Με αφορμή τον ναζιστικό χαιρετισμό ενός ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, επιχειρώ μια επισήμανση σχετικά με την παραπληροφόρηση που γίνεται από μέρους των λεγόμενων Εθνικοφρόνων ή Εθνικιστών όλων των αποχρώσεων, που πρέπει να λάβουν υπ’όψιν τους οι νέοι άνθρωποι και να μην παρασύρονται από απατηλούς συναισθηματισμούς.
Τι ακριβώς σημαίνουν οι όροι, ερμηνεύονται απ’όλους, συνήθως όχι με επιστημονικά κριτήρια, αλλά κυρίως με ιδεολογικά ή κομματικά χαρακτηριστικά.
Ποιος πραγματικά είναι ο εθνικόφρονας, με την έννοια του πατριώτη και όχι του Εθνικιστή, που ο όρος αυτός εμπεριέχει, τον επιλεκτικό ρατσισμό, εν ονόματι του Έθνους, την επιλεκτική επιθετικότητα εναντίον, όχι μόνο αλλοεθνών, αλλά και ομοεθνών, την σκληρή αυταρχικότητα.
Εθνικόφρων ή Πατριώτης είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει και αποδέχεται την καταγωγή του, πιστεύει και αγαπά τα ιδανικά, την ιστορία, τις παραδόσεις του τόπου ή της χώρας που γεννήθηκε ή κατοικεί, τους ανθρώπους, τα δικαιώματά τους και τις κοινωνίες τους και σέβεται τις κοινωνίες και τους ανθρώπους που έτυχε να γεννηθούν σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Αν τα αγαθά αυτά απειληθούν αντιστέκεται με όποιο τρόπο κρίνει κατάλληλο.
Με την έννοια αυτή εθνικόφρων είναι εκείνος που προσχωρεί στην λογική του κατακτητή, προκειμένου να μην θιγεί ο ίδιος και η οικογένειά του και οι φίλοι του; Ή εκείνος που θυσιάζει την ζωή του, ή την βάζει σε μεγάλο κίνδυνο και που ακόμα και η δράση του προκαλεί κίνδυνο και για άλλους, προκειμένου να αντισταθεί σε κάθε βάρβαρο κατακτητή.
Εδώ διαλέγουμε ποια λογική θέλουμε και βλέπουμε ποιος πραγματικά είναι ο εθνικόφρων ή πατριώτης, με την παραπάνω έννοια.
Όταν ο Μανώλης Γλέζος με τον Α. Σάντα κατέβασαν την Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, οι τότε αυτοαποκαλούμενοι «Εθνικόφρονες» οι συνειδητοί ή αφελείς συνεργάτες των Γερμανών, αγανάκτησαν και θεώρησαν την κίνηση προδοτική, επειδή θα οδηγούσε σε αντίποινα τους Γερμανούς, όπως πράγματι και το έκαναν.
Και μπαίνει το ερώτημα που είναι και επίκαιρο στην σύγχρονη εποχή που ζούμε.
Η πιθανότητα λήψης αντιποίνων, αποτελεί κυρίαρχο λόγο για αποχή από πράξεις αντίστασης κατά εισβολέων και βιαστών; Αποτελεί πατριωτική στάση;
Αν ναι τότε κακώς οι Αθηναίοι βοήθησαν τις Ιωνικές πόλεις, κατά την εξέγερση τους εναντίον των Περσών και προκάλεσαν την οργή τους με αποτέλεσμα τις δύο Περσικές εκστρατείες κατά των Αθηνών και των Ελλήνων γενικά.
Κακώς και από «ανοησία» οι 300 Σπαρτιάτες υπό τον Λεωνίδα, μαζί με τους Θεσπιείς, έπεσαν στις Θερμοπύλες, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, γιατί οι Πέρσες κατέστρεψαν την Αθήνα και σκότωσαν όποιον βρήκαν μπροστά τους. Ο δε Εφιάλτης, με την λογική αυτή είναι ο πραγματικός Εθνικόφρων.
Το ίδιο συμπέρασμα βγαίνει και με τους Μαραθωνομάχους, τους Σαλαμινομάχους. τους εξεγερθέντες κατά των Τούρκων και κατά των Γερμανών.
Ο υπολογισμός της επιλογής μεταξύ του κόστους απωλειών ζωών και περιουσιών και του αγαθού της ελευθερίας, με την λογική των αυτοονομαζόμενων «Εθνικοφρόνων», θα επέτρεπε στους Σοβιετικούς να καταθέσουν τα όπλα και να δηλώσουν υποταγή και καλή συμπεριφορά απέναντι στους ΝΑΖΙ, για να περισώσουν τις αλυσίδες τους.
Κατά την λογική αυτή Εθνικόφρονες ήσαν οι Σοβιετικοί που προσχώρησαν στους ΝΑΖΙ και πολεμούσαν Σοβιετικούς.
Το μεγαλείο όμως του Ελληνικού πολιτισμού, πηγάζει από την πηγαία αίσθηση ελευθερίας που είχαν σε όλα τα επίπεδα. Από την γνώση, που πρόβαλαν αντίσταση κατά της άγνοιας και του σκοταδισμού, την απόρριψη της υποτέλειας και της αυταρχικότητας, μέχρι και την αποστασιοποίηση απέναντι στην παντοδυναμία των θεών.
Δούλοι δεν θέλησαν να υπάρξουν ποτέ, ούτε ανθρώπου, ούτε Θεού.
Το ίδιο δίλημμα υπάρχει και σήμερα. Ποιά είναι πατριωτική στάση απέναντι στην επιβληθείσα κατάργηση της Δημοκρατίας και της κυριαρχίας του κράτους μας;
Η υποταγή και υποτέλεια στις επιταγές των ολιγαρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της εξωτερικής τρόικας και εσωτερικής «Εθνικοφρονηματικής» τοιαύτης, δήθεν για να μη χαθούν τα ωραία κουρέλια μας, να διασφαλιστούν στην πραγματικότητα τα αδούλευτα κέρδη των δυναστών και για να δημιουργηθούν εργαζόμενοι «σκουπίδια»;
Ή Αντίσταση, με ότι αυτό συνεπάγεται, για την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, των εργαζομένων, για την ιστορία και τις θυσίες του λαού μας και τις παραδόσεις μας. Για πραγματική Κλεισθένειο Δημοκρατία.
ΥΓ Ελπίζω να μη σοκάρει ο ορισμός του Εθνικόφρονα Επειδή είναι απόλυτα συνδεδεμένος με την ακραία αυταρχική αντιδημοκρατική δεξιά.
Μας κλέψανε την ζωή την ελευθερία τα δικαιώματα, μη μας κλέψουνε και την ιστορία μας.
Ο όρος έχει παραχαραχθεί για καπηλεία των ιστορικών αξιών της χώρας μας, που όμως αν αναλυθούν στη σωστή τους διάσταση, τόσο η φιλοσοφία, η ιστορία, αλλά και η μυθολογία, τους πετά κατ’ευθείαν, στον κάδο των απορριμμάτων.
Τι ακριβώς σημαίνουν οι όροι, ερμηνεύονται απ’όλους, συνήθως όχι με επιστημονικά κριτήρια, αλλά κυρίως με ιδεολογικά ή κομματικά χαρακτηριστικά.
Ποιος πραγματικά είναι ο εθνικόφρονας, με την έννοια του πατριώτη και όχι του Εθνικιστή, που ο όρος αυτός εμπεριέχει, τον επιλεκτικό ρατσισμό, εν ονόματι του Έθνους, την επιλεκτική επιθετικότητα εναντίον, όχι μόνο αλλοεθνών, αλλά και ομοεθνών, την σκληρή αυταρχικότητα.
Εθνικόφρων ή Πατριώτης είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει και αποδέχεται την καταγωγή του, πιστεύει και αγαπά τα ιδανικά, την ιστορία, τις παραδόσεις του τόπου ή της χώρας που γεννήθηκε ή κατοικεί, τους ανθρώπους, τα δικαιώματά τους και τις κοινωνίες τους και σέβεται τις κοινωνίες και τους ανθρώπους που έτυχε να γεννηθούν σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Αν τα αγαθά αυτά απειληθούν αντιστέκεται με όποιο τρόπο κρίνει κατάλληλο.
Με την έννοια αυτή εθνικόφρων είναι εκείνος που προσχωρεί στην λογική του κατακτητή, προκειμένου να μην θιγεί ο ίδιος και η οικογένειά του και οι φίλοι του; Ή εκείνος που θυσιάζει την ζωή του, ή την βάζει σε μεγάλο κίνδυνο και που ακόμα και η δράση του προκαλεί κίνδυνο και για άλλους, προκειμένου να αντισταθεί σε κάθε βάρβαρο κατακτητή.
Εδώ διαλέγουμε ποια λογική θέλουμε και βλέπουμε ποιος πραγματικά είναι ο εθνικόφρων ή πατριώτης, με την παραπάνω έννοια.
Όταν ο Μανώλης Γλέζος με τον Α. Σάντα κατέβασαν την Γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, οι τότε αυτοαποκαλούμενοι «Εθνικόφρονες» οι συνειδητοί ή αφελείς συνεργάτες των Γερμανών, αγανάκτησαν και θεώρησαν την κίνηση προδοτική, επειδή θα οδηγούσε σε αντίποινα τους Γερμανούς, όπως πράγματι και το έκαναν.
Και μπαίνει το ερώτημα που είναι και επίκαιρο στην σύγχρονη εποχή που ζούμε.
Η πιθανότητα λήψης αντιποίνων, αποτελεί κυρίαρχο λόγο για αποχή από πράξεις αντίστασης κατά εισβολέων και βιαστών; Αποτελεί πατριωτική στάση;
Αν ναι τότε κακώς οι Αθηναίοι βοήθησαν τις Ιωνικές πόλεις, κατά την εξέγερση τους εναντίον των Περσών και προκάλεσαν την οργή τους με αποτέλεσμα τις δύο Περσικές εκστρατείες κατά των Αθηνών και των Ελλήνων γενικά.
Κακώς και από «ανοησία» οι 300 Σπαρτιάτες υπό τον Λεωνίδα, μαζί με τους Θεσπιείς, έπεσαν στις Θερμοπύλες, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι, γιατί οι Πέρσες κατέστρεψαν την Αθήνα και σκότωσαν όποιον βρήκαν μπροστά τους. Ο δε Εφιάλτης, με την λογική αυτή είναι ο πραγματικός Εθνικόφρων.
Το ίδιο συμπέρασμα βγαίνει και με τους Μαραθωνομάχους, τους Σαλαμινομάχους. τους εξεγερθέντες κατά των Τούρκων και κατά των Γερμανών.
Ο υπολογισμός της επιλογής μεταξύ του κόστους απωλειών ζωών και περιουσιών και του αγαθού της ελευθερίας, με την λογική των αυτοονομαζόμενων «Εθνικοφρόνων», θα επέτρεπε στους Σοβιετικούς να καταθέσουν τα όπλα και να δηλώσουν υποταγή και καλή συμπεριφορά απέναντι στους ΝΑΖΙ, για να περισώσουν τις αλυσίδες τους.
Κατά την λογική αυτή Εθνικόφρονες ήσαν οι Σοβιετικοί που προσχώρησαν στους ΝΑΖΙ και πολεμούσαν Σοβιετικούς.
Το μεγαλείο όμως του Ελληνικού πολιτισμού, πηγάζει από την πηγαία αίσθηση ελευθερίας που είχαν σε όλα τα επίπεδα. Από την γνώση, που πρόβαλαν αντίσταση κατά της άγνοιας και του σκοταδισμού, την απόρριψη της υποτέλειας και της αυταρχικότητας, μέχρι και την αποστασιοποίηση απέναντι στην παντοδυναμία των θεών.
Δούλοι δεν θέλησαν να υπάρξουν ποτέ, ούτε ανθρώπου, ούτε Θεού.
Το ίδιο δίλημμα υπάρχει και σήμερα. Ποιά είναι πατριωτική στάση απέναντι στην επιβληθείσα κατάργηση της Δημοκρατίας και της κυριαρχίας του κράτους μας;
Η υποταγή και υποτέλεια στις επιταγές των ολιγαρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της εξωτερικής τρόικας και εσωτερικής «Εθνικοφρονηματικής» τοιαύτης, δήθεν για να μη χαθούν τα ωραία κουρέλια μας, να διασφαλιστούν στην πραγματικότητα τα αδούλευτα κέρδη των δυναστών και για να δημιουργηθούν εργαζόμενοι «σκουπίδια»;
Ή Αντίσταση, με ότι αυτό συνεπάγεται, για την αξιοπρέπεια των ανθρώπων, των εργαζομένων, για την ιστορία και τις θυσίες του λαού μας και τις παραδόσεις μας. Για πραγματική Κλεισθένειο Δημοκρατία.
ΥΓ Ελπίζω να μη σοκάρει ο ορισμός του Εθνικόφρονα Επειδή είναι απόλυτα συνδεδεμένος με την ακραία αυταρχική αντιδημοκρατική δεξιά.
Μας κλέψανε την ζωή την ελευθερία τα δικαιώματα, μη μας κλέψουνε και την ιστορία μας.
Ο όρος έχει παραχαραχθεί για καπηλεία των ιστορικών αξιών της χώρας μας, που όμως αν αναλυθούν στη σωστή τους διάσταση, τόσο η φιλοσοφία, η ιστορία, αλλά και η μυθολογία, τους πετά κατ’ευθείαν, στον κάδο των απορριμμάτων.
