Του Χρηστου Σιούλα
Ο άνθρωπος στην εξελικτική του πορεία, χάνοντας κάποιες έμφυτες αισθήσεις του και ένστικτα, που τον βοηθούσαν στο να επιβιώσει, τα αντικατέστησε με το χάρισμα του λόγου που απέκτησε υπερτερώντας των υπολοίπων ειδών.
Οι γνώσεις που απέκτησε μεγάλες, αλλά ακόμα περισσότερες ήταν και η ανάγκες του για μεγαλύτερους αποθηκευτικούς χώρους πληροφοριών, ξεκινώντας αποθηκεύοντας πληροφορίες στις πέτρες, στους παπύρους, στο χαρτί και στις μαγνητοταινίες, έφτασε στα γνωστά σε όλους μας πλέον από την λίστα της Lagard, στικάκια η τόμους, αποθηκεύοντας τα πάντα στο τσεπάκι.
Ο σοφός λαός μας όμως δεν είχε καθόλου ανάγκη την τεχνολογία την σημερινή για να κυκλοφορεί και να διαδίδει τις πληροφορίες τις χρειαζούμενες. Είχε στην διάθεσή του για τον σκοπό αυτό αρκετούς αλγόριθμους που τύφλα να 'χει το σύγχρονο ζιπάρισμα των σημερινών ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Τα εργαλεία αυτά του σοφού λαού, ήταν οι παροιμίες, τα γνωμικά, αλλά και τα συνθήματα. Μέσα σε λίγες μόνο λέξεις, κατάλληλα ειπωμένες, μπορούσαν να χωρέσουν πολλοί τόμοι βιβλίων, ολόκληρες εγκυκλοπαίδειες και πολλές φορές η γνώση όλου του κόσμου, εύκολα και κατανοητά .
Τα συνθήματα ήταν ανέκαθεν ο τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων των αγωνιζόμενων.
Ακόμα και στους πιο αρχαίους και πρωτόγονους πολέμους, οι πολεμιστές πριν εξακοντίσουν τα ακόντια τους, εξακόντιζαν τα συναισθήματά τους και τις διαθέσεις τους προς τον εχθρό . Πόσοι τόμοι αλήθεια μπορούν να χωρέσουν μέσα σε αυτό το θρυλικό ΑΕΡΑ που αντηχούσε στα βουνά τις Πίνδου το 1940 .
Η αριστερά, σαν αγωνιστικό κομμάτι της κοινωνίας, δεν μπορούσε παρά να έχει τα δικά της αγωνιστικά συνθήματα, που πολλές φορές ήταν γραμμένα με αίμα στους τοίχους, στα βουνά, στους δρόμους και τα πεζοδρόμια, ποτισμένα με την γνώση των αγώνων της εργατιάς και το αίμα των ηρώων της .
Όλα τα συνθήματα λόγω του τρόπου γέννησής τους, είναι διαχρονικά γιατί εκφράζουν διαχρονικές ιδέες. Το "Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΞΙΑ" ακόμα και σήμερα, που μπερδεύει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα, ο Κουβέλης τον Σαμαρά και ο Σαμαράς τον Βενιζέλο, όλοι κατανοούμε τι σημαίνει, γιατί Δεξιά δεν είναι πρόσωπο η κόμμα, δεξιά είναι η ιδεολογία των πλουτοκρατών, είτε λέγετε φιλελεύθερη, είτε νεοφιλελεύθερη, είτε εθνικοσοσιαλιστική, είναι η ιδεολογία και ο νόμος των λίγων, απέναντι στον νόμο των πολλών .
Η σοφία του Λαού μας όμως λέει ότι "ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ"
και εδώ υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια, γιατί ο Εργάτης παρόλη την δύναμή του, παρόλο που είναι ο μεγαλύτερος κρίκος της κοινωνίας στην παραγωγή αγαθών και αξίας, είναι ο πιο αδύναμος κρίκος απέναντι στο Κράτος των Αστών, κανένας νόμος δεν τον προστατεύει και πρέπει με δικά του μέσα να προστατευθεί και τα μέσα αυτά είναι οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι καταλήψεις και τα συλλαλητήρια, και δεν υπάρχει τίποτα παράνομο σε αυτό .
Ας μην το αναλύσουμε παραπάνω το σύνθημα, τα συνθήματα όταν ξεζιπάρονται με λάθος εργαλείο χαλάνε, πρέπει να αναλύονται με την καρδιά και την ψυχή, αυτός είναι ο τρόπος ο σωστός . Να πούμε μόνο ότι δεν υπάρχουν απεργίες νόμιμες η παράνομες, δεν υπάρχει σύννομη διαμαρτυρία, σύμφωνα με το δίκαιο το εργατικό όλες είναι νόμιμες. Δεν υπάρχουν εργαζόμενοι λιγότερο η περισσότερο αναγκαίοι. Σε αυτή την κοινωνία δεν υπάρχει κανένας, που επειδή είναι πιο χρήσιμος από τον άλλον, να του απαγορεύετε να απεργεί και να διεκδικεί το δίκιο του. Υπάρχουν επαγγέλματα βέβαια, που και μόνιμα να μας λείπανε, δεν θα το καταλαβαίναμε καθόλου.
Αυτά όμως είναι στο απυρόβλητο του συστήματος, και δεν έχουν λόγους να απεργούν.
Ακόμα και το "ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΚΚΕ", παρόλο που ήταν ένα σύνθημα που το έλεγε μόνο ένα από τα κόμματα της αριστεράς, σαν και τα άλλα τα συνθήματα και σύμφωνα με τον νόμο των συνθημάτων, διατηρεί την διαχρονικότητά του και την αξία του, είναι ένα σύνθημα που αν μεταφραστεί με τον τρόπο τον σωστό, και παρόλο που ακούστηκε το 1980, μπορεί ακόμα και σήμερα να πει πολλά στον νου και στην ψυχή μας.
Το ξέθαψα από τα βάθη του μυαλού μου σήμερα, μετά τις μάχες που έδωσε σώμα με σώμα το ΠΑΜΕ και οι σύντροφοι του ΚΚΕ, με τις δυνάμεις καταστολής και τρομοκρατίας του Λαου, του Δένδια και της εσωτερικής και εξωτερικής Τρόικας. σύσσωμη η υπόλοιπη Αριστερά ήταν εκεί με μια φωνή, έναν στόχο τον κοινό εχθρό, και ένα σύνθημα "Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ", ακόμα και η ΔΗΜΑΡ αμήχανα βρήκε κάτι να ψελλίσει.
Το ΚΚΕ μετά από χρόνια δέχτηκε την βοήθεια της άλλης αριστεράς.
Για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια άφησε στην άκρη την υποστήριξη της Αστικής νομιμότητας και το τσουβάλιασμα των τραμπούκων κουκουλοφόρων του παρακράτους με τους συντρόφους που φόραγαν μάσκες, για προστασία από τα δακρυγόνα και μπήκε στο παιχνίδι βγάζοντας την μάσκα της νομιμότητας.
Μάλλον κάποιοι εκεί στον Περισσό έχουν καταλάβει αυτό που καταλαβαίνει η πλειοψηφία των Αριστερών, ότι αν δεν συμμετέχει και το ΚΚΕ στο παιχνίδι, ο κίνδυνος για την αλλοίωση της ριζοσπαστικότητας του συνόλου της Αριστεράς είναι μεγάλος. Αυτό το παλιό σύνθημα λοιπόν αποκτά και στις μέρες μας πολύ μεγάλη σημασία.
Μακάρι το ΚΚΕ να συνεχίσει σε αυτόν τον δρόμο γιατί όλοι οι άλλοι οδηγούν σε αδιέξοδο.
Οι γνώσεις που απέκτησε μεγάλες, αλλά ακόμα περισσότερες ήταν και η ανάγκες του για μεγαλύτερους αποθηκευτικούς χώρους πληροφοριών, ξεκινώντας αποθηκεύοντας πληροφορίες στις πέτρες, στους παπύρους, στο χαρτί και στις μαγνητοταινίες, έφτασε στα γνωστά σε όλους μας πλέον από την λίστα της Lagard, στικάκια η τόμους, αποθηκεύοντας τα πάντα στο τσεπάκι.
Ο σοφός λαός μας όμως δεν είχε καθόλου ανάγκη την τεχνολογία την σημερινή για να κυκλοφορεί και να διαδίδει τις πληροφορίες τις χρειαζούμενες. Είχε στην διάθεσή του για τον σκοπό αυτό αρκετούς αλγόριθμους που τύφλα να 'χει το σύγχρονο ζιπάρισμα των σημερινών ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Τα εργαλεία αυτά του σοφού λαού, ήταν οι παροιμίες, τα γνωμικά, αλλά και τα συνθήματα. Μέσα σε λίγες μόνο λέξεις, κατάλληλα ειπωμένες, μπορούσαν να χωρέσουν πολλοί τόμοι βιβλίων, ολόκληρες εγκυκλοπαίδειες και πολλές φορές η γνώση όλου του κόσμου, εύκολα και κατανοητά .
Τα συνθήματα ήταν ανέκαθεν ο τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων των αγωνιζόμενων.
Ακόμα και στους πιο αρχαίους και πρωτόγονους πολέμους, οι πολεμιστές πριν εξακοντίσουν τα ακόντια τους, εξακόντιζαν τα συναισθήματά τους και τις διαθέσεις τους προς τον εχθρό . Πόσοι τόμοι αλήθεια μπορούν να χωρέσουν μέσα σε αυτό το θρυλικό ΑΕΡΑ που αντηχούσε στα βουνά τις Πίνδου το 1940 .
Η αριστερά, σαν αγωνιστικό κομμάτι της κοινωνίας, δεν μπορούσε παρά να έχει τα δικά της αγωνιστικά συνθήματα, που πολλές φορές ήταν γραμμένα με αίμα στους τοίχους, στα βουνά, στους δρόμους και τα πεζοδρόμια, ποτισμένα με την γνώση των αγώνων της εργατιάς και το αίμα των ηρώων της .
Όλα τα συνθήματα λόγω του τρόπου γέννησής τους, είναι διαχρονικά γιατί εκφράζουν διαχρονικές ιδέες. Το "Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΞΙΑ" ακόμα και σήμερα, που μπερδεύει η μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα, ο Κουβέλης τον Σαμαρά και ο Σαμαράς τον Βενιζέλο, όλοι κατανοούμε τι σημαίνει, γιατί Δεξιά δεν είναι πρόσωπο η κόμμα, δεξιά είναι η ιδεολογία των πλουτοκρατών, είτε λέγετε φιλελεύθερη, είτε νεοφιλελεύθερη, είτε εθνικοσοσιαλιστική, είναι η ιδεολογία και ο νόμος των λίγων, απέναντι στον νόμο των πολλών .
Η σοφία του Λαού μας όμως λέει ότι "ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ"
και εδώ υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια, γιατί ο Εργάτης παρόλη την δύναμή του, παρόλο που είναι ο μεγαλύτερος κρίκος της κοινωνίας στην παραγωγή αγαθών και αξίας, είναι ο πιο αδύναμος κρίκος απέναντι στο Κράτος των Αστών, κανένας νόμος δεν τον προστατεύει και πρέπει με δικά του μέσα να προστατευθεί και τα μέσα αυτά είναι οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι καταλήψεις και τα συλλαλητήρια, και δεν υπάρχει τίποτα παράνομο σε αυτό .
Ας μην το αναλύσουμε παραπάνω το σύνθημα, τα συνθήματα όταν ξεζιπάρονται με λάθος εργαλείο χαλάνε, πρέπει να αναλύονται με την καρδιά και την ψυχή, αυτός είναι ο τρόπος ο σωστός . Να πούμε μόνο ότι δεν υπάρχουν απεργίες νόμιμες η παράνομες, δεν υπάρχει σύννομη διαμαρτυρία, σύμφωνα με το δίκαιο το εργατικό όλες είναι νόμιμες. Δεν υπάρχουν εργαζόμενοι λιγότερο η περισσότερο αναγκαίοι. Σε αυτή την κοινωνία δεν υπάρχει κανένας, που επειδή είναι πιο χρήσιμος από τον άλλον, να του απαγορεύετε να απεργεί και να διεκδικεί το δίκιο του. Υπάρχουν επαγγέλματα βέβαια, που και μόνιμα να μας λείπανε, δεν θα το καταλαβαίναμε καθόλου.
Αυτά όμως είναι στο απυρόβλητο του συστήματος, και δεν έχουν λόγους να απεργούν.
Ακόμα και το "ΑΛΛΑΓΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΚΚΕ", παρόλο που ήταν ένα σύνθημα που το έλεγε μόνο ένα από τα κόμματα της αριστεράς, σαν και τα άλλα τα συνθήματα και σύμφωνα με τον νόμο των συνθημάτων, διατηρεί την διαχρονικότητά του και την αξία του, είναι ένα σύνθημα που αν μεταφραστεί με τον τρόπο τον σωστό, και παρόλο που ακούστηκε το 1980, μπορεί ακόμα και σήμερα να πει πολλά στον νου και στην ψυχή μας.
Το ξέθαψα από τα βάθη του μυαλού μου σήμερα, μετά τις μάχες που έδωσε σώμα με σώμα το ΠΑΜΕ και οι σύντροφοι του ΚΚΕ, με τις δυνάμεις καταστολής και τρομοκρατίας του Λαου, του Δένδια και της εσωτερικής και εξωτερικής Τρόικας. σύσσωμη η υπόλοιπη Αριστερά ήταν εκεί με μια φωνή, έναν στόχο τον κοινό εχθρό, και ένα σύνθημα "Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ", ακόμα και η ΔΗΜΑΡ αμήχανα βρήκε κάτι να ψελλίσει.
Το ΚΚΕ μετά από χρόνια δέχτηκε την βοήθεια της άλλης αριστεράς.
Για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια άφησε στην άκρη την υποστήριξη της Αστικής νομιμότητας και το τσουβάλιασμα των τραμπούκων κουκουλοφόρων του παρακράτους με τους συντρόφους που φόραγαν μάσκες, για προστασία από τα δακρυγόνα και μπήκε στο παιχνίδι βγάζοντας την μάσκα της νομιμότητας.
Μάλλον κάποιοι εκεί στον Περισσό έχουν καταλάβει αυτό που καταλαβαίνει η πλειοψηφία των Αριστερών, ότι αν δεν συμμετέχει και το ΚΚΕ στο παιχνίδι, ο κίνδυνος για την αλλοίωση της ριζοσπαστικότητας του συνόλου της Αριστεράς είναι μεγάλος. Αυτό το παλιό σύνθημα λοιπόν αποκτά και στις μέρες μας πολύ μεγάλη σημασία.
Μακάρι το ΚΚΕ να συνεχίσει σε αυτόν τον δρόμο γιατί όλοι οι άλλοι οδηγούν σε αδιέξοδο.
