Στην «προοδευτική» Γαλλία, λοιπόν, το υπουργικό συμβούλιο συζήτησε νομοσχέδιο για «την υποβοήθηση των ασθενών και το τέλος της ζωής», που θεωρείται ως μια από τις σπουδαιότερες δεσμεύσεις για τη δεύτερη 5ετία της κυβέρνησης Μακρόν. Σύμφωνα με πληροφορίες, το κράτος θα παρέχει στο εξής τα μέσα στους ασθενείς για να βάλουν εκούσια τέλος στη ζωή τους. Οι εμπνευστές του νομοσχεδίου ισχυρίζονται ότι θα ισχύουν πολύ σοβαρές προϋποθέσεις, όπως ότι θα αφορά «σοβαρά ασθενείς», που είναι σε θέση να εκφράσουν με σαφήνεια τη «βούλησή» τους, ενώ η κατάστασή τους θα πρέπει να είναι «καταληκτική βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα»...
Ολοι ξέρουν ωστόσο ότι οι όροι και οι προϋποθέσεις γίνονται «λάστιχο», όταν αυτό που κυνικά κυριαρχεί στο σύστημα Υγείας είναι η αντιμετώπιση της θεραπείας ως «κόστους», ενώ τα όποια ηθικά - κοινωνικά ζητήματα «απαντιούνται» από τη σκοπιά της «αυτοδιάθεσης» του σώματος και του ατομικού δικαιωματισμού.
Ολοι ξέρουν ωστόσο ότι οι όροι και οι προϋποθέσεις γίνονται «λάστιχο», όταν αυτό που κυνικά κυριαρχεί στο σύστημα Υγείας είναι η αντιμετώπιση της θεραπείας ως «κόστους», ενώ τα όποια ηθικά - κοινωνικά ζητήματα «απαντιούνται» από τη σκοπιά της «αυτοδιάθεσης» του σώματος και του ατομικού δικαιωματισμού.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της νεαρής Ολλανδής, που ετοιμάζεται να κάνει χρήση του νόμου για την «υποβοηθούμενη αυτοκτονία» λόγω ψυχικών νοσημάτων, επειδή δεν μπορεί να τα διαχειριστεί και ενώ δεν πάσχει από καμιά οργανική ασθένεια.
Η καθιέρωση της «υποβοηθούμενης αυτοκτονίας» κερδίζει έδαφος σε ολοένα και περισσότερα κράτη. Κι αν κάτι επιβεβαιώνεται, είναι ότι παρουσιάζουν σαν πρόοδο τη μεγαλύτερη οπισθοδρόμηση, σ' αυτό το σάπιο σύστημα του κέρδους, όπου η υγεία, ακόμα και η ζωή αποτιμώνται πολύ φτηνά στο χρηματιστήριο του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο και το κράτος του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου