Κώστας Κάππας
Δεν υπάρχει χειρότερη απάτη συνειδήσεων από τα “likes”. Γαργαλάμε το Σύστημα όταν επιλέγουμε την φατσούλα “angry” για την οικογένεια που πέταξε έξω από το σπίτι της η δανείστρια Τράπεζα, λόγω κόκκινου δανείου. Η Εξουσία ξεραίνεται στα γέλια και εμείς κοιμόμαστε τον ύπνο του Τσε Γκεβάρα που έκανε μόλις μία επαναστατική πράξη.
Αποφεύγουμε να σκεφθούμε ότι η μόνο η φυσική παρουσία στον αγώνα, όταν τα μπράτσα τινάζονται γοργά από την ένταση και τα μάτια βγάζουν φωτιά κοιτώντας κατάματα το άδικο, οι από πάνω κονταίνουν και βρίσκονται σε απόσταση πραγματικής και όχι ψηφιακής γροθιάς.
Παρ’ όλα αυτά, τα “likes” π.χ. στο Facebook, είναι εξαιρετικά χρήσιμα στην στατιστική και στην διερεύνηση των στερεοτύπων. Το στερεότυπο στην περίπτωση των ναρκωτικών είναι απλοϊκό: «συμβαίνει πάντοτε στους άλλους, στην από ‘κει πλευρά του φράγματος, σε φτωχούς, παιδιά παρατημένα από τους γονείς τους, σε περιβάλλοντα ήδη ψιλοεγκληματικά. Ποτέ σε εμάς». Γι’ αυτό και όταν αντιληφθούμε ότι παίρνει ουσίες το δικό μας παιδί, η έκφραση που το περιγράφουμε είναι πάντα «το νέο έπεσε σαν βόμβα στην οικογένεια!». Τι λες μωρέ! Το σπίτι είχε γίνει χημικό εργαστήριο, η βόμβα φτιαχνόταν βήμα–βήμα επί χρόνια με επιστημονικές προδιαγραφές, τα σημάδια γινόντουσαν όλο και πιο ορατά, μόνο δελτίο τύπου δεν εξέδιδαν αλλά εμείς ξαφνιαστήκαμε από το τελικό ‘μπαμ!’...
Θυμίζω ότι για το 80% των πατεράδων των ουσιοεξαρτώμενων παιδιών φταίνε μεν οι κακές παρέες αλλά βασικά η μάνα. Που το έχουμε δει το έργο; Στις συγκεντρώσεις γονέων των προγραμμάτων απεξάρτησης. Σε κάθε ομάδα θεραπείας π.χ. 20 ατόμων οι 16 είναι μητέρες και οι 4 είναι πατέρες...
Αυτό που παρατηρείται έντονα, είναι η δυσανάλογα (με το μέγεθος του προβλήματος) μικρή απήχηση και προσέλκυση του ενδιαφέροντος των αναγνωστών για άρθρα τα οποία αναλύουν και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την σωματική και ψυχική δηλητηρίαση των νέων από την χρήση των ναρκωτικών. Τα άρθρα αυτά συλλέγουν λίγα σχετικά “likes” και αναδημοσιεύονται στα κοινωνικά μέσα ακόμη λιγότερο.
Φυσικά δεν φταίει μόνο το στερεότυπο όπως περιγράφεται επιγραμματικά πιο πάνω.
Παρατηρείστε ότι στην συντριπτική πλειοψηφία τους οι γιατροί φωνάζουν ότι η κάνναβη οδηγεί πολύ συχνά στην ηρωίνη, αλλά και από μόνο της είναι καταστροφική. Ήδη τα εξειδικευμένα θεραπευτήρια της Ευρώπης είναι γεμάτα με μία αναλογία 7:3 από εξαρτημένους σε κάνναβη έναντι ηρωίνης. Το 18 ΑΝΩ, το ΚΕΘΕΑ, το ΕΣΥΝ, η ψυχή του αντιναρκωτικού κινήματος η ψυχίατρος Κατερίνα Μάτσα, προειδοποιούν συνεχώς.
Αντίθετα σχεδόν ΟΛΟΙ οι αστοί πολιτικοί, παρ’ όλη την παντελή άγνοιά τους, ωραιοποιούν την κατάσταση δηλώνουν με υποκριτική αφέλεια ότι, α) θα σωθεί η οικονομία, β) θα ηρεμήσουν όσοι ασθενείς υποφέρουν από φρικτούς πόνους και γ) αφήνουν να εννοηθεί ότι η κάνναβη για διασκέδαση δεν θα καθυστερήσει.
Για το (α), ας ξεκαθαριστεί ότι, η επένδυση αυτή αφορά σε ολόκληρη την χώρα, κυριολεκτικά μια χούφτα επιχειρηματίες μόνο. Ρωτείστε τους γεωπόνους και θα σας το επιβεβαιώσουν.
Για το (β), ποιός είπε σε όλους αυτούς τους δήθεν ευαίσθητους σωτήρες του Έθνους ότι, οι γιατροί περίμεναν την κάνναβη ως “μάννα εξ ουρανού”, για να βοηθήσουν τους πάσχοντες τα τελευταία 100 χρόνια; Η χώρα είναι καλυμμένη από πολυάριθμα “ιατρεία πόνου” με δεκάδες εξειδικευμένες ουσίες για κάθε περίπτωση.
(γ) Εδώ είναι ουσία. Οι πολιτικοί αυτοί, το Σύστημα και τα Μονοπώλια τα οποία στηρίζουν και οι εφημερίδες τους, χρειάζονται μια νεολαία ζόμπι για να παραμένουν οι ίδιοι στην εξουσία πιο εύκολα. Sex “one night stand”, ξύλο στα γήπεδα, ντάγκλα τα σαββατοκύριακα, σβέρκο σκυμμένο μόνιμα στο κινητό τα βράδια και κλαρίνο μπροστά στο αφεντικό τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας για 400 ευρώ. Bingo!
Ας μην βγάλουμε τα παιδιά μας από την εξίσωση. Από τους φτωχοδιάβολους, οι έμποροι του θανάτου θα πάρουν το πρώτο, μοναδικό και τελευταίο εικοσάρικο που θα έχουν και άλλα τόσα από το μεροκαματιάρη πατέρα τους και θα τους κάνουν βαποράκια για την δόση τους. Αντίθετα το δικό μας, πιθανώς καλοθρεμμένο, καλοχαρτζιλικωμένο παιδί αποτελεί πολύ πιο ενδιαφέρον “target group”. Γιατί; Γιατί αποτελεί έναν χρήσιμο κρίκο μίας ατελείωτης χρυσής αλυσίδας: αλυσίδα από εξ ίσου καλοχαρτζιλικωμένα παιδιά, πολύτιμα χρυσαφικά και προσωπικά, γονέων και θείων διαβατήρια (περιζήτητα στην πιάτσα), ζωντανό χρήμα, αυτοκίνητα και ατελείωτες φιλίες που μπορούν να φτάνουν σε πολύ υψηλά πατώματα και πολύ χοντρά πορτοφόλια...
Ας μην απαξιούμε τις φωνές που ανησυχούν για τα ναρκωτικά. Ας τις πολλαπλασιάσουμε, ας συζητήσουμε τα επιχειρήματά τους στον κύκλο μας και ας αναλύσουμε τον ρόλο που παίζει ο κάθε πολιτευτής πίσω από την παραπλανητική signé γραββάτα του.
Ο Κώστας Κάππας είναι μέλος του ΔΣ του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών - ΕΣΥΝ, Παράρτημα Λάρισας.
Πηγή: artinews.gr
Κώστας Κάππας: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχει χειρότερη απάτη συνειδήσεων από τα “likes”. Γαργαλάμε το Σύστημα όταν επιλέγουμε την φατσούλα “angry” για την οικογένεια που πέταξε έξω από το σπίτι της η δανείστρια Τράπεζα, λόγω κόκκινου δανείου. Η Εξουσία ξεραίνεται στα γέλια και εμείς κοιμόμαστε τον ύπνο του Τσε Γκεβάρα που έκανε μόλις μία επαναστατική πράξη.
Αποφεύγουμε να σκεφθούμε ότι η μόνο η φυσική παρουσία στον αγώνα, όταν τα μπράτσα τινάζονται γοργά από την ένταση και τα μάτια βγάζουν φωτιά κοιτώντας κατάματα το άδικο, οι από πάνω κονταίνουν και βρίσκονται σε απόσταση πραγματικής και όχι ψηφιακής γροθιάς.
Παρ’ όλα αυτά, τα “likes” π.χ. στο Facebook, είναι εξαιρετικά χρήσιμα στην στατιστική και στην διερεύνηση των στερεοτύπων. Το στερεότυπο στην περίπτωση των ναρκωτικών είναι απλοϊκό: «συμβαίνει πάντοτε στους άλλους, στην από ‘κει πλευρά του φράγματος, σε φτωχούς, παιδιά παρατημένα από τους γονείς τους, σε περιβάλλοντα ήδη ψιλοεγκληματικά. Ποτέ σε εμάς». Γι’ αυτό και όταν αντιληφθούμε ότι παίρνει ουσίες το δικό μας παιδί, η έκφραση που το περιγράφουμε είναι πάντα «το νέο έπεσε σαν βόμβα στην οικογένεια!». Τι λες μωρέ! Το σπίτι είχε γίνει χημικό εργαστήριο, η βόμβα φτιαχνόταν βήμα–βήμα επί χρόνια με επιστημονικές προδιαγραφές, τα σημάδια γινόντουσαν όλο και πιο ορατά, μόνο δελτίο τύπου δεν εξέδιδαν αλλά εμείς ξαφνιαστήκαμε από το τελικό ‘μπαμ!’...
Θυμίζω ότι για το 80% των πατεράδων των ουσιοεξαρτώμενων παιδιών φταίνε μεν οι κακές παρέες αλλά βασικά η μάνα. Που το έχουμε δει το έργο; Στις συγκεντρώσεις γονέων των προγραμμάτων απεξάρτησης. Σε κάθε ομάδα θεραπείας π.χ. 20 ατόμων οι 16 είναι μητέρες και οι 4 είναι πατέρες...
Αυτό που παρατηρείται έντονα, είναι η δυσανάλογα (με το μέγεθος του προβλήματος) μικρή απήχηση και προσέλκυση του ενδιαφέροντος των αναγνωστών για άρθρα τα οποία αναλύουν και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την σωματική και ψυχική δηλητηρίαση των νέων από την χρήση των ναρκωτικών. Τα άρθρα αυτά συλλέγουν λίγα σχετικά “likes” και αναδημοσιεύονται στα κοινωνικά μέσα ακόμη λιγότερο.
Φυσικά δεν φταίει μόνο το στερεότυπο όπως περιγράφεται επιγραμματικά πιο πάνω.
Παρατηρείστε ότι στην συντριπτική πλειοψηφία τους οι γιατροί φωνάζουν ότι η κάνναβη οδηγεί πολύ συχνά στην ηρωίνη, αλλά και από μόνο της είναι καταστροφική. Ήδη τα εξειδικευμένα θεραπευτήρια της Ευρώπης είναι γεμάτα με μία αναλογία 7:3 από εξαρτημένους σε κάνναβη έναντι ηρωίνης. Το 18 ΑΝΩ, το ΚΕΘΕΑ, το ΕΣΥΝ, η ψυχή του αντιναρκωτικού κινήματος η ψυχίατρος Κατερίνα Μάτσα, προειδοποιούν συνεχώς.
Αντίθετα σχεδόν ΟΛΟΙ οι αστοί πολιτικοί, παρ’ όλη την παντελή άγνοιά τους, ωραιοποιούν την κατάσταση δηλώνουν με υποκριτική αφέλεια ότι, α) θα σωθεί η οικονομία, β) θα ηρεμήσουν όσοι ασθενείς υποφέρουν από φρικτούς πόνους και γ) αφήνουν να εννοηθεί ότι η κάνναβη για διασκέδαση δεν θα καθυστερήσει.
Για το (α), ας ξεκαθαριστεί ότι, η επένδυση αυτή αφορά σε ολόκληρη την χώρα, κυριολεκτικά μια χούφτα επιχειρηματίες μόνο. Ρωτείστε τους γεωπόνους και θα σας το επιβεβαιώσουν.
Για το (β), ποιός είπε σε όλους αυτούς τους δήθεν ευαίσθητους σωτήρες του Έθνους ότι, οι γιατροί περίμεναν την κάνναβη ως “μάννα εξ ουρανού”, για να βοηθήσουν τους πάσχοντες τα τελευταία 100 χρόνια; Η χώρα είναι καλυμμένη από πολυάριθμα “ιατρεία πόνου” με δεκάδες εξειδικευμένες ουσίες για κάθε περίπτωση.
(γ) Εδώ είναι ουσία. Οι πολιτικοί αυτοί, το Σύστημα και τα Μονοπώλια τα οποία στηρίζουν και οι εφημερίδες τους, χρειάζονται μια νεολαία ζόμπι για να παραμένουν οι ίδιοι στην εξουσία πιο εύκολα. Sex “one night stand”, ξύλο στα γήπεδα, ντάγκλα τα σαββατοκύριακα, σβέρκο σκυμμένο μόνιμα στο κινητό τα βράδια και κλαρίνο μπροστά στο αφεντικό τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας για 400 ευρώ. Bingo!
Ας μην βγάλουμε τα παιδιά μας από την εξίσωση. Από τους φτωχοδιάβολους, οι έμποροι του θανάτου θα πάρουν το πρώτο, μοναδικό και τελευταίο εικοσάρικο που θα έχουν και άλλα τόσα από το μεροκαματιάρη πατέρα τους και θα τους κάνουν βαποράκια για την δόση τους. Αντίθετα το δικό μας, πιθανώς καλοθρεμμένο, καλοχαρτζιλικωμένο παιδί αποτελεί πολύ πιο ενδιαφέρον “target group”. Γιατί; Γιατί αποτελεί έναν χρήσιμο κρίκο μίας ατελείωτης χρυσής αλυσίδας: αλυσίδα από εξ ίσου καλοχαρτζιλικωμένα παιδιά, πολύτιμα χρυσαφικά και προσωπικά, γονέων και θείων διαβατήρια (περιζήτητα στην πιάτσα), ζωντανό χρήμα, αυτοκίνητα και ατελείωτες φιλίες που μπορούν να φτάνουν σε πολύ υψηλά πατώματα και πολύ χοντρά πορτοφόλια...
Ας μην απαξιούμε τις φωνές που ανησυχούν για τα ναρκωτικά. Ας τις πολλαπλασιάσουμε, ας συζητήσουμε τα επιχειρήματά τους στον κύκλο μας και ας αναλύσουμε τον ρόλο που παίζει ο κάθε πολιτευτής πίσω από την παραπλανητική signé γραββάτα του.
Ο Κώστας Κάππας είναι μέλος του ΔΣ του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών - ΕΣΥΝ, Παράρτημα Λάρισας.
Πηγή: artinews.gr
Κώστας Κάππας: Σχετικά με τον Συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου