Της Νάνσυ Πανταζή
Άκου ανθρωπάκο… τα πολλά λόγια ήταν και είναι η φτώχεια μας.
Άκου ανθρωπάκο… δεν υπάρχει ευτυχία ούτε και σωτηρία που να κόβεται στα τρία.
Άκου ανθρωπάκο… δεν υπάρχουν καλοί και κακοί δανειστές. Υπάρχουν τοκογλύφοι.
Άκου ανθρωπάκο… οι «ηγέτες» που επικαλείσαι μας έφεραν στον γκρεμό.
Άκου ανθρωπάκο… η εξαθλίωση δεν έχει χρώμα, ηλικία, οικονομικό, κοινωνικό και πνευματικό κώδικα. Χτυπά αδιάκριτα ή μάλλον στοχευμένα και με σειρά προτεραιότητας.
Άκου ανθρωπάκο… δεν θα τη γλυτώσεις γιατί δεν είσαι μόνος. Είσαι ένας κρίκος της αλυσίδας.
Άκου ανθρωπάκο… όσο και να προβάλλεις την όποια φασιστική συμπεριφορά, σαν κατ’ ανάγκη συνθήκη επιβίωσης, κάποια στιγμή θα είσαι εσύ το ίδιο το θύμα της.
Άκου ανθρωπάκο… δεν μπορούν να διαχειρίζονται το μέλλον σου, αυτοί που το κατέστρεψαν. Είναι σα να δίνεις πασπαρτού σε έναν κλέφτη.
Άκου ανθρωπάκο… τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο και δεκαέξι το χαράτσι.
Άκου ανθρωπάκο… δεν υπάρχουν εξωτερικοί εχθροί που να μας επιβουλεύονται γιατί η παράδοση έχει ήδη γίνει εκ των έσω.
Άκου ανθρωπάκο… δεν είναι δυνατόν ο επίορκος να διώκει άλλον επίορκο, γιατί κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.
Άκου ανθρωπάκο… δεν καταδικάζεται η βία, απ’ όπου και αν προέρχεται, όταν είναι μορφή άσκησης εξουσίας πλέον.
Άκου ανθρωπάκο… πλησιάζει η στιγμή που οι υψηλόμισθοι θα λαμβάνουν 500 Ευρώ στην καλύτερη περίπτωση.
Άκου ανθρωπάκο… δεν θα υπάρξει ανάπτυξη για εσένα αλλά για τους επεγδυτές.
Άκου ανθρωπάκο… δεν είναι λαϊκισμός να αναδεικνύεις την πλήρη κατάρρευση της κοινωνίας αλλά η σκληρή πραγματικότητα, όσο και αν επιθυμούμε να την προσπεράσουμε.
Άκου ανθρωπάκο… δεν είσαι τραπεζίτης για να σε απασχολεί αν οι τράπεζες θα εξυγιανθούν με τα δικά σου χρήματα, γιατί εσύ είσαι ήδη χρεωκοπημένος.
Άκου ανθρωπάκο… η ευθύνη σου για το σήμερα είναι ότι βολεύτηκες και δεν θέλεις να ξεβολευτείς.
Άκου ανθρωπάκο… σου έχει μείνει μόνο ο καναπές και είναι φθαρμένος και δεν μπορούν να στον πάρουν, γιατί τον κουβαλάς στην ψυχή σου και τον εξαργυρώνεις με ψίχουλα.
Άκου ανθρωπάκο… ή είσαι ήδη άνεργος και περιμένεις ένα πιάτο φαί από τους συνταξιούχους γονείς σου ή τις συλλογικές κουζίνες, ή είσαι ο επόμενος άνεργος που θα ακολουθήσεις την ίδια πορεία.
Άκου ανθρωπάκο… το μόνο που θα σου αφήσουν, ακόμα και εάν χάσεις το ίδιο σου το σπίτι, είναι η τηλεόραση για να σε ελέγχουν.
Άκου ανθρωπάκο… ο κανιβαλισμός οδηγεί σε αφανισμό. Υπάρχουν αυτοί που κανιβαλίζουν σε βάρος μας και ΕΜΕΙΣ.
Άκου ανθρωπάκο… δεν είναι όλοι ίδιοι ούτε και ήταν ποτέ. Ήταν, είναι και θα είναι αυτό που θα τους επιτρέψεις εσύ να είναι.
Άκου ανθρωπάκο… δεν είμαι αρνητική ούτε και θέλω να παραμείνει η χώρα μου όπως ήταν, αλλά κράτος δικαίου από κερδοσκόπους και αρπακτικά δεν οικοδομείται. Απεναντίας, λεηλατείται.
Άκου ανθρωπάκο… δεν πιστεύω στους μονόδρομους, ούτε στις ευθείες γραμμές ούτε και στις κατηφόρες. Ξέρω ότι οι διαδρομές είναι πάντα ανηφορικές και κακοτράχαλες για την κορυφή.
Άκου ανθρωπάκο… πρέπει να σηκώσουμε το κεφάλι μας, να υψώσουμε το ανάστημά μας και να σφίξουμε τα χέρια μας μια γροθιά, διεκδικώντας.
Άκου ανθρωπάκο… ξέρω ότι νιώθεις κουρασμένος, απογοητευμένος, υποτιμημένος, φοβισμένος αλλά ξέρω ότι και εσύ ανθρωπάκο και εγώ, ο ανθρωπάκος, έχουμε τη δύναμη να ξαναγίνουμε ΑΝΘΡΩΠΟΙ και να δώσουμε την ελπίδα σε ακόμα περισσότερους ανθρώπους και η κραυγή μας να είναι…
…ΑΚΟΥ ΖΩΗ!
Από το 18ο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικου Λόγων Παίγνια στην σελίδα Πλατεία
Άκου ανθρωπάκο… δεν υπάρχει ευτυχία ούτε και σωτηρία που να κόβεται στα τρία.
Άκου ανθρωπάκο… δεν υπάρχουν καλοί και κακοί δανειστές. Υπάρχουν τοκογλύφοι.
Άκου ανθρωπάκο… οι «ηγέτες» που επικαλείσαι μας έφεραν στον γκρεμό.
Άκου ανθρωπάκο… η εξαθλίωση δεν έχει χρώμα, ηλικία, οικονομικό, κοινωνικό και πνευματικό κώδικα. Χτυπά αδιάκριτα ή μάλλον στοχευμένα και με σειρά προτεραιότητας.
Άκου ανθρωπάκο… δεν θα τη γλυτώσεις γιατί δεν είσαι μόνος. Είσαι ένας κρίκος της αλυσίδας.
Άκου ανθρωπάκο… όσο και να προβάλλεις την όποια φασιστική συμπεριφορά, σαν κατ’ ανάγκη συνθήκη επιβίωσης, κάποια στιγμή θα είσαι εσύ το ίδιο το θύμα της.
Άκου ανθρωπάκο… δεν μπορούν να διαχειρίζονται το μέλλον σου, αυτοί που το κατέστρεψαν. Είναι σα να δίνεις πασπαρτού σε έναν κλέφτη.
Άκου ανθρωπάκο… τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, έξι το λαδόξυδο και δεκαέξι το χαράτσι.
Άκου ανθρωπάκο… δεν υπάρχουν εξωτερικοί εχθροί που να μας επιβουλεύονται γιατί η παράδοση έχει ήδη γίνει εκ των έσω.
Άκου ανθρωπάκο… δεν είναι δυνατόν ο επίορκος να διώκει άλλον επίορκο, γιατί κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει.
Άκου ανθρωπάκο… δεν καταδικάζεται η βία, απ’ όπου και αν προέρχεται, όταν είναι μορφή άσκησης εξουσίας πλέον.
Άκου ανθρωπάκο… πλησιάζει η στιγμή που οι υψηλόμισθοι θα λαμβάνουν 500 Ευρώ στην καλύτερη περίπτωση.
Άκου ανθρωπάκο… δεν θα υπάρξει ανάπτυξη για εσένα αλλά για τους επεγδυτές.
Άκου ανθρωπάκο… δεν είναι λαϊκισμός να αναδεικνύεις την πλήρη κατάρρευση της κοινωνίας αλλά η σκληρή πραγματικότητα, όσο και αν επιθυμούμε να την προσπεράσουμε.
Άκου ανθρωπάκο… δεν είσαι τραπεζίτης για να σε απασχολεί αν οι τράπεζες θα εξυγιανθούν με τα δικά σου χρήματα, γιατί εσύ είσαι ήδη χρεωκοπημένος.
Άκου ανθρωπάκο… η ευθύνη σου για το σήμερα είναι ότι βολεύτηκες και δεν θέλεις να ξεβολευτείς.
Άκου ανθρωπάκο… σου έχει μείνει μόνο ο καναπές και είναι φθαρμένος και δεν μπορούν να στον πάρουν, γιατί τον κουβαλάς στην ψυχή σου και τον εξαργυρώνεις με ψίχουλα.
Άκου ανθρωπάκο… ή είσαι ήδη άνεργος και περιμένεις ένα πιάτο φαί από τους συνταξιούχους γονείς σου ή τις συλλογικές κουζίνες, ή είσαι ο επόμενος άνεργος που θα ακολουθήσεις την ίδια πορεία.
Άκου ανθρωπάκο… το μόνο που θα σου αφήσουν, ακόμα και εάν χάσεις το ίδιο σου το σπίτι, είναι η τηλεόραση για να σε ελέγχουν.
Άκου ανθρωπάκο… ο κανιβαλισμός οδηγεί σε αφανισμό. Υπάρχουν αυτοί που κανιβαλίζουν σε βάρος μας και ΕΜΕΙΣ.
Άκου ανθρωπάκο… δεν είναι όλοι ίδιοι ούτε και ήταν ποτέ. Ήταν, είναι και θα είναι αυτό που θα τους επιτρέψεις εσύ να είναι.
Άκου ανθρωπάκο… δεν είμαι αρνητική ούτε και θέλω να παραμείνει η χώρα μου όπως ήταν, αλλά κράτος δικαίου από κερδοσκόπους και αρπακτικά δεν οικοδομείται. Απεναντίας, λεηλατείται.
Άκου ανθρωπάκο… δεν πιστεύω στους μονόδρομους, ούτε στις ευθείες γραμμές ούτε και στις κατηφόρες. Ξέρω ότι οι διαδρομές είναι πάντα ανηφορικές και κακοτράχαλες για την κορυφή.
Άκου ανθρωπάκο… πρέπει να σηκώσουμε το κεφάλι μας, να υψώσουμε το ανάστημά μας και να σφίξουμε τα χέρια μας μια γροθιά, διεκδικώντας.
Άκου ανθρωπάκο… ξέρω ότι νιώθεις κουρασμένος, απογοητευμένος, υποτιμημένος, φοβισμένος αλλά ξέρω ότι και εσύ ανθρωπάκο και εγώ, ο ανθρωπάκος, έχουμε τη δύναμη να ξαναγίνουμε ΑΝΘΡΩΠΟΙ και να δώσουμε την ελπίδα σε ακόμα περισσότερους ανθρώπους και η κραυγή μας να είναι…
…ΑΚΟΥ ΖΩΗ!
Από το 18ο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικου Λόγων Παίγνια στην σελίδα Πλατεία
