Τρίτη 26 Μαρτίου 2019

Κοκτέιλ επικαιρότητας: Αυταρχισμός, καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου, εκλογές-παρωδία

Βασίλης Μακρίδης


► Πολλά ήταν τα θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας τις τελευταίες μέρες, αλλά ο χρόνος μου πολύ λίγος για να γράψω έστω και λίγες αράδες χτες... Ας τα πάρουμε με τη σειρά με όσο πιο συνοπτικό τρόπο γίνεται:

► Ζήτημα 1ο) Κυβερνητικός αυταρχισμός. Προχτές είδαμε την προσαγωγή του Παν. Μαντά και του Γ. Σπαθόπουλου στη ΓΑΔΑ, χτες πάλι είχαμε τα αντίστοιχα συμβάντα στην Καλλιθέα και τα Τρίκαλα. Ειδικά στην Καλλιθέα, τα ΜΑΤ και οι υπόλοιπες δυνάμεις της ΕΛΑΣ λειτούργησαν, ουσιαστικά, ως «ασπίδα» των νεοναζί, κάτι που δείχνει δύο πράγματα: Πρώτον, ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ+ρεταλιών χρησιμοποιεί για τους δικούς της λόγους τον νεοναζιστικό «μπαμπούλα» ζωντανό, ενώ είχε 4 ολόκληρα χρόνια στη διάθεσή της για να τον «τελειώσει» πολιτικά και ποινικά. Δεύτερον, ότι μέσα στα Σώματα Ασφαλείας ο φασιστικός-νεοναζιστικός πυρήνας παραμένει ισχυρός και, ουσιαστικά, ανέπαφος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πραγματική τήρηση της ασφάλειας των πολιτών...

► Ζήτημα 2ο) ΗΠΑ-ΚτΙσραήλ-Υψώματα του Γκολάν-Παλαιστίνη: Με την απόφαση του Τραμπ να «αναγνωριστεί» η «επικυριαρχία» του ΚτΙσραήλ στα ΠΑΡΑΝΟΜΑ καταληφθέντα στον «Πόλεμο των 6 Ημερών» το 1967 Υψώματα του Γκολάν, οι ΗΠΑ ουσιαστικά επιβεβαιώνουν την κυρίαρχη γραμμή τους στην εξωτερική πολιτική και διπλωματία τους ειδικά τα τελευταία χρόνια, η οποία συνίσταται στην περιφρόνηση, αν όχι στην ωμή καταπάτηση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου.

► Βεβαίως, η προνομιακή στήριξη της διοίκησης Τραμπ προς το ΚτΙσραήλ έχει διαφανεί ήδη από την απόφαση για αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσάς του, αλλά και τη μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.


► Χτες, με την ευκαιρία της επίσκεψης του χασάπη (και υπόδικου για διαφθορά) Νετανιάχου στην Ουάσιγκτον, ο Τραμπ υπέγραψε το σχετικό Διάταγμα για τα Υψώματα του Γκολάν. Την ίδια ώρα ο χασάπης (και υπόδικος για διαφθορά) Νετανιάχου καθοδηγούσε από την Ουάσιγκτον (!!!) επιχείρηση του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας, που ξεκίνησε χωρίς καμία ορατή αφορμή, κοινώς ήταν από αυτές που η σιωνιστική ηγεσία βαφτίζει ως «προληπτικές». Τα θύματα (νεκροί και τραυματίες) και αυτή τη φορά μετρώνται σε δεκάδες...

► Ζητήμα 3ο) Πόρισμα Mueller: «Άνθρακας ο θησαυρός» μιας σχεδόν τρίχρονης δικαστικής ταλαιπωρίας της κοινής γνώμης των ΗΠΑ (και όχι μόνο), αφού το επιθυμητό, από πολλούς, «λαυράκι» της δήθεν ανάμειξης της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές του 2016 στις ΗΠΑ δεν βρέθηκε. Όπως ανέφερε με γλαφυρό τρόπο και ο εκπρόσωπος Τύπου του προέδρου Πούτιν, ο Ντμίτρι Πεσκόβ, «είναι πολύ δύσκολο να βρεις μια μαύρη γάτα σ' ένα σκοτεινό δωμάτιο, ειδικά όταν αυτή... δεν υπάρχει»!...

► Ζήτημα 4ο) (Και τελευταίο, προς το παρόν) Προεδρικές «εκλογές» στην Ουκρανία: Μια σύντομη αναφορά εδώ, πριν το αναλυτικό άρθρο μου που θα ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες (οι «εκλογές» είναι ορισμένες για την Κυριακή 31/3).

► Παρόλο που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι προηγείται με μεγάλη διαφορά ο Σεργκέι «Μπέπε Γκρίλο» Ζελένσκι και ότι η γνωστή Γιούλια Τιμοσένκο υπερτερεί του νυν «Προέδρου» Πετρό Ποροσένκο κατά περίπου 3 εκατοστιαίες μονάδες στη μάχη για τη 2η θέση που οδηγεί στον Β' γύρο στις 21/4, σχεδόν άπαντες οι γνωρίζοντες τα τεκταινόμενα είναι βέβαιοι ότι ο Ποροσένκο θα χρησιμοποιήσει μέχρι και την τελευταία στιγμή όσα όπλα διαθέτει (η λέξη όπλα εδώ έχει ΚΑΙ κυριολεκτική, εκτός από μεταφορική έννοια), ακόμη και εκτεταμένη ΝΟΘΕΙΑ, προκειμένου να εξασφαλίσει την πολιτική του επιβίωση.

► Γιατί γνωρίζει ότι σε περίπτωση ήττας του, οι πολιτικοί και οικονομικοί του αντίπαλοι θα του βγάλουν όσα «άπλυτα» έχουν μαζέψει για πάρτη του εδώ και χρόνια, συμπεριλαμβανομένης και της ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ του ίδιου του του αδελφού προ 20ετίας στη Μολδαβία.

► Η διαπλοκή του Ποροσένκο με τους εγκληματικούς κύκλους της Ουκρανίας (και όχι μόνο) που έκαναν κουμάντο στη χώρα από τα πρώτα χρόνια της ανακήρυξης της λεγόμενης «ανεξαρτησίας» της το 1991 είναι γνωστή εδώ και καιρό, ωστόσο τα πάντα «θάβονταν» επιμελώς μπροστά στην ανάγκη του δυτικού ιμπεριαλιστικού κατεστημένου να αποκοπεί οριστικά η Ουκρανία από την όποια επιρροή διέθετε επάνω της η Ρωσία και να μετατραπεί σε προτεκτοράτο της Δύσης. Και επειδή ο Ποροσένκο έκανε (και κάνει ακόμη, μέχρι νεοτέρας) τη «δουλειά» καλά, γι' αυτό και όλες αυτές οι υποθέσεις «θάβονταν» επιμελώς...

► Επειδή όμως επιθυμούντες να φάνε ένα κομμάτι εξουσίας είναι πολλοί και επειδή ο Ποροσένκο αποδείχθηκε, σε αυτό το σημείο, «μοναχοφαγάς», οι εσωτερικοί του αντίπαλοι, χωρίς να έχουν την παραμικρή διάθεση ν' αλλάξουν την πορεία της χώρας τους, επιθυμούν ωστόσο να γίνουν «χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη». Εξ ου και η κινητοποίηση μιας σειράς νεοναζιστικών ταγμάτων που, πλέον, δουλεύουν για λογαριασμό των Σωμάτων Ασφαλείας και υπό τον έλεγχο του Υπουργού Εσωτερικών Αρσέν Αβάκοβ και οι συνεχείς προπηλακισμοί του Ποροσένκο σε όλες, σχεδόν, τις δημόσιες προεκλογικές εμφανίσεις του...

► Στο μεταξύ σήμερα το πρωί (26/3) η Ανώτατη Ράντα (Βουλή) της Ουκρανίας ψήφισε νομοσχέδιο, με το οποίο οι συνεργάτες των Ναζί κατά τον Β' ΠΠ μαχητές του UPA-UNSO (Ουκρανικός «Επαναστατικός» Στρατός - Ουκρανική Εθνική Συνέλευση) και τα μέλη της φιλοναζιστικής εθνικιστικής οργάνωσης OUN (Οργάνωση Ουκρανών Εθνικιστών), της οργάνωσης του διαβόητου Στεπάν Μπαντέρα, εξομοιώνονται με τους μαχητές του Κόκκινου Στρατού ως προς τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα κοκ. Ετοιμάζεται επισης για ψήφιση ένα ακόμη νομοσχέδιο, με το οποίο θα απονεμηθεί μετά θάνατον στον Στεπάν Μπαντέρα ο τίτλος του «Ήρωα της Ουκρανίας». Τα συμπεράσματα δικά σας...



Βασίλης Μακρίδης: Σχετικά με τον συντάκτη




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου