Μην με ακούς, άλλωστε μου αρέσει να σε ακούω περισσότερο, να λες εκείνες τις απίστευτες ιστορίες, που γεννάει το μυαλό σου. Αλήθεια σε ποια γωνιά του τις κρύβεις; Πως διαλέγεις την κατάλληλη, κάθε στιγμή;
Μην με ακούς, θα περάσει η θλίψη μου τις πόρτες της δικής σου και δεν πρέπει. Γιατί να μαραθεί ένα λουλούδι όταν ξεραθεί ένα βάτο; Τα λουλούδια είναι για να ευωδιάζουν ενώ τα βάτα για να τσιμπούν και να τα κατουρούν τα κυνηγόσκυλα.
Μην με ακούς, ότι έχω να πω πονάει, και δεν αντέχεις τον πόνο. Ο πόνος γεννήθηκε για τους σκληρούς και βάναυσους όχι για τους ευαίσθητους. Για τους ευαίσθητους φτιάχτηκε η Άνοιξη και τα πουλιά, όχι ο Χειμώνας και οι γύπες. Αυτά είναι για τους άκαρδους και τσιγκούνηδες.
Μην με ακούς, η φωνή μου γδέρνει ψυχές και τις ματώνει. Δεν είναι βελούδο και μετάξι να χαϊδεύουν. Να ανακουφίζουν και να γαληνεύουν.
Μην με ακούς, μη μάθεις και εσύ, τι είναι μοναξιά. Αυτό θα πω. Αυτό θα ακούσεις και δεν θέλω ούτε να το ακούσεις ούτε να το νιώσεις ποτέ. Είναι νύχτα, βαθιά νύχτα η μοναξιά και τα σκοτάδια τα φοβάσαι. Δεν τα φοβάσαι;
Μην με ακούς και μην με νοιάζεσαι, φτάνει που θα σε νοιάζομαι εγώ, που θα λαχταρώ να σου κρατώ το χέρι. Κι ας μην κρατάς το δικό μου. Φτάνει η λαχτάρα μου να μείνει λαχτάρα και το νοιάξιμό μου νοιάξιμο.
Μην με ακούς, θα σε ακούω εγώ και είναι το ίδιο. Η φωνή σου θα είναι φωνή μου και τα αυτιά μου θα ακούν και για σένα, μόνο για σένα ………
Ε.Β.Τ (πες ανώνυμος )
Μην με ακούς, θα περάσει η θλίψη μου τις πόρτες της δικής σου και δεν πρέπει. Γιατί να μαραθεί ένα λουλούδι όταν ξεραθεί ένα βάτο; Τα λουλούδια είναι για να ευωδιάζουν ενώ τα βάτα για να τσιμπούν και να τα κατουρούν τα κυνηγόσκυλα.
Μην με ακούς, ότι έχω να πω πονάει, και δεν αντέχεις τον πόνο. Ο πόνος γεννήθηκε για τους σκληρούς και βάναυσους όχι για τους ευαίσθητους. Για τους ευαίσθητους φτιάχτηκε η Άνοιξη και τα πουλιά, όχι ο Χειμώνας και οι γύπες. Αυτά είναι για τους άκαρδους και τσιγκούνηδες.
Μην με ακούς, η φωνή μου γδέρνει ψυχές και τις ματώνει. Δεν είναι βελούδο και μετάξι να χαϊδεύουν. Να ανακουφίζουν και να γαληνεύουν.
Μην με ακούς, μη μάθεις και εσύ, τι είναι μοναξιά. Αυτό θα πω. Αυτό θα ακούσεις και δεν θέλω ούτε να το ακούσεις ούτε να το νιώσεις ποτέ. Είναι νύχτα, βαθιά νύχτα η μοναξιά και τα σκοτάδια τα φοβάσαι. Δεν τα φοβάσαι;
Μην με ακούς και μην με νοιάζεσαι, φτάνει που θα σε νοιάζομαι εγώ, που θα λαχταρώ να σου κρατώ το χέρι. Κι ας μην κρατάς το δικό μου. Φτάνει η λαχτάρα μου να μείνει λαχτάρα και το νοιάξιμό μου νοιάξιμο.
Μην με ακούς, θα σε ακούω εγώ και είναι το ίδιο. Η φωνή σου θα είναι φωνή μου και τα αυτιά μου θα ακούν και για σένα, μόνο για σένα ………
Ε.Β.Τ (πες ανώνυμος )
