Άρης Χατζηστεφάνου
Η πάλαι ποτέ βρετανική αυτοκρατορία κληροδότησε στην Ασία το κρίκετ και τη διαρκή αντιπαράθεση Ινδίας - Πακιστάν. Σήμερα το άθλημα αυτό στέλνει τις δύο πυρηνικές δυνάμεις ένα βήμα πιο κοντά στον πόλεμο.
Όταν στις αρχές του καλοκαιριού οι εθνικές ομάδες της Ινδίας και του Πακιστάν συναντήθηκαν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κρίκετ, τη μάχη έκλεψε ένα μουστάκι. Ένας Ινδός αθλητής εμφανίστηκε με το λεγόμενο μουστάκι του Αμπιναντάν Βαρθαμάν, του πιλότου της ινδικής πολεμικής αεροπορίας ο οποίος αιχμαλωτίστηκε στις αρχές του 2019 στο Πακιστάν, όταν το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε κατά τη διάρκεια αερομαχίας.
Το συγκεκριμένο μουστάκι (που θυμίζει αυτό του αυτοκράτορα Φραντς Γιόζεφ της Αυστρίας) έχει λάβει χαρακτηριστικά θρύλου στην Ινδία, ενώ ορισμένοι βουλευτές έχουν ζητήσει να ανακηρυχθεί σε «εθνικό μουστάκι» της χώρας! Όταν λοιπόν κυκλοφόρησε στο Πακιστάν ένα τηλεοπτικό σποτ με έναν σωσία του Αμπιναντάν, ο οποίος κορόιδευε την εθνική ομάδα κρίκετ της Ινδίας λίγο πριν από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ο εθνικιστικός πυρετός ανάμεσα στις δύο χώρες εκτοξεύθηκε στα ύψη.
Η ιστορία της αντιπαράθεσης των εθνικών ομάδων είναι παλιά όσο και η δημιουργία των δύο χωρών το 1947 και ακολουθεί σε ένταση τις τέσσερις πολεμικές αναμετρήσεις Ινδίας-Πακιστάν και τα δεκάδες θερμά επεισόδια των τελευταίων δεκαετιών. Για την ακρίβεια η πορεία των δύο ομάδων δεν θα μπορούσε να αποτυπώνει καλύτερα τον ρόλο που έπαιξε το Ηνωμένο Βασίλειο σε μια διεθνή κρίση που ταλανίζει την ασιατική ήπειρο εδώ και επτά δεκαετίες.
Το κρίκετ έφτασε στην ινδική υποήπειρο με την εταιρεία Ανατολικών Ινδιών, η οποία εφάρμοσε για λογαριασμό του Λονδίνου μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις λεηλασίας φυσικού πλούτου και ανθρώπινου δυναμικού στην ιστορία της ανθρωπότητας. Κάθε μεγάλο αστικό κέντρο που καταλάμβαναν ή δημιουργούσαν οι Άγγλοι, συμπεριλαμβανομένης της Βομβάης και της Καλκούτας, αποκτούσε σύντομα τη δική του ομάδα κρίκετ.
Αντί όμως το συγκεκριμένο άθλημα να ταυτιστεί στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ινδών με τη βρετανική κυριαρχία, μετατράπηκε σε σύμβολο εθνικής υπερηφάνειας, ειδικά στις περιπτώσεις που οι τοπικές ομάδες κατάφερναν να κερδίσουν τους Βρετανούς αντιπάλους τους.
Μαζί με την αποχώρηση όμως της βρετανικής αυτοκρατορίας το 1947 και την απόσπαση του Πακιστάν από τα εδάφη της Ινδίας (μέσω του οποίου το Λονδίνο και αργότερα οι ΗΠΑ εφάρμοζαν την πολιτική τού διαίρει και βασίλευε) το κρίκετ αποκτά νέους συμβολισμούς. Όπως ακριβώς είχε προβλέψει το Λονδίνο, οι δύο νεοσύστατες χώρες ξεχνούν τις ευθύνες της Δύσης και εμπλέκονται σε μια ανειρήνευτη αντιπαράθεση, η οποία αντικατοπτρίζεται και στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί από τους πρώτους παίκτες της Ινδίας και του Πακιστάν, οι οποίοι πριν από το 1947 έπαιζαν στις ίδιες ομάδες, μετατράπηκαν σε εθνικά (και εθνικιστικά) σύμβολα για τις δύο χώρες. Οι αθλητικές αντιπαλότητες συνεχίστηκαν στα χρόνια του ψυχρού πολέμου καθώς οι δύο χώρες απέκτησαν διαφορετικό προσανατολισμό: το Πακιστάν προσδέθηκε στην αμερικανική επιρροή (η οποία θα το μετατρέψει σε μια από τις μεγαλύτερες μηχανές παραγωγής ισλαμικού εξτρεμισμού), ενώ η Ινδία έπαιζε ηγετικό ρόλο στο Κίνημα των Αδεσμεύτων.
Σήμερα καθώς οι δύο, πυρηνικές πλέον, δυνάμεις βρίσκονται και πάλι στα πρόθυρα ενός ακόμη πολέμου, το κρίκετ μετατρέπεται σε βασικό πυροκροτητή του ινδικού και του πακιστανικού εθνικισμού. Μόνο που αυτή τη φορά το εθνικό επίδικο αναμιγνύεται και με τα γιγαντιαία οικονομικά συμφέροντα που ακολουθούν το άθλημα.
Όταν η Ινδία αντιμετώπισε το Πακιστάν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κρίκετ τον Ιούνιο, τον αγώνα παρακολούθησαν σε ζωντανή μετάδοση περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι. Ο αγώνας δηλαδή συγκαταλέγεται πλέον ανάμεσα στα αθλητικά γεγονότα με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση στην Ιστορία (τον τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου του 2018 στη Ρωσία τον παρακολούθησαν απευθείας περίπου 1,2 δισ. τηλεθεατές). Τα τηλεοπτικά δικαιώματα για κάθε αγώνα του ινδικού πρωταθλήματος ξεπερνούν πλέον τα 8,5 δισεκατομμύρια δολάρια καθιστώντας τα ένα από τα πιο ακριβά αθλητικά γεγονότα ανά λεπτό αναμετάδοσης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Την ίδια στιγμή στην Ινδία το κρίκετ χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση του Μόντι σαν ένα από τα βασικά εργαλεία για την υποδαύλιση του εθνικισμού εναντίον του Πακιστάν και δευτερευόντως εναντίον του Μπανγκλαντές (ενός ακόμη απότοκου της βρετανικής αυτοκρατορίας). Μία από τις πρώτες κινήσεις του Ινδού πρωθυπουργού μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του ήταν να αναθέσει το υπουργείο Οικονομικών στον πρώην πρόεδρο της εποπτικής αρχής του κρίκετ (BCCI), Ανουράγκ Θακούρ, ο οποίος παρεμπιπτόντως είχε απομακρυνθεί από τα καθήκοντά του με απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου λόγω κατηγοριών διαφθοράς.
Επί πρωθυπουργίας Μόντι κάθε επιτυχία της εθνικής ομάδας κρίκετ αποτελούσε μια αφορμή για ταξίδια στο εξωτερικό, στα οποία ο εθνικιστής πολιτικός παρουσιαζόταν με σχεδόν μουσολινικά χαρακτηριστικά για να μιλήσει για τα εθνικά ιδεώδη και την ανάγκης συσπείρωσης της διασποράς εναντίον του Πακιστάν.
Χρήσιμα διδάγματα, προς αποφυγή, για χώρες που βρίσκονται σε συνεχή αντιπαράθεση με τους γείτονές τους και όπου οι πρόεδροι μεγάλων αθλητικών ομίλων διεκδικούν όλο και πιο ενεργό πολιτικό ρόλο.
Πηγή: efsyn.gr
Άρης Χατζηστεφάνου: Σχετικά με τον Συντάκτη
Η πάλαι ποτέ βρετανική αυτοκρατορία κληροδότησε στην Ασία το κρίκετ και τη διαρκή αντιπαράθεση Ινδίας - Πακιστάν. Σήμερα το άθλημα αυτό στέλνει τις δύο πυρηνικές δυνάμεις ένα βήμα πιο κοντά στον πόλεμο.
Όταν στις αρχές του καλοκαιριού οι εθνικές ομάδες της Ινδίας και του Πακιστάν συναντήθηκαν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κρίκετ, τη μάχη έκλεψε ένα μουστάκι. Ένας Ινδός αθλητής εμφανίστηκε με το λεγόμενο μουστάκι του Αμπιναντάν Βαρθαμάν, του πιλότου της ινδικής πολεμικής αεροπορίας ο οποίος αιχμαλωτίστηκε στις αρχές του 2019 στο Πακιστάν, όταν το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε κατά τη διάρκεια αερομαχίας.
Το συγκεκριμένο μουστάκι (που θυμίζει αυτό του αυτοκράτορα Φραντς Γιόζεφ της Αυστρίας) έχει λάβει χαρακτηριστικά θρύλου στην Ινδία, ενώ ορισμένοι βουλευτές έχουν ζητήσει να ανακηρυχθεί σε «εθνικό μουστάκι» της χώρας! Όταν λοιπόν κυκλοφόρησε στο Πακιστάν ένα τηλεοπτικό σποτ με έναν σωσία του Αμπιναντάν, ο οποίος κορόιδευε την εθνική ομάδα κρίκετ της Ινδίας λίγο πριν από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ο εθνικιστικός πυρετός ανάμεσα στις δύο χώρες εκτοξεύθηκε στα ύψη.
Η ιστορία της αντιπαράθεσης των εθνικών ομάδων είναι παλιά όσο και η δημιουργία των δύο χωρών το 1947 και ακολουθεί σε ένταση τις τέσσερις πολεμικές αναμετρήσεις Ινδίας-Πακιστάν και τα δεκάδες θερμά επεισόδια των τελευταίων δεκαετιών. Για την ακρίβεια η πορεία των δύο ομάδων δεν θα μπορούσε να αποτυπώνει καλύτερα τον ρόλο που έπαιξε το Ηνωμένο Βασίλειο σε μια διεθνή κρίση που ταλανίζει την ασιατική ήπειρο εδώ και επτά δεκαετίες.
Το κρίκετ έφτασε στην ινδική υποήπειρο με την εταιρεία Ανατολικών Ινδιών, η οποία εφάρμοσε για λογαριασμό του Λονδίνου μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις λεηλασίας φυσικού πλούτου και ανθρώπινου δυναμικού στην ιστορία της ανθρωπότητας. Κάθε μεγάλο αστικό κέντρο που καταλάμβαναν ή δημιουργούσαν οι Άγγλοι, συμπεριλαμβανομένης της Βομβάης και της Καλκούτας, αποκτούσε σύντομα τη δική του ομάδα κρίκετ.
Αντί όμως το συγκεκριμένο άθλημα να ταυτιστεί στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ινδών με τη βρετανική κυριαρχία, μετατράπηκε σε σύμβολο εθνικής υπερηφάνειας, ειδικά στις περιπτώσεις που οι τοπικές ομάδες κατάφερναν να κερδίσουν τους Βρετανούς αντιπάλους τους.
Μαζί με την αποχώρηση όμως της βρετανικής αυτοκρατορίας το 1947 και την απόσπαση του Πακιστάν από τα εδάφη της Ινδίας (μέσω του οποίου το Λονδίνο και αργότερα οι ΗΠΑ εφάρμοζαν την πολιτική τού διαίρει και βασίλευε) το κρίκετ αποκτά νέους συμβολισμούς. Όπως ακριβώς είχε προβλέψει το Λονδίνο, οι δύο νεοσύστατες χώρες ξεχνούν τις ευθύνες της Δύσης και εμπλέκονται σε μια ανειρήνευτη αντιπαράθεση, η οποία αντικατοπτρίζεται και στις μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετοί από τους πρώτους παίκτες της Ινδίας και του Πακιστάν, οι οποίοι πριν από το 1947 έπαιζαν στις ίδιες ομάδες, μετατράπηκαν σε εθνικά (και εθνικιστικά) σύμβολα για τις δύο χώρες. Οι αθλητικές αντιπαλότητες συνεχίστηκαν στα χρόνια του ψυχρού πολέμου καθώς οι δύο χώρες απέκτησαν διαφορετικό προσανατολισμό: το Πακιστάν προσδέθηκε στην αμερικανική επιρροή (η οποία θα το μετατρέψει σε μια από τις μεγαλύτερες μηχανές παραγωγής ισλαμικού εξτρεμισμού), ενώ η Ινδία έπαιζε ηγετικό ρόλο στο Κίνημα των Αδεσμεύτων.
Σήμερα καθώς οι δύο, πυρηνικές πλέον, δυνάμεις βρίσκονται και πάλι στα πρόθυρα ενός ακόμη πολέμου, το κρίκετ μετατρέπεται σε βασικό πυροκροτητή του ινδικού και του πακιστανικού εθνικισμού. Μόνο που αυτή τη φορά το εθνικό επίδικο αναμιγνύεται και με τα γιγαντιαία οικονομικά συμφέροντα που ακολουθούν το άθλημα.
Όταν η Ινδία αντιμετώπισε το Πακιστάν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κρίκετ τον Ιούνιο, τον αγώνα παρακολούθησαν σε ζωντανή μετάδοση περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι. Ο αγώνας δηλαδή συγκαταλέγεται πλέον ανάμεσα στα αθλητικά γεγονότα με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση στην Ιστορία (τον τελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου του 2018 στη Ρωσία τον παρακολούθησαν απευθείας περίπου 1,2 δισ. τηλεθεατές). Τα τηλεοπτικά δικαιώματα για κάθε αγώνα του ινδικού πρωταθλήματος ξεπερνούν πλέον τα 8,5 δισεκατομμύρια δολάρια καθιστώντας τα ένα από τα πιο ακριβά αθλητικά γεγονότα ανά λεπτό αναμετάδοσης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Την ίδια στιγμή στην Ινδία το κρίκετ χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση του Μόντι σαν ένα από τα βασικά εργαλεία για την υποδαύλιση του εθνικισμού εναντίον του Πακιστάν και δευτερευόντως εναντίον του Μπανγκλαντές (ενός ακόμη απότοκου της βρετανικής αυτοκρατορίας). Μία από τις πρώτες κινήσεις του Ινδού πρωθυπουργού μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του ήταν να αναθέσει το υπουργείο Οικονομικών στον πρώην πρόεδρο της εποπτικής αρχής του κρίκετ (BCCI), Ανουράγκ Θακούρ, ο οποίος παρεμπιπτόντως είχε απομακρυνθεί από τα καθήκοντά του με απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου λόγω κατηγοριών διαφθοράς.
Επί πρωθυπουργίας Μόντι κάθε επιτυχία της εθνικής ομάδας κρίκετ αποτελούσε μια αφορμή για ταξίδια στο εξωτερικό, στα οποία ο εθνικιστής πολιτικός παρουσιαζόταν με σχεδόν μουσολινικά χαρακτηριστικά για να μιλήσει για τα εθνικά ιδεώδη και την ανάγκης συσπείρωσης της διασποράς εναντίον του Πακιστάν.
Χρήσιμα διδάγματα, προς αποφυγή, για χώρες που βρίσκονται σε συνεχή αντιπαράθεση με τους γείτονές τους και όπου οι πρόεδροι μεγάλων αθλητικών ομίλων διεκδικούν όλο και πιο ενεργό πολιτικό ρόλο.
Πηγή: efsyn.gr
Άρης Χατζηστεφάνου: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου