Σπύρος Μανουσέλης
Το να χρησιμοποιούμε τα χέρια και την όραση είναι αναμφίβολα πολύ διαφορετικό από το να χρησιμοποιούμε το στόμα και τα αυτιά. Όταν όμως αυτές οι χειρονομίες και οι εκφράσεις του σώματος χρησιμοποιούνται για να επικοινωνούμε, τότε οι εγκεφαλικές μικροδομές που εμπλέκονται είναι ακριβώς οι ίδιες με αυτές που επεξεργάζονται την παραγωγή του έναρθρου ανθρώπινου λόγου.
Αυτό το εντυπωσιακό συμπέρασμα προέκυψε από εκτενή έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ και δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό «Scientific Reports».
Πρόκειται για τη συνεργασία ανάμεσα σε δύο ομάδες νευρογλωσσολόγων, η μια από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και η άλλη από το κρατικό Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο.
Οι ερευνητές αυτοί κατάφεραν, για πρώτη φορά, να αποκαλύψουν πειραματικά ότι και στις δύο μορφές γλωσσικής έκφρασης (έναρθρος λόγος και γλώσσα χειρονομιών) εμπλέκονται οι ίδιες ακριβώς νευρωνικές δομές του μετωπιαίου-βρεγματικού λοβού του εγκεφάλου που επεξεργάζονται την εκφορά και την αντίληψη της γλώσσας.
Για να το αποδείξουν μελέτησαν δύο ομάδες εθελοντών από φυσιολογικά άτομα και από ασθενείς με ακουστικές παθήσεις (πλήρη κωφότητα), οι οποίοι για να επικοινωνούν χρησιμοποιούσαν την αμερικανική γλώσσα χειρονομιών (ASL).
Στις δύο ομάδες εθελοντών παρουσίαζαν εικόνες που έπρεπε να τις περιγράφουν και στις δύο γλώσσες επικοινωνίας με τις ίδιες εκφράσεις.
Και ενώ τους υπέβαλλαν σε αυτό το γλωσσικό τεστ, ανέλυαν τον εγκέφαλο αυτών των ατόμων με τη νευροαπεικονιστική τεχνική της Μαγνητοεγκεφαλογραφίας (Magnetoencephalograpfy ή MEG), μια νέα μη επεμβατική μέθοδο απεικόνισης των εγκεφαλικών λειτουργιών που συνίσταται στη λεπτομερή καταγραφή της μαγνητικής ροής η οποία παράγεται από την ενεργοποίηση ομάδων νευρικών κυττάρων στον φλοιό του εγκεφάλου.
Το συμπέρασμα από αυτές τις μελέτες είναι ότι τόσο τα άτομα που είχαν προβλήματα ακοής όσο και τα φυσιολογικά εμφάνιζαν την ίδια εγκεφαλική δραστηριότητα και στις ίδιες ακριβώς περιοχές του εγκεφαλικού φλοιού.
Με άλλα λόγια και στις δύο ομάδες εθελοντών ενεργοποιούνταν τα ίδια εγκεφαλικά κέντρα που ευθύνονται για την εκφορά, επεξεργασία και κατανόηση της γλώσσας και εντοπίζονται στον μετωπιαίο και βρεγματικό λοβό του αριστερού εγκεφαλικού ημισφαιρίου.
Οπως εξηγεί η δρ Liina Pykkasen, καθηγήτρια Νευρογλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και διευθύντρια των ερευνών: «Μολονότι υπήρχαν πολλοί λόγοι για να αναμένει κάποιος ότι η γλώσσα των χειρονομιών και η ομιλούμενη γλώσσα θα πρέπει να εξυπηρετούνται από αρκετά όμοιες νευροβιολογικές δομές, η επιβεβαίωση της πλήρους επικάλυψής τους αποτελεί μια εκπληκτική επιβεβαίωση του γεγονότος ότι κάθε ανθρώπινη γλώσσα εντοπίζεται σε ένα μοναδικό και κοινό σε όλους τους ανθρώπους εγκεφαλικό υπόστρωμα».
Πηγή: efsyn.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Το να χρησιμοποιούμε τα χέρια και την όραση είναι αναμφίβολα πολύ διαφορετικό από το να χρησιμοποιούμε το στόμα και τα αυτιά. Όταν όμως αυτές οι χειρονομίες και οι εκφράσεις του σώματος χρησιμοποιούνται για να επικοινωνούμε, τότε οι εγκεφαλικές μικροδομές που εμπλέκονται είναι ακριβώς οι ίδιες με αυτές που επεξεργάζονται την παραγωγή του έναρθρου ανθρώπινου λόγου.
Αυτό το εντυπωσιακό συμπέρασμα προέκυψε από εκτενή έρευνα που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ και δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό «Scientific Reports».
Πρόκειται για τη συνεργασία ανάμεσα σε δύο ομάδες νευρογλωσσολόγων, η μια από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και η άλλη από το κρατικό Πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο.
Οι ερευνητές αυτοί κατάφεραν, για πρώτη φορά, να αποκαλύψουν πειραματικά ότι και στις δύο μορφές γλωσσικής έκφρασης (έναρθρος λόγος και γλώσσα χειρονομιών) εμπλέκονται οι ίδιες ακριβώς νευρωνικές δομές του μετωπιαίου-βρεγματικού λοβού του εγκεφάλου που επεξεργάζονται την εκφορά και την αντίληψη της γλώσσας.
Για να το αποδείξουν μελέτησαν δύο ομάδες εθελοντών από φυσιολογικά άτομα και από ασθενείς με ακουστικές παθήσεις (πλήρη κωφότητα), οι οποίοι για να επικοινωνούν χρησιμοποιούσαν την αμερικανική γλώσσα χειρονομιών (ASL).
Στις δύο ομάδες εθελοντών παρουσίαζαν εικόνες που έπρεπε να τις περιγράφουν και στις δύο γλώσσες επικοινωνίας με τις ίδιες εκφράσεις.
Και ενώ τους υπέβαλλαν σε αυτό το γλωσσικό τεστ, ανέλυαν τον εγκέφαλο αυτών των ατόμων με τη νευροαπεικονιστική τεχνική της Μαγνητοεγκεφαλογραφίας (Magnetoencephalograpfy ή MEG), μια νέα μη επεμβατική μέθοδο απεικόνισης των εγκεφαλικών λειτουργιών που συνίσταται στη λεπτομερή καταγραφή της μαγνητικής ροής η οποία παράγεται από την ενεργοποίηση ομάδων νευρικών κυττάρων στον φλοιό του εγκεφάλου.
Το συμπέρασμα από αυτές τις μελέτες είναι ότι τόσο τα άτομα που είχαν προβλήματα ακοής όσο και τα φυσιολογικά εμφάνιζαν την ίδια εγκεφαλική δραστηριότητα και στις ίδιες ακριβώς περιοχές του εγκεφαλικού φλοιού.
Με άλλα λόγια και στις δύο ομάδες εθελοντών ενεργοποιούνταν τα ίδια εγκεφαλικά κέντρα που ευθύνονται για την εκφορά, επεξεργασία και κατανόηση της γλώσσας και εντοπίζονται στον μετωπιαίο και βρεγματικό λοβό του αριστερού εγκεφαλικού ημισφαιρίου.
Οπως εξηγεί η δρ Liina Pykkasen, καθηγήτρια Νευρογλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και διευθύντρια των ερευνών: «Μολονότι υπήρχαν πολλοί λόγοι για να αναμένει κάποιος ότι η γλώσσα των χειρονομιών και η ομιλούμενη γλώσσα θα πρέπει να εξυπηρετούνται από αρκετά όμοιες νευροβιολογικές δομές, η επιβεβαίωση της πλήρους επικάλυψής τους αποτελεί μια εκπληκτική επιβεβαίωση του γεγονότος ότι κάθε ανθρώπινη γλώσσα εντοπίζεται σε ένα μοναδικό και κοινό σε όλους τους ανθρώπους εγκεφαλικό υπόστρωμα».
Πηγή: efsyn.gr
Η Σφήκα: Επιλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου