Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ ….


Το ποιο αδικημένο ζώο στην φύση φαίνεται πως είναι ο άνθρωπος. Η ατυχία μας αυτή χάνετε στα βάθη του παρελθόντος, και οι ιστορικοί και λοιποί επιστήμονες διχάζονται προσπαθώντας να την εξηγήσουν.

Η επικρατέστερη θεωρία περί τούτου του ατυχούς συμβάντος, είναι κάποιων σοφών επιστημόνων και φιλοσόφων, που εξηγούν αυτό το γεγονός, με την θεωρία της πρόωρης γέννησης!!!!

Δεν θέλω να σας κουράσω με ορολογίες επιστημονικές, και άλλα τέτοια δύσκολα πράγματα, για αυτό θα σας μιλήσω για την θεωρία αυτή, με λόγια απλά, και κατανοητά από όλους.

Το ζώο άνθρωπος παλιά δεν κυοφορούσε εννιά μήνες αλλά παραπάνω! Δέκα είκοσι; κανείς δεν ξέρει πόσο. Έτυχε όμως εκείνη την χρονιά, στα μακρινά βάθη του παρελθόντος κάποιο φυσικό φαινόμενο να εξαναγκάσει τους προγόνους μας, να ανοίξουν πρόωρα την πόρτα εισόδου τους στην γη, και χωρίς να έχουν καν τον χρόνο να χτυπήσουν.

Τα αποτελέσματα γνωστά, γεννηθήκαμε αδύναμοι για ζωή, χωρίς τρίχωμα, και όπλα επιβίωσης, μέσα σε έναν βαρύ χειμώνα της ζωής, αναγκάζοντας τους προγόνους μας να σκεφτούν, και να ανακαλύψουν, τα πρώτα εργαλεία, για να μπορέσουν να διαιωνίσουν αυτό το έρμο είδος.

Έκτοτε φτιάξαμε τόσα εργαλεία, αρκετά να καταστρέψουμε όχι μόνο τον κόσμο τον δικό μας αλλά και την ίδια την φύση που μας γέννησε!

Όλα τα μωρά ζώα χρειάζονται να μάθουν κάτι για τον κόσμο. Άλλο να πετά άλλο να κυνηγά και άλλο να τρέχει, αλλά σαν και τον άνθρωπο κανένα. Η παρεγκεφαλίδα μας εντελώς ανεκπαίδευτη. Κανένα ένστικτο αποθηκευμένο εκεί, παρά μόνο ο τρόπος να αναπνέουμε αλλιώς θα είχαμε πεθάνει.

Χρειαζόμαστε λοιπόν δασκάλους για να ζήσουμε.

Και πρώτος δάσκαλος η Μάνα και ο Πατέρας. Ποιος μπορεί να επιβιώσει χωρίς αυτούς; Ποιος μπορεί να μην τους έχει απέραντο σεβασμό;

Ποιος μπορεί να μας τους βρίσει και να ζήσει; ΚΑΝΕΙΣ!!!!

Ο άνθρωπος όμως χρειάζεται και άλλους δάσκαλους, πολύ περισσότερους από τα ζώα. Γιατί ο άνθρωπος πρέπει να κατανοήσει τα εργαλεία των προγόνων του, είτε για το καλό, είτε για το κακό είναι φτιαγμένα, αλλιώς δεν θα επιβιώσει.

Οφείλουμε λιγότερο σεβασμό σε αυτούς τους δάσκαλους; Μπορούμε να αφήσουμε να μας τους βρίζουν;;;;

Περνάμε μια δύσκολη εποχή. Χειρότερη και από αυτή των παγετώνων. Η ζωή παγώνει, η αλλαγή του κλίματος είναι αισθητή, αλλά όλοι προσπαθούμε και τίποτα δεν κάνουμε, γιατί ο ένας παλεύει ενάντια στην προσπάθεια του άλλου, με συνέπεια τα θετικά και τα αρνητικά φορτία να τείνουν στο μηδέν!

Έχουμε όμως φτάσει στα όρια. Ξεπεράσαμε όλα όλα όσα μας έμαθαν. ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.

Αγνοήσαμε πολλά μαθήματα. Λεωφορειαντζήδων, και Ταξιτζήδων, εργατών μετάλλου, και ξύλου, Ναυτεργατών και εργατών γης, Εργατών και Πακιστανών, Πακιστανών και Μπαγλαντέζων, Γιατρών και Ασθενών, Δημοσιογράφων, και με δικαίωμα στην ενημέρωση πολιτών. Όλες τις θέσεις, τις αντιθέσεις, και τις αντιπαραθέσεις, αλλά, συν τα μεν πλην τα δεν, ΜΗΔΕΝ!!!!

Θέλετε και άλλα παραδείγματα διεθνή; Και διεθνώς μας δώσανε μαθήματα. Αργεντινή, Βενεζουέλα, ακόμα και το μικρό Εκουαδόρ. Πορτογαλία Ισπανία, μας έβγαλαν στις πλατείες για μια μέρα, και μετά άντε πάλι να κλαίμε την κακιά την μοίρα μας στους καναπέδες, με τσάι με φραπεδάκια, και με τα χρυσάβγουλα δεύτερο κόμμα.

Το επόμενο στάδιο της εξέλιξης του ανθρώπου είναι ο φασισμός ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ.

Το μάθημα τώρα μας το δίνουν οι ίδιοι οι δάσκαλοι, αυτοί που μας έμαθαν και να γράφουμε και να σκεπτόμαστε αλλά και να μιλάμε, και θα είναι το τελευταίο, που θα μπορούν να μας δώσουν, θα το αγνοήσουμε; Θα αφήσουμε να μας κάνουν μάθημα στρατιωτάκια της σειράς;

Η αντίθεση που μας βάζουν, είναι μεταξύ γονιού και δάσκαλου, πρόσωπα σεβαστά, της οικογένειάς μας, και τα δύο. Θα ανεχθούμε να μας τα βρίζουν; θα ανεχθούμε να τα λοιδορούν; Τόση τσίπα μας έμεινε;

Η θα τους στείλουμε από εκεί που ήρθανε, μαζί με τις φαμίλιες τους;