, με το σταγονόμετρο. Στα μέλη αυτής της παλιάς φρουράς (είδος υπό εξαφάνιση) φαίνεται να ανήκουν οι αδελφοί Παλαιοκώστα, οι απαγωγείς του εφοπλιστή Παναγόπουλου, και άλλοι.
Δυστυχώς έχουμε όλοι διαπιστώσει ότι οι σκληροί φόνοι στην Ελλάδα είναι πια στην ημερησία διάταξη. Περιπτεράδες, καφετζήδες, ηλικιωμένοι, πάμφτωχοι συνταξιούχοι, απλοί λαϊκοί άνθρωποι, ακόμα και ανήλικα παιδιά έρχονται συχνά αντιμέτωποι με το πιο σκληρό πρόσωπο της βίας. Λίγοι Έλληνες έχουν απομείνει που δεν αναγνωρίζουν το καλάσνικοφ. Η ανθρώπινη ζωή έχει φτηνύνει απελπιστικά. Μερικά ευρώ αρκούν για να αδειάζει κάποιος επάνω σου μια γεμιστήρα σφαίρες. Οι λόγοι είναι ασφαλώς πολλοί: Οικονομική κρίση, φτώχεια κι εξαθλίωση, κοινωνική αναλγησία, χαλάρωση των ηθών και του θρησκευτικού συναισθήματος, παράνομη μετανάστευση ανθρώπων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, επίδειξη-θεοποίηση του πλούτου και εξιδανίκευση του λάιφ στάιλ, όλα έχουν βάλει το λιθαράκι τους στο να ζούμε όλοι σε μια κόλαση ανασφάλειας.
Υπενθυμίζουμε, ότι ανέκαθεν στην ιστορία της εξέλιξης τα ζώα -συμπεριλαμβανομένου του δίποδου θηλαστικού που αυτοαποκαλείται αυτάρεσκα άνθρωπος (εκ του άνω-θρώσκω), απέφευγαν να σκοτώνουν άνευ λόγου τα όμοιά τους, ενώ έδειχναν αφοσίωση στα ζώα της οικογένειάς τους με προτεραιότητα βεβαίως το δικό τους τομάρι, για ευνόητους λόγους, που έχουν να κάνουν κυρίως με το ένστικτο της επιβίωσης.
Τα Καλά Παιδιά
Πάντα είχα την υποψία, τώρα βεβαιώθηκα. Η ζωή μιμείται την τέχνη κι όχι το αντίστροφο. Τα παραδείγματα είναι πολλά, αλλά ας πάρουμε μερικά πρόσφατα. Στην ταινία Τα καλά παιδιά του Μάρτιν Σκορτσέζε ο αρχιμαφιόζος (Ντε Νίρο) προειδοποιεί αυστηρά τους ανθρώπους του να κρατηθούν για κάποιο διάστημα και να μην δείξουν ότι πλούτισαν ξαφνικά (από τα κλοπιμαία της πρόσφατης και μεγάλης μπάζας που έκαναν) γιατί η αστυνομία θα τους υποψιαστεί και θα πάνε όλα στράφι. Μάταια. Οι -μια ζωή- ψωμόλυσσες μαφιόζοι δεν μπόρεσαν να κρατηθούν. Ακριβά αυτοκίνητα, γουναρικά και χρυσαφικά, καζίνο, ερωμένες, και άλλες σπατάλες πρόδωσαν τους άπληστους και άμυαλους παρανόμους.
Η Ψυχανάλυση, η Ιατρική και η Στατιστική έχουν επισημάνει -και κάθε παρατηρητικός άνθρωπος θα συμφωνήσει- ότι η νόσος της χρόνιας λόρδας δεν θεραπεύεται εύκολα ενώ τα ψυχολογικά τραύματα που αφήνει στην προσωπικότητα των παθόντων (όχι μόνο των αμόρφωτων λούμπεν) είναι εμφανή για μια ολόκληρη ζωή. Γι’ αυτό την πάτησαν και προδόθηκαν οι μαφιόζοι της ταινίας γι’ αυτό την πατάνε και προδίδονται στις μέρες μας οι διάφοροι αργυρώνητοι πολιτικοί, φοροφυγάδες και πάσης φύσεως (μεγαλο) φακελοσυλλέκτες και τρέχουν εκ των υστέρων πανικόβλητοι να δικαιολογήσουν -ή να ξεφορτωθούν- τα υπέρογκα και αδικαιολόγητα περιουσιακά τους στοιχεία.
Βεβαίως, αρκετοί από όλους αυτούς τους μάστορες της αρπαχτής, που βουτούσαν τα χέρια τους στο μέλι, δεν είναι λούμπεν για να τα τρώνε στα σκυλάδικα, στις φεράρι και στα καγιέν. Προτιμούν τις ‘’οφ σορ’’, τις βίλες των 500 τετραγωνικών με θέα στο ‘’απέραντο γαλάζιο’’, τα εξωτικά ταξίδια και τα κότερα. Στο τέλος όμως όλα Τα καλά παιδιά είναι καταδικασμένα να κάνουν το ίδιο λάθος: να επιδείξουν στους γύρω τους -και στον εαυτό τους- την ταχύτατη κοινωνική τους καταξίωση, για την οποία προφανώς πιστεύουν ότι εάν δεν διατυμπανίζεται είναι σαν να μην υπάρχει.
Από το 8ο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικου Λόγων Παίγνια στην σελίδα Ο Δήμιος
