Την λέξη ένστικτο, που χρησιμοποίησε ο υπουργός οικονομικών Κύριος Στουρνάρας προκειμένου να «κατακεραυνώσει» τον Αλέξη Τσίπρα και να «κονιορτοποιήσει» τα επιχειρήματά του, προδίδει, χωρίς φαντάζομαι να το θέλει, την άποψη που έχει η λεγόμενη στους κύκλους της, «υψηλή κοινωνία», για τον κόσμο της εργασίας.
Ο Κύριος Στουρνάρας αποκάλυψε μια αλήθεια, την οποία οι περισσότεροι από εμάς τους Πληβείους, γνωρίζαμε.
Πράγματι αν κανείς ακούσει συζητήσεις μεταξύ όλων αυτών με τα πολλά μηδενικά στους λογαριασμούς τους, θεωρούν ότι αυτοί, λόγω της δύναμης που τους παρέχουν αυτά τα «μηδενικά», είναι ξεχωριστοί και δικαιούνται να ζουν ξεχωριστά και διακεκριμένα.
Δικαιούνται να έχουν εκκεντρικότητες και ιδιοτροπίες. Ενώ οι άλλοι το πλήθος, επειδή στερούνται μηδενικών, αποτελούν κατά την γνώμη τους και του Κυρίου Στουρνάρα, σκουπίδια και ακριβώς λόγω των κατωτέρων ενστίκτων τους, πλην κάποιας κίνησης «συμπόνιας», και που ζουν πολύ τους πέφτει.
Βέβαια αυτές οι απόψεις που υπάρχουν και κυριαρχούν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, στους κύκλους αυτούς στους οποίους βεβαίως βεβαίως ανήκει και ο διορισμένος υπουργός, αγνοούν ότι όλοι αποτελούμαστε από το ίδιο υλικό. Ότι όλοι έχουμε ημερομηνία λήξεως. Ότι το επίπεδο μόρφωσης και καλλιέργειας της προσωπικότητας και η πραγματική αξία, δεν εξαρτάται από τα πολλά μηδενικά. Ότι τα ένστικτα ή περίπου τα εξαρτημένα αντανακλαστικά, όπως τα αποκαλούσε ο Παυλώφ ή οι εκ γενετής έμφυτες συμπεριφορές, όπως για παράδειγμα το θήλασμα, αποτελούν σε όλο τον ζωικό κόσμο συμπεριφορές προσαρμογής στις συνθήκες της ζωής και δεν υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα ένστικτα.
Αλλά αν θεωρήσουμε ότι πράγματι υπάρχουν κατώτερα ένστικτα, ποιοι ακριβώς τα έχουν. Εκείνοι που ζουν στην χλιδή, που τους προσφέρει η εργασία των πολλών, γιατί οι πολλοί στην πραγματικότητα δημιουργούν τον πλούτο και τα πολλά μηδενικά ή εκείνοι που υπόκεινται στις συνέπειες της βαρβαρότητας και του οίκτου των λίγων.
Ο Κύριος Στουρνάρας αποκάλυψε μια αλήθεια, την οποία οι περισσότεροι από εμάς τους Πληβείους, γνωρίζαμε.
Πράγματι αν κανείς ακούσει συζητήσεις μεταξύ όλων αυτών με τα πολλά μηδενικά στους λογαριασμούς τους, θεωρούν ότι αυτοί, λόγω της δύναμης που τους παρέχουν αυτά τα «μηδενικά», είναι ξεχωριστοί και δικαιούνται να ζουν ξεχωριστά και διακεκριμένα.
Δικαιούνται να έχουν εκκεντρικότητες και ιδιοτροπίες. Ενώ οι άλλοι το πλήθος, επειδή στερούνται μηδενικών, αποτελούν κατά την γνώμη τους και του Κυρίου Στουρνάρα, σκουπίδια και ακριβώς λόγω των κατωτέρων ενστίκτων τους, πλην κάποιας κίνησης «συμπόνιας», και που ζουν πολύ τους πέφτει.
Βέβαια αυτές οι απόψεις που υπάρχουν και κυριαρχούν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, στους κύκλους αυτούς στους οποίους βεβαίως βεβαίως ανήκει και ο διορισμένος υπουργός, αγνοούν ότι όλοι αποτελούμαστε από το ίδιο υλικό. Ότι όλοι έχουμε ημερομηνία λήξεως. Ότι το επίπεδο μόρφωσης και καλλιέργειας της προσωπικότητας και η πραγματική αξία, δεν εξαρτάται από τα πολλά μηδενικά. Ότι τα ένστικτα ή περίπου τα εξαρτημένα αντανακλαστικά, όπως τα αποκαλούσε ο Παυλώφ ή οι εκ γενετής έμφυτες συμπεριφορές, όπως για παράδειγμα το θήλασμα, αποτελούν σε όλο τον ζωικό κόσμο συμπεριφορές προσαρμογής στις συνθήκες της ζωής και δεν υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα ένστικτα.
Αλλά αν θεωρήσουμε ότι πράγματι υπάρχουν κατώτερα ένστικτα, ποιοι ακριβώς τα έχουν. Εκείνοι που ζουν στην χλιδή, που τους προσφέρει η εργασία των πολλών, γιατί οι πολλοί στην πραγματικότητα δημιουργούν τον πλούτο και τα πολλά μηδενικά ή εκείνοι που υπόκεινται στις συνέπειες της βαρβαρότητας και του οίκτου των λίγων.
