Δεν υπάρχει ιστορική περίοδο από την αρχαιότητα έως το σήμερα που (κατά τα άλλα), μεγαλειώδεις αγώνες, κινήματα, εξεγέρσεις, επαναστάσεις να μην στιγματίσθηκαν από φρικαλεότητες μεταξύ των εμπλεκομένων. Το γεγονός αυτό σε καμία περίπτωση δεν τις δικαιολογεί, ούτε αφήνει περιθώρια επανάληψής τους, χωρίς την κατακραυγή και τον στιγματισμό τους. Επειδή όμως την ιστορία την γράφουν οι νικητές πολλές από αυτές αποσιωπήθηκαν ή δικαιολογήθηκαν.
Ας αρχίσουμε κυρίως από τα δικά μας. Από την μυθική άλωση της Τροίας όπου οι Έλληνες νικητές κατέσφαξαν τα γυναικόπαιδα, ήρθαμε στα ιστορικά γεγονότα της σφαγή των Μηλίων από τους Αθηναίους, την καταστροφή της Θήβας από τον Μέγα Αλέξανδρο. Διαβάζουμε μετά για τη σφαγή στον Ιππόδρομο 7.000 Θεσσαλονικέων από τον Αυτοκράτορα Θεοδόσιο τον επονομαζόμενο «Μέγα». Ερχόμαστε σε έναν άλλο Μέγα, στον Βασίλειο Β' τον Βουλγαροκτόνο που τύφλωσε 15.000 Βούλγαρους, αφήνοντας σε κάθε εκατοντάδα ένα μονόφθαλμο για να οδηγήσει τους υπόλοιπους πίσω στον βασιλιά τους, ο οποίος μόλις αντίκρισε το φρικτό θέαμα ξεψύχησε. Αιώνες μετά ακολουθεί η σφαγή της Χίου, των Ψαρών, της Νάουσας κ.α. από τους Οθωμανούς Τούρκους, (ο ναύαρχος Χοσρέφ έστειλε δώρο στο Σουλτάνο τα κεφάλια πολλών Ελλήνων, καθώς και 1.200 κομμένα αυτιά). Η άλωση της Τριπολιτσάς από τους Έλληνες (από την εκδικητική μανία δεν διέφυγαν ούτε εγκυμονούσες γυναίκες, ούτε καν μωρά παιδιά, με τις περιγραφές αυτοπτών μαρτύρων και ιστορικών να είναι ανατριχιαστικές)…και για να μην πολυλογούμε, ερχόμαστε στις σφαγές του Α’ και Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, στις ναζιστικές θηριωδίες, όπου γενικά για έναν γερμανό στρατιώτη, οι Γερμανοί σκότωναν 10 Έλληνες, για έναν αξιωματικό 100 και για συνταγματάρχες και στρατηγούς πάνω από 1000. Ακολουθεί το Ολοκαύτωμα αλλά και οι συμμαχικές ατομικές βόμβες σε Χιροσίμα - Ναγκασάκι.
Ενδεικτικές οι παραπάνω φρικαλεότητες, έλα όμως ντε που πάντα, κάποιοι αναμεταξύ μας θα ανακαλύψουν έναν λόγο δικαιολόγησής τους! Το γνωστό ναι μεν αλλά…
Έγινε αυτός ο μακροσκελής πρόλογος για να φτάσουμε στα σημερινά γεγονότα της Μέσης Ανατολής. Είναι βέβαια λάθος να πούμε πως όλα ξεκίνησαν στις 7 Οκτωβρίου 2023 με την σφαγή αμάχων στα ισραηλινά κιμπούτς από την Χαμάς.
Πριν 20 χρόνια γράφονταν πως ο αντίκτυπος της δολοφονίας από το Ισραήλ του πνευματικού ηγέτη της Χαμάς, σεΐχη Αχμέντ Γιασίν, είναι τεράστιος και οι μελλοντικές συνέπειες, αδύνατο να προβλεφθούν. Πράγματι ακολούθησε εκατέρωθεν λουτρό αίματος αμάχων με αποκορύφωμα την φρίκη στα ισραηλινά κιμπούτς. Όσο δεν καυτηριάζεται αυτή η ενέργεια ως αποτρόπαια και αποκρουστική άλλο τόσο ενισχύονται τα ελαφρυντικά του Ισραήλ για τα επαίσχυντα αντίποινά του. Η λέξη βέβαια αντίποινα δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την πραγματικότητα αφού πρόκειται για τον αφανισμό δεκάδων χιλιάδων αμάχων και γυναικόπαιδων.
Έχουμε δυστυχώς το παράλογο, δύο αντιμαχόμενα έθνη να ορκίζονται και να σφάζονται όχι για την επικράτηση του ενός αλλά για την καθολική εξολόθρευση του άλλου. Ο θάνατός σου, η ζωή μου!
Μπροστά εδώ σε αυτόν τον καθημερινό Αρμαγεδδώνα εμείς οι λογικοί φροντίζουμε να πάρουμε θέση στην εκατέρωθεν παραφροσύνη, δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα!
Το πιο εύκολο στη ζωή είναι να δεις το σκοτάδι, απλά κλείσε τα μάτια και θα το δεις! Ε, δεν χρειάζεται βέβαια να παραμείνεις εκεί στο έρεβος, για όλη σου τη ζωή! Άνοιξε τα μάτια και θα δεις το φως!
Κάπως έτσι θα τελειώσει και το Μεσανατολικό, με το κράτος του Ισραήλ να ανοίγει τα μάτια του για να αναγνωρίσει δίπλα του το Παλαιστινιακό κράτος να του απλώνει το χέρι συνύπαρξης.
Στέφανος Πρίντσιος: Σχετικά με τον συντάκτη
Στέφανος Πρίντσιος: Σχετικά με τον συντάκτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου